Wie betaalt voor individuele keuzes?
Paul van der Velpen directeur GGD Amsterdam vraagt zich af of er naar aanleiding van de mazelenepidemie verplicht gevaccineerd moet worden.
Moeten we het landelijke vaccinatieprogramma (RVP) verplicht stellen? Deze vraag is de afgelopen tijd veel besproken naar aanleiding van de mazelenuitbraak in de Biblebelt. Je kunt hier veel over zeggen en vinden, maar de vraag die voor mij als directeur publieke gezondheid interessant is, is wie verantwoordelijk gesteld zou moeten worden voor de gevolgen als ouders hun kind niet laten
vaccineren.
Het is nu zo dat de overheid en zorgverzekeraar, en daarmee u en ik als belasting-/premiebetaler, deze gevolgen - lees kosten – dragen. Maar hoe reëel is dat eigenlijk? Zou je niet moeten stellen dat als je meewerkt aan bewezen effectieve programma’s die de gezondheid bevorderen, je beloont wordt en dat als je er bijvoorbeeld voor kiest om je kind niet te laten vaccineren, de gevolgen voor eigen rekening zijn? Volgens het principe “de vervuiler betaalt”. Dan kunnen mensen vanuit hun eigen overtuiging zelf een keuze maken EN tegelijkertijd hun eigen verantwoordelijkheid nemen. Het past helemaal binnen de principes van de huidige samenleving: minder overheidsbemoeienis en meer 'eigen verantwoordelijkheid’, 'eigen kracht', 'eigen regie' of 'zelfredzaamheid'.
Wat zijn de gevolgen eigenlijk als ouders hun kind niet laten vaccineren? Naast individuele schade kan het de nodige maatschappelijke schade aanrichten. Mazelen bijvoorbeeld veroorzaakt een stevige griep met soms complicaties: longontsteking, oorontsteking met soms blijvende doofheid als gevolg, acute hersenontsteking die vaak blijvende hersenschade geeft en risico op overlijden. Dit brengt kosten met zich mee: bezoeken aan de huisarts, medicatie, liggeld en behandeling in het ziekenhuis. Op langere termijn kunnen er kosten zijn voor jarenlange specialistische behandeling, aangepaste middelen om een studie te kunnen volgen of te kunnen werken of levenslange medische verzorging en een uitkering als iemand überhaupt niet meer kan werken. En hoe zit het met de ouder? Die kan niet werken omdat zijn/haar kind ziek is, naar de huisarts of specialist moet, etc. Nog los van wat dit voor psychische gevolgen kan hebben (schuldgevoelen, concentratieproblemen, e.d.). Ook dit brengt kosten met zich mee. En wat als individuele gevallen tot een epidemie uitgroeien: landelijke overleggen, preventiemaatregelen (extra vaccineren), etc. Ook deze kosten moeten gedekt worden.
Is verplichtstellen van het RVP nodig? Wat mij betreft niet. Voorwaarden stellen? Ja.
Het past wat mij betreft binnen de discussie of rokers of mensen met overgewicht wel of niet meer ziektekostenpremie moeten betalen. Of dat comazuipende jongeren de ambulanceritten naar het ziekenhuis zelf moeten bekostigen. Het gaat in het geval van vaccineren dan misschien niet over een ongezonde leefstijl, maar wel over keuzes die mensen maken (voor hun kind) en de gevolgen die exact hetzelfde zijn: er wordt onnodig aanspraak op zorgkosten gemaakt. Een onwenselijke situatie. Zeker omdat in dit geval de preventieve, kostenbesparende, maatregelen (vaccin) zo makkelijk voorhanden zijn. Ik vind dat je als burger een maatschappelijke verplichting naar elkaar toe hebt en daarmee gezamenlijk verantwoordelijkheid draagt. Vind je dat niet, ook prima, maar dan draai je zelf op voor de gevolgen en dus de kosten.
Ik stel daarom voor dat alle zorgverzekeraars een pakket aanbieden waarbij iedereen die zijn kinderen heeft laten vaccineren, zelf niet rookt, en voldoende beweegt en verstandig eet (te meten aan een BMI onder de 30) korting krijgt op zijn premie. Hiermee worden de extra ziektekosten die gemoeid zijn met een bewust andere keuze ook gedragen door diegenen die daarvoor kiezen.
Paul van der Velpen
Directeur GGD Amsterdam
Reacties: 11
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Daarnaast de vraag wat de verzekeraar hierna toevoegd aan de gezonde zaken, want ze doen alles om hun eigen winst te vergroten (bonussen!)Uiteindelijk dus een stelsel waar mensen helemaal geen individuele keuzes hebben hoe ze hun leven leiden (of lijden, wat u wilt), omdat vanwege de verzekering een bepaald gedrag/leven moet gevolgd worden: anders geen geld!
Blij dat ik niet in Amsterdam woon.
Sporten beoefenen die een aanzienlijk risico op blessures meebrengen? Kiezen voor een vakantie met verhoogd risico op ziekte of gevaar?
's Ochtend in de auto stappen, terwijl de trein bewezen veiliger is?
Uitspraken doen, waarvan je weet dat die het risico op een aanslag met zich meebrengen, is dat een individuele keuze?
Maar dat moet wel beperkt zijn want de eigen vrije keuze is daarbij ook maar beperkt. Zie maar het voorbeeld van de coma zuipers uit Vander Velpens verhaal: ook maar een beperkte eigen bijdrage (alleen de ambulance ritten en niet de behandelingskosten). Te ver doorvoeren van eigen bijdragen /risico gaat strijden met een andere gekoesterde maatschappelijke waarde: solidariteit. Die koesteren we vanuit de gedachte dat ziekte en slechte gezondheid niet (altijd) een vrije keuze is en ons allen kan overkomen.
Het trekken van een redelijke grens, dat is de moeilijkheid waardoor deze discussies steeds terug komen. Niet erg want ze moeten altijd gevoerd worden.
Maar het liefst met goede steekhoudende argumenten.
Vr.gr.
G.D.Johanns
PS: Waarom reacties onder schuilnaam of anoniem?
Te vaak gaat het daarbij om het laten leeg lopen van de onderbuik over maatschappelijke ergernissen (over verzekeraars, emigranten, het kapitalisme of Joost mag weten wat voor andere zaken) i.p.v om argumenten die tot een bijstelling van des lezers mening zouden kunnen leiden.