Hij had in Haarlem de schoonste werkplek

Een Haarlemse ambtenaar verrichtte betaalde nevenwerkzaamheden, maar meldde dat niet. Hij kende de regels niet goed, zei hij. Mag het college hem de zwaarste disciplinaire straf opleggen?

'In de clinch' is een rubriek waarin jurist/columnist Michel Knapen actuele zaken in het ambtenarenrecht belicht. 

Ambtenaar Rolf Sinneveld* had in Haarlem – waar hij werkt sinds 1981 – misschien wel de schoonste werkplek van al zijn collega’s. Daar had hij een leidinggevende functie, maar kluste bij als schoonmaker. Zonder dat te melden. Dat kwam aan het licht toen collega’s klaagden over Sinnevelds manier van aansturing en communicatie. Er kwam een cultuuronderzoek, gevolgd door een integriteitsonderzoek.

Daaruit bleek dat Sinneveld jarenlang betaalde nevenwerkzaamheden had bij twee verschillende schoonmaakbedrijven die de gemeente had ingehuurd. Sinneveld poetste na werktijd bij een school en voor werktijd zijn eigen werkplek. Voor de school vraagt hij uiteindelijk wel toestemming (en krijgt die), voor het schoonmaken van zijn eigen werkplek vraagt hij die permissie niet. Het college vindt die activiteit niet verenigbaar met het werk bij de gemeente. Nu Sinneveld deze informatie ook nog eens heeft achtergehouden, is sprake van plichtsverzuim.

Ook wordt ontdekt dat Sinneveld geld aan het zicht en de controle van de gemeente heeft onttrokken. Hij ontving geld voor de huur van een gemeentelijke locatie voor filmopnamen en droeg dat niet af. Ook stak hij minstens vijf jaar fooienpotten van de gemeente in zijn zak. Van dat geld kocht hij allerlei zaken die hij vervolgens declareerde bij de gemeente. Tot slot blijkt uit het onderzoek dat hij met regelmaat busjes en gereedschappen leende voor privégebruik en uitleende aan (ex-) medewerkers van de begraafplaats. Dat is misbruik van gemeentelijke eigendommen. De gemeente ontslaat hem, wat Sinneveld aanvecht tot aan de Centrale Raad van Beroep.

Daar geeft Sinneveld toe dat hij dit alles heeft gedaan. Maar plichtsverzuim was dat niet, zegt hij, omdat hij niet bekend was met alle regels en omdat binnen de afdeling en zelfs binnen de gemeente sprake was van een cultuur waarbij die regels niet werden nageleefd. Maar de Raad toont aan dat Sinneveld al in 2003 schriftelijk heeft verklaard kennis te hebben genomen van regels uit het Ambtenarenreglement 1995 en de Gedragscode. Bovendien is met Sinneveld besproken hoe moet worden omgegaan met inhuur, financiële verplichtingen en budgetbeheer. Er zijn afspraken gemaakt dat materieel en materiaal niet kan worden uitgeleend, maar Sinneveld is hier toch mee doorgegaan.

Zelfs als sprake zou zijn van een ‘zekere cultuur’ binnen Sinnevelds afdeling waarbij wel vaker niet werd gehandeld volgens de regels, kan dit het handelen van Sinneveld niet verontschuldigen: hij is verantwoordelijk voor zijn eigen daden, zeker nu hij als senior beheerder leiding gaf en daarom mede verantwoordelijk was voor een juiste gang van zaken binnen de afdeling.

En tja, dat hij de schoonmaakwerkzaamheden op zijn werkplek niet heeft opgegeven: dat heeft hij over het hoofd gezien toen hij toestemming vroeg voor het schoonmaken van de school. Dat Sinneveld dit simpelweg is ‘vergeten’ acht de Raad, evenals het college, niet aannemelijk. Tot slot verklaart Sinneveld dat hij door zijn ADHD en autisme situaties niet kon overzien en niet in staat was zijn gedrag aan te passen.

Volgens de Raad (uitspraak 18 februari 2021) heeft Sinneveld wel klachten die (kunnen) horen bij ADHD en het autismespectrum, maar die gaan niet zo ver dat hij de ontoelaatbaarheid van zijn gedragingen niet kon inzien. Het college was bevoegd Sinneveld onvoorwaardelijk te ontslaan.

* De naam is gefingeerd.
ECLI:NL:CRVB:2021:362