Stadsbank Oost Nederland wil bijdrage van schuldeisers
De Stadsbank Oost Nederland, die namens 22 gemeenten schuldhulpverlening verricht, wil van de schuldeisers een bijdrage. Die hebben tenslotte baat bij de dienstverlening.
De Stadsbank Oost Nederland, die namens 22 gemeenten in Gelderland en Overijssel schuldhulpverlening verricht, klopt bij de schuldeisers aan voor een bijdrage in de kosten. Die hebben tenslotte baat bij de dienstverlening.
Geen acute nood
Het is niet zo dat de Stadsbank in de rode cijfers zit, zegt Patrick Welman, bestuursvoorzitter van de Stadsbank Oost Nederland en ook wethouder Werk en Inkomen in Enschede. "Het is meer dat de afgelopen jaren de gedachte is ontstaan om partijen die baat hebben bij onze dienstverlening daaraan mee te laten betalen. De Stadsbank is een gemeenschappelijke regeling van 22 gemeenten en er komt druk te staan op hun financiering van die dienstverlening." De begroting van de Stadsbank is wel sluitend, maar Welman hoort van de deelnemende gemeenten steeds meer 'kritische geluiden' over de kosten.
Steeds complexer
De Stadsbank heeft op dit moment ruim 6000 actieve 'budgetbeheerrekeningen' in beheer. De gemiddelde client van de Stadsbank heeft een schuld van ongeveer 30.000 euro, bij tussen de 15 en 20 schuldeisers. Daaronder zijn partijen als woningcorporaties, energiebedrijven, zorgverzekeraars en postorderbedrijven. Welman vindt dat die partijen best zouden kunnen meebetalen om de dienstverlening op peil te houden. "Die dienstverlening wordt steeds complexer. Er zijn ook nieuwe groepen die hulp nodig hebben, bijvoorbeeld gezinnen die in een scheiding zitten en die door verkoop van het huis met een restschuld komen te zitten."
Crediteuren staan niet te trappelen
De schuldeisers, waarmee de directeur van de Stadsbank nu in gesprek is, staan nog niet te trappelen om een bijdrage te leveren. Ze moeten in schuldhulptrajecten vaak al een fors deel van de schuld afschrijven. Welman: "Maar dat deel zou nog groter zijn als de Stadsbank er niet bij betrokken zou zijn. We moeten dus met goede argumenten en voorbeelden komen." Een bijdrage van crediteuren hoeft volgens hem niet kostendekkend te zijn. "Maar alle beetjes helpen."
Het plan om crediteuren te verzoeken om een eigen bijdrage betalen voor de SHV kan enkel komen van bedenkers die geen affiniteit met SHV hebben. De bedenkers laten heel dapper de gemiddelde schuld á € 30.000,-. Maar daar gaat het de crediteuren niet om in het SHV proces. Wat de crediteur wil weten is de hoogte van de aflossing. Daar de meeste schuldenaren een aflossingscapaciteit hebben tussen € 60,- en € 100,- gedurende de 3 jarige looptijd van het SHV/WSNP traject ligt de terugvordering op minimaal € 2.000,- en vaak maximaal € 4.000,-. En van dat bedrag zou dan nog een eigen bijdrage af moeten? Hoe hoog hadden de bedenkers dan in gedachten? De crediteuren hebben tenslotte al een verlies van ruim € 25.000,- moeten slikken. Als er sprake komt dat de eigen bijdrage verplicht word dan is het voor de crediteur goedkoper om de schuld geheel kwijt te schelden. Maar daar zitten maatschappelijk wel nadelige consequenties aan verbonden. Crediteuren waaronder hypotheekverstrekkers zullen moeilijker doen bij het verstrekken van krediet en hierdoor zou de markt nog verder op slot komen te staan met als gevolg dat de economische recessie zich in Nederland zal doorzetten.
Bezint eer gij begint.