Rik Bolhuis (1964) studeerde Bestuurskunde aan de Universiteit Twente. Hij werkte van 1989 tot en met 1998 bij het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid als (senior) beleidsmedewerker. Zijn werkterreinen waren de sociale werkvoorziening, de Algemene bijstandswet en de Arbeidsvoorziening. Sinds 1998 werkt hij bij de gemeentelijke overheid. Eerst bij de gemeente Vriezenveen (nu: Twenterand) en sinds 2002 bij de gemeente Dalfsen. Hij is hoofd van de afdeling Sociale Zaken.
U kunt Rik Bolhuis volgen op twitter: @rikbolhuis
bestuur en organisatie
/Column
Dodenherdenking in medebewind
Een rechter hoort recht te spreken. Bij een geschil hoort een rechter duidelijk aan te geven welke wettelijke regel in het geding is en welke interpretatie hij daaraan geeft.
Het leed van een kleine middenstander of een asielzoeker kun je natuurlijk niet tegen elkaar afwegen. Maar toch vraag je je af welk leed voor een burgemeester publicitair het meest aantrekkelijk is.
Een wereld die eigenlijk een sprookje is. Een zelf gecreëerde illusie dat de Wsw een heuse bedrijfstak is die zichzelf kan bedruipen met productie en dienstverlening.
Maar welke moraal je er ook op loslaat, de vraag blijft intrigerend hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat er bij zoveel vraag naar arbeid, en zoveel werklozen, het toch niet lukt om dit bij elkaar te brengen.
Hoe komt het toch dat in onze verzorgingsstaat de regelingen direct vollopen? En waarom lukt het ons niet om wetgeving te maken en een uitvoeringsapparaat in te richten die ervoor zorgen dat alleen die mensen gebruik maken van een regeling waar het echt voor bedoeld is
Al decennialang wordt de sociale werkvoorziening (Sw) namelijk gedomineerd door de bedrijfstak zelf, de Sw-bedrijven. Zij konden hun gang gaan door de apathie van de gemeenten.
In pakweg de afgelopen 25 jaar hebben veel kabinetten de vrome wens uitgesproken voor minder regels en minder bureaucratie. Het resultaat is precies het omgekeerde: meer regels en meer bureaucratie.
Het wetsvoorstel Wmo, waarin de functie Begeleiding uit de AWBZ wordt gehaald en onder de gemeentelijke verantwoordelijkheid komt, is naar de Tweede Kamer verzonden. In een eerder stadium is door de Tweede Kamer reeds een motie aangenomen waarin wordt gepleit om de Wmo-middelen onder te brengen in een specifieke uitkering en niet in het Gemeentefonds.
