‘Hoe streetwise kun je zijn?’

‘Ik ben wijkboa in Tilburg-West. Ik zit diep in de wijk en ken de mensen. Ik ben ook aanspreekpunt voor de wijkagent en de gemeente. Ik ben er als wijkboa niet om te bekeuren. Veel liever help ik mensen. Laat ik een voorbeeld geven: in Tilburg-West staat de Süleymaniye-moskee, de grootste Turkse moskee van Brabant. Met het vrijdagmiddaggebed is het er hartstikke druk. Ze hebben ook een heel weekeinde open dagen, en dan is het nóg drukker. De buurt kwaad. Zes jaar lang gingen we er iedere keer naartoe om te bekeuren.

Ik bedacht mij vorig jaar: waarom zetten we de straat niet gewoon af? Kunnen ze ergens anders parkeren, plek genoeg. We hebben de moskee en de buurtbewoners bij elkaar gebracht. Vrijdagmiddag hebben we hekken geplaatst en maandagochtend gingen ze weer weg. We hebben nul bekeuringen uitgeschreven en iedereen was tevreden. Dat hadden we toen in een paar dagen geregeld. De open dagen zijn over een paar maanden weer. Het lastige is dat iedereen er dan tóch weer een plasje over moet doen. Ik werk op straat en dat botst soms met mensen die werken vanachter hun computer.’

‘Nee. Het is ook wel een beetje hoe je er zelf inzit. Ik ga met een brede lach de straat op. Ik ben vriendelijk en zeg mensen gedag. Dan heb je de helft al. Het is ook welke de toon je aanslaat. Ik fiets door de wijk en mensen zijn vriendelijk. Ik heb altijd aanspraak. Mijn collega’s vinden mij soms een beetje té sociaal. Zit iemand met dit mooie weer op een bankje in het park. Even vragen hoe het ermee is. Als ik doorvraag, hoor ik dat er problemen thuis zijn. Daar kan ik iets mee, want ik heb in de wijk een netwerk opgebouwd. Ik praat graag over die kant van mijn werk, en daarom is het ook zo leuk dat er een boa bij de drie kandidaten zit. Er is een groot verschil tussen wat de mensen denken dat we doen en wat we echt doen. Dat merk je op feestjes. Wat doe je? Ik ben boa. Mensen gaan dan raar doen, totdat ik vertel dat ik mensen help en samenbreng en problemen probeer op te lossen.’

‘De jonge ambtenaar van 2024 moet streetwise zijn. Hoe streetwise kun je zijn? Ik straal het uit. Ik werk op straat. Ik kan ‘s ochtends op kantoor mijn bakkie koffie drinken, maar ik kan mijn bakkie ook in het wijkcentrum drinken. De mensen zien je, en dan komen de verhalen vanzelf. Dat is zo tof. Mag ik u iets vragen? De wijkagent van nu is niet de wijkagent van vroeger. Die is daar niet van. Hij heeft het superdruk met andere dingen. Wij gaan naar het wijkcentrum en bezoeken bewonersbijeenkomsten. Daar moet ik het van hebben. De jonge ambtenaar van vorig jaar zette zich in Amsterdam in voor mbo-studenten. Hoe gaaf is het dat ik als mbo’er nu in de finale sta!’