Rotzooi in huishouden

Het blijft rommelen in de wereld van de huishoudelijke hulp. Tegenstrijdige gerechtelijke uitspraken, vermeende concurrentievervalsing en omvallende thuiszorgorganisaties. Of huishoudelijke hulp nu wel of geen wettelijke verplichting voor gemeenten is, blijft nog zeker maanden onduidelijk.

Twee rechters (Breda en Arnhem) hebben volstrekt tegenstrijdige uitspraken gedaan. De laatste vonniste dat gemeenten hulp bij het huishouden moeten bieden als iemand zijn huis niet meer zelf kan schoonmaken; Breda stelt daarentegen dat gemeenten daartoe niet wettelijk zijn verplicht. Mogelijk dat de hoogste rechter voor de zomer met duidelijkheid komt.

Het reddingsplan dat voor het noodlijdende TSN-Thuiszorg in de maak is, heeft twijfelachtige kantjes. Het is een mooi streven van Buurtzorg 12 duizend banen te willen redden waardoor cliënten van zo’n 300 gemeenten niet zonder zorg komen te zitten. De financiering ervan kan echter niet door de beugel. Buurtzorg gaat ervan uit dat gemeenten een beroep doen op de innovatiegelden die staatssecretaris Van Rijn (VWS, PvdA) voor de Wmo heeft vrijgemaakt. Het overnemen en ombouwen van een noodlijdend bedrijf naar het beproefde Buurtzorg-concept kun je moeilijk als innovatie zien. Als gemeenten op de rijksinnovatiegelden een beroep gaan doen om de ‘deal’ rond te krijgen, is sprake van concurrentievervalsing en mogelijk zelfs van ongeoorloofde staatssteun.

Door te lage tarieven die gemeenten voor huishoudelijke hulp neertellen, komen steeds meer aanbieders in de problemen, stellen onder meer thuiszorgorganisaties, vak- en ouderenbonden. Vérian kondigt nu aan ruim 500 banen te moeten schrappen. Reden: te lage tarieven. Nee, zegt Van Rijn. Het ligt niet aan de lage tarieven, maar aan het feit dat gemeenten ‘de zorg lokaler en kleinschaliger organiseren’. Van Rijn is een kei in het wegwuiven van problemen in de huishoudelijke zorg. Maar de tarieven zíjn laag – mede door de rijkskorting van 40 procent op het gemeentelijke Wmo-budget – en de wet ís niet duidelijk. Het wordt tijd dat de staatssecretaris de werkelijkheid van zijn wet onder ogen ziet.