Advertentie
sociaal / Nieuws

Spreidingswet: provincies moeten 96.000 plekken regelen

Als provincies voldoende plekken hebben aangedragen, hebben gemeenten zes maanden om die te realiseren. Daarna kan het rijk ingrijpen.

ANP
31 januari 2024
Asielzoekers komen aan bij het aanmeldcentrum in Ter Apel
Asielzoekers komen aan bij het aanmeldcentrum in Ter ApelShutterstock

Provincies en gemeenten moeten dit jaar samen 96.000 opvangplekken voor asielzoekers regelen, zo heeft demissionair staatssecretaris Eric van der Burg (Asielzaken) bekendgemaakt. Ook de verdeling per provincie is woensdag gepubliceerd in de Staatscourant, evenals een indicatieve verdeling per gemeente.

Secretaris-directeur Gemeenschappelijke Regeling Jeugdwet en Wmo Midden-Holland

Leeuwendaal in opdracht van Gemeente Gouda
Secretaris-directeur Gemeenschappelijke Regeling Jeugdwet en Wmo Midden-Holland

Beleids- en programmaregisseur Ondergrond

Gemeente Tilburg
Beleids- en programmaregisseur Ondergrond

Forse opgave

Vooral de provincies Zuid- en Noord-Holland en Noord-Brabant staat een forse opgave te wachten. Zuid-Holland moet bijna 20.000 opvangplekken realiseren, Noord-Holland ruim 16.000 en Noord-Brabant een krappe 15.000. Zij vangen al jaren minder asielzoekers op dan wat er aan ze wordt gevraagd.

Het publiceren van de zogeheten capaciteitsraming, de door het ministerie van Justitie en Veiligheid vastgestelde behoefte aan opvangplekken, en de opgave per provincie is de eerste concrete uitvoeringsstap van de spreidingswet asielzoekers. Deze wordt op 1 februari van kracht. De wet beoogt een eerlijke verdeling van opvangplekken van asielzoekers over Nederland.

Op basis van inwoneraantal en de sociaal-economische status van een gemeente is die verdeling tot stand gekomen. Elke provincie heeft tot 1 november de tijd om met haar gemeenten die provinciale opgave te regelen. Dan moeten de provinciale opvangplannen bij het ministerie van Justitie en Veiligheid worden ingeleverd.

Grafiek opvangplekken per provincie

Onderling uitruilen

De komende maanden gaat elke commissaris van de Koning, op verzoek van de staatssecretaris, met de gemeenten in overleg over de onderlinge verdeling van de provinciale opgave. De indicatieve verdeling per gemeente zegt nu dan ook nog niet veel. Een gemeente kan aangeven geen asielzoekers te willen opvangen, maar bijvoorbeeld wel statushouders en/of Oekraïense vluchtelingen. Gemeenten kunnen onderling 'uitruilen" zolang onder aan de streep per provincie de gevraagde opvangplekken worden geregeld.

De indicatieve verdeling is wel van belang voor de eventuele financiële bonus die gemeenten kunnen krijgen als ze meer opvangplekken regelen. Per extra plek die minstens vijf jaar beschikbaar is, kunnen gemeenten 1000 tot 2000 euro van het ministerie krijgen.

De staatssecretaris van Justitie beoordeelt voor 1 januari alle twaalf plannen. Als provincies voldoende plekken hebben aangedragen, hebben gemeenten zes maanden de tijd om die te realiseren. In provincies zonder deugdelijk plan grijpt de staatssecretaris in. Via een zogeheten verdeelbesluit verplicht hij gemeenten alsnog een bepaald aantal opvangplekken te regelen.

Dwang inzetten

Als ook dat te weinig oplevert, gaat Justitie in laatste instantie zelf de plekken in een gemeente regelen. Die 'dwang' wordt op zijn vroegst over een jaar ingezet. De nieuwe spreidingswet maakt die dwang mogelijk. Dat maakt de wet uiterst politiek gevoelig.

Reacties: 2

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Nico Bos
Kunnen we niet beter ergens gewoon een hele stad uit de klei trekken, i.p.v. heel Nederland met dit probleem op te zadelen?
Hielco Wiersma
Het klinkt niet populair maar de noodzaak om de instroom aanzienlijk te beperken wordt steeds nijpender. Hierbij komen namelijk ook nog de huisvesting van arbeidsmigranten en buitenlandse studenten. Dergelijke grote aantallen kan ons land jaarlijks niet verwerken (denk aan huisvesting, inburgering, onderwijs, financiën e.d.). Jaarlijks bouwen we nauwelijks meer 50.000 woningen. Bovendien rijzen de kosten zo langzamerhand de pan uit door veel te soepele procedures, onvoldoende en/of gebrekkige accommodaties , leefgeld e.d.
Een betere spreiding over de andere continenten en/of Europa kunnen/dienen veel beter te worden benut.
Advertentie