Managers in soorten en maten

Er bestaan twee soorten. De eerste is bijzonder goed ingevoerd in specifieke vraagstukken, zoals over onroerend goed of juridische kwesties. Daarvan lopen er volgens beroepsorganisatie ORM ongeveer drieduizend rond. De andere categorie is goed in processen en weet hoe een opdracht van het begin tot het einde moet worden geleid. De ORM schat hun aantal op tweeduizend.

 

Hoewel interim-managers doorgaans spreken over een roeping en een passie, zijn ze niet altijd vrijwillig in het interim-management gerold. Sommigen zijn ontslagen en moeten overleven als zelfstandige professional. Maar het merendeel van de interimmanagers heeft het over meer romantische drijfveren om hun keuze voor een vrij bestaan te motiveren. Ze zeggen wars te zijn van keurslijven en tredmolens. De variatie in opdrachten en werkomgevingen vinden ze juist boeiend.

 

‘Niet altijd helder wat opdrachtgever wil’

 

Naam: Marjan Kamp
Leeftijd: 39
Interim-manager sinds: 2007
Huidige opdrachtgever: gemeente Utrecht
Rol: projectleider onderwijshuisvesting

 

‘Momenteel werk ik als projectleider binnen de afdeling onderwijs. Ik leid drie projecten. Het was in het begin zoeken, maar nu gaat het volgens plan. Ik heb gemerkt dat interimmanagement heel flexibel is. Vaak word je gedurende de opdracht ook voor andere onderwerpen gevraagd, bijvoorbeeld of je bepaalde dingen binnen de organisatie kunt verbeteren. Ik ben afgestudeerd als bestuurskundige. Daarna heb ik gewerkt voor twee kleine gemeenten. Omdat ik niet wist wat ik daarna wilde, ben ik overgestapt naar een detacheringsbureau. Na een opdracht via dat bureau ben ik een tijdelijk dienstverband aangegaan bij een gemeente. Aan het eind daarvan heb ik gekozen voor een bestaan als interimmanager. De reden daarvoor was dat ik vrij wilde zijn om mijn eigen keuzes te maken.

 

Als gedetacheerde heb je minder invloed op opdrachten. Als startend interim-manager heb ik al eens een opdracht geweigerd. Ik was gevraagd als beleidsmedewerker in een kleine gemeente voor een jaar. Dat vond ik niet passen bij wat ik graag wilde en dus heb ik de opdracht niet aangenomen. Mijn aandacht is gericht op het goed afronden van opdrachten, zodat de opdrachtgever er verder mee kan. Sinds ik interim-manager ben, heb ik ook zelf van alle opdrachten wel iets geleerd. Daar probeer ik opdrachten op te selecteren. De ene keer is een gesprek van een uur genoeg om aan de slag te gaan, de andere keer vraagt een opdrachtgever om referenties.

 

Voor mij is het nog wel eens zoeken naar wat een opdrachtgever precies wil. Daar valt nog heel wat te winnen. Nu gebeurt hetnog dat ik eerst een tijd bezig ben om helderheid te krijgen over wat men precies wil. Dat was al zo toen ik nog werkte als gedetacheerde. Dat zou efficiënter kunnen, denk ik.’

 

‘Graag afgerekend op resultaat’

 

Naam: Angela Koot Leeftijd: 44
Interim-manager sinds: 2006
Huidige opdrachtgever: gemeenten Zuid-Kennemerland en Haarlemmermeer
Rol: coördinator project Leren & Werken

 

‘Bij het project dat ik nu voor twee gemeenten coördineer, zijn acht organisaties betrokken uit onderwijs, overheid en bedrijfsleven. Deze samenwerking moet leiden tot 250 duale trajecten van leren en werken. Het grote verschil met mijn vorige banen is dat ik hier veel slagvaardiger te werk kan gaan. Ik zet mij namelijk niet in namens een van de betrokken organisaties, maar namens het project. Als externe manager kan ik veel meer bereiken dan wanneer ik vanuit een van de betrokken organisaties zou opereren.

 

Het grootste deel van mijn werkzame leven heb ik doorgebracht in de horeca en het onderwijs. Ik ben leerplichtambtenaar geweest in Gouda en coördinator tegen voortijdig schooluitval in de regio Zuid-Holland-Oost. Ook ben ik directeur geweest van een vmbo-school. Interim-managers kwamen mij vragen of ik ze kon bijpraten. Na het vijfde gesprek stelde ik vast dat ik de materie blijkbaar helder kon overbrengen. Waarom zou ik dan niet zelf interim-manager worden, zo dacht ik. Eerst vond ik het spannend, maar ik ben nog nooit één dag zonder werk geweest.

 

Als interim-manager werk ik met een target waarop ik kan worden afgerekend. Heel prettig vind ik dat, want het leidt tot heldere communicatie. Zodra mijn opdrachtgevers specifieke eisen hebben, kan ik aangeven wat ik nodig heb. Ik doe dan ook heel graag resultaatgerichte opdrachten, want daar kun je op sturen. Als interim-manager heb ik niet de illusie dat ik dingen verander bij opdrachtgevers. Misschien kan ik een bepaalde richting aangeven waarin sommige zaken zich moeten ontwikkelen, maar voor verandering heb je ook coaching en borging nodig vanuit de organisatie. Maar als ik ergens wegga, is er wel veel in beweging gezet.’

 

‘Liever de boel opschudden’

 

Naam: Denise Baecklant
Leeftijd: 46 Interim-manager sinds: 2005
Huidige opdrachtgever: gemeente Capelle aan den IJssel
Rol: unithoofd

 

‘Ik heb veel in de zorgsector en bij gemeenten gewerkt. Daar deed ik vooral de inkoop. Het laatste bedrijf waar ik werkte, was een bureau voor interim-management. Daar heb ik het vak geleerd. Het was een goede baan, maar het bureau maakte een ontwikkeling door waarbij interim-management niet meer tot de kerntaken behoorde. Ik wilde juist zonder veel overhead werken en mijzelf verder ontwikkelen als interim-manager Daarom ben ik voor mijzelf begonnen.

 

Toen ik als interim-manager bij Capelle aan den IJssel kwam, werd ik ingezet op de afdeling bestuurs- en managementondersteuning. Aanvankelijk sparde ik veel met collega’s over het werk. Op een gegeven moment kwam de vraag naar een unithoofd naar voren. Sinds begin november ben ik tijdelijk unithoofd geworden van drie taakgroepen: strategisch advies, ICT en inkoop. Het is de bedoeling dat er een vast iemand wordt aangesteld. Ik denk dat ik altijd interim-manager zal blijven. Mijn vrijheid is mij lief, ook al is dit vrijheid in gebondenheid. Uiteindelijk moet ik er gewoon hard voor werken. Ik ben begonnen met een MBA omdat ik mijn scoop verder wil verbreden.

 

Ik heb een sterke voorkeur voor verandermanagement. Daarmee wil ik niet zeggen dat het niet leuk is om op de winkel te passen. Maar de boel opschudden is nog mooier. Soms brengt dat opschudden met zich mee dat er voor bepaalde mensen geen plaats meer is. Daar kan ik mee leven. Als het maar heel zorgvuldig geregeld wordt, en als het voortkomt uit een verandering die als verbetering ingezet wordt. Maar dit is niet mijn hobby hoor. Eén keer ben ik gevraagd voor een opdracht met de vooropgezette bedoeling bepaalde mensen eruit te zetten. Daar heb ik voor bedankt.’

 

‘Niet de hele tent op zijn kop’

 

Naam: Martin Edelbroek
Leeftijd: 50 Interim-manager sinds: 2007
Huidige opdrachtgever: gemeente Westland
Rol: teamleider projecten

 

‘Ik heb jaren bij de politie gewerkt, waarna ik ambtenaar bij de gemeente Den Bilt ben geworden. Daar was ik bedrijfsjurist voor het gemeentelijk grondbedrijf. Later ben ik deel gaan uitmaken van het management. Maar toen ik tegen de vijftig liep, ben ik de balans gaan opmaken en ben ik gaan nadenken over mijn toekomst. Ik had zo veel ervaring. Daar wilde ik meer mee doen en bovendien wilde ik werken in dynamische omgevingen. Ik heb de knoop gewoon doorgehakt en ben voor mijzelf begonnen. Inderdaad, dat was spannend, maar daar stond tegenover dat ik niet veel hoefde te investeren. Het ergste dat me kon overkomen, was dat ik zonder werk zou komen te zitten, maar dan had ik altijd weer een vaste baan kunnen zoeken. Ik had voldoende vertrouwen om de stap te wagen.

 

De eerste opdracht die ik kreeg, was voor de gemeente Westland. Daar werk ik nog steeds als teamleider projecten op interim-basis. Het projectmanagement hier stuurt vijfentwintig medewerkers aan. Als interim-manager kan ik anders tegen het werk aankijken dan ambtenaren.

 

Ik opereer vrijer en kijk met een onbevangen en zo nodig afstandelijke blik naar de materie. Ik ben echter bij deze opdracht niet gekomen als veranderaar met een afstandelijke blik, maar om een vacature te vullen. Deze opdracht loopt af in december. Voor die tijd wil ik zo veel mogelijk zaken geregeld hebben. Dat vind ik horen bij mijn opdracht als interim-manager. Ik heb gekeken waar verbeteringen mogelijk waren, zonder dat ik de hele tent op zijn kop zou zetten. Het moet niet zo zijn dat je als externe kracht je opvolger confronteert met de brokken die je achterlaat. Ik wil iets betekenen en iets neerzetten. Als bouwer voel ik mij het meest op zijn plaats. Ik ben ervan overtuigd dat mijn inspanningen op verschillende punten ook echt tot verbeteringen hebben geleid.

 

‘Een surplus aan ervaring’

 

Naam: Hans Kruijt
Leeftijd: 61 Interim-manager sinds: 1988
Huidige opdrachtgever: gemeente Zaanstad
Rol: inrichten centrale IT-organisatie

 

‘Meestal houd ik mij met ICT bezig. In Zaanstad ben ik bezig met het inrichten van de centrale IT-organisatie. Het is nu nog decentraal georganiseerd. Alle gemeenten worstelen met elektronische dienstverlening. Het is ingewikkeld, een beperkt aantal leveranciers verkoopt oplossingen. Een gemeente die niet zelf de expertise heeft om in te schatten wat nodig is, heeft het lastig. Natuurlijk hebben gemeenten zelf ITmanagers, maar het centraliseren van een organisatie is toch iets dat bovenop het normale werk komt. Men wil dan ook vaak iemand die met frisse blik kijkt. Je moet de organisatie meenemen in helder denken.

 

Als interim-manager moet je voor deze opdracht een surplus aan kennis en ervaring hebben, zodat je je niet druk hoeft te maken over de vraag hoe het technisch allemaal moet. Mijn ervaring heb ik opgedaan in het bedrijfsleven. De gemeentelijke organisatie verschilt wat dat betreft niet veel van het bedrijfsleven. In een gemeente heb je te maken met politiek en ambtelijk bestuur, maar dat ervaar ik niet als ingewikkeld. Alleen de rechtspositie van medewerkers verschilt. Daardoor mis je wel eens wat flexibiliteit bij medewerkers. Vroeger heb ik wel eens meegemaakt dat ik een opdracht niet kon afmaken, omdat er niet voldaan werd aan de voorwaarden daarvoor. Als je dat ziet, moet je reëel zijn en toegeven dat het niet meer gaat.

 

Vanaf de eerste dag van een nieuwe opdracht stel ik de vraag hoe de continuïteit van een nieuw project gewaarborgd wordt. Het beheer van de IT moet geregeld zijn en de organisatie moet het kunnen overnemen zodra ik weg ben. Toch hoor ik soms wel eens dat sommige dingen niet werken nadat ik weg ben gegaan. Zonde van de energie. Als interim-manager wil ik natuurlijk brood op de plank, maar ook resultaat van mijn werk.’