College hoeft geen pensioen te berekenen

Een gemeenteambtenaar, wonende in Duitsland, vraagt het college van Aalten hoe hoog zijn pensioen wordt na zijn ontslag. Vervolgens verhuist hij naar Nederland. Achteraf had hij in Duitsland veel meer pensioen gekregen. Moet het college de schade betalen?

In de clinch is een rubriek waarin jurist/columnist Michel Knapen actuele zaken in het ambtenarenrecht belicht. 

Als gemeenteambtenaar Jonas Binden* en het college van de Gelderse grens gemeente Aalten in 2013 gesprekken voeren over zijn eervol ontslag, per 1 januari 2016, komt ook het ABP Keuzepensioen ter sprake. Binden vraagt het college een berekening te maken van het pensioen dat hij gaat ontvangen vanaf zijn uitdiensttreding. Het college komt uit op een netto-maandbedrag, tussen 1 januari 2016 en 4 september 2020, van 1.725 euro.

In het laatste jaar dat Binden nog werkt, verkoopt hij zijn huis in Duitsland – waar hij ook woonde toen de ontslaggesprekken werden gevoerd – en verhuist hij naar Nederland. Enkele weken na de notariële overdracht ontvangt Binden kort na elkaar twee berichten van het ABP. In het eerste wordt het keuzepensioen vastgesteld op 1.803 euro netto per maand, daarna is dit plotseling 2.615 euro. Binden informeert bij de afdeling personeelszaken van Aalten hoe het zit. Hij krijgt te horen dat het bericht over de lagere pensioenuitkering van 1.803 euro correct is.

Maar Binden gelooft het niet. Heeft het college hem wel goed geïnformeerd? Nee, vindt hij. De berekening was gebaseerd op de (verkeerde) veronderstelling dat hij in Nederland woonde. Binden beweert dat, als hij in Duitsland was blijven wonen, hij vanaf 1 januari 2016 2.615 euro netto per maand zou krijgen. Hij verwijt het college hem in 2013 onjuist en onvolledig te hebben ingelicht. Het college bestrijdt dat: de aan Binden verstrekte informatie was gebaseerd op gegevens uit MijnABP. Binden stapt naar de rechtbank Gelderland, want hij wil zijn schade vergoed zien.

Maar die vindt dat de gemeente niet onrechtmatig heeft gehandeld, zodat er van schadevergoeding geen sprake is. Binden had zelf bij het ABP of andere instellingen, zoals de Belastingdienst, informatie moeten inwinnen om duidelijkheid te krijgen over zijn keuzepensioen. Op het college rustte niet de verplichting om deze informatie voor Binden te vergaren en aan hem te verstrekken.

Binden zoekt het vervolgens hogerop bij de Centrale Raad van Beroep. Als hij had geweten dat hij ruim 2.600 euro aan pensioen zou krijgen, was hij nooit naar Nederland terugverhuisd, waar hij zo’n 1.800 euro krijgt. Hij vordert als schade het verschil tussen het ‘Duitse’ en ‘Nederlandse’ netto-maandinkomen.

De Raad is duidelijk in zijn uitspraak van 6 juni 2019. Zelfs als het college onrechtmatig heeft gehandeld, staat de door Binden gestelde schade niet in verband met dit handelen, of kan dit het college niet worden toegerekend. Toen de berekeningen werden opgesteld, werd nadrukkelijk vermeld dat de bedragen een ‘indicatief karakter’ hebben en dat er geen rechten aan kunnen worden ontleend. Het college kán niet eens bindende uitspraken doen over de hoogte van het keuzepensioen. Binden heeft ingestemd met het ontslag en vond het toen genoemde (indicatieve) netto- maandinkomen van 1.725 euro toereikend.

Dat Binden Duitsland wilde verlaten, kwam bovendien door de hoge woonlasten daar. Juist Binden had, voorafgaand aan de verkoop van zijn Duitse huis, nadere informatie moeten inwinnen bij het ABP over de precieze hoogte van zijn pensioen. Omdat hij dit niet heeft gedaan, hoeft het college zijn schade niet te vergoeden.

* De naam is gefingeerd.
ECLI:NL:CRVB:2019:2013