Decentraal rommeltje
Je zou mogen verwachten dat een majeure operatie als de decentralisaties jeugd, werk en maatschappelijke ondersteuning met de grootst mogelijke zorgvuldigheid zou worden uitgevoerd. Niets is minder waar. Het kabinet maakt er een potje van.
De grootste decentralisatieoperatie ooit wordt het genoemd: de decentralisaties werk, jeugd en maatschappelijke ondersteuning. Je zou mogen verwachten dat zo’n majeure operatie met de grootst mogelijke zorgvuldigheid zou worden uitgevoerd. Niet is minder waar. Het kabinet maakt er een potje van.
Rondom de Jeugdwet is het onder meer nog steeds niet duidelijk hoeveel budget gemeenten krijgen. Die informatie is echter hard nodig voor de zogeheten transitiearrangementen die eind oktober af moeten zijn. Daarin moeten gemeenten laten zien hoe zij de continuïteit van zorg vanaf 2015 garanderen; oftewel met welke zorgaanbieders zij in zee gaan. Gemeenten moeten dan wel weten wat ze te besteden hebben.
Dan de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo 2015) en specifiek de persoonlijke verzorging. Staatssecretaris Van Rijn overweegt deze taak bij de zorgverzekeraars te beleggen in plaats van bij gemeenten. Hoewel de knoop daarover nog niet is doorgehakt, sloeg het bericht bij gemeenten in als een bom. Zij gingen er tot voor kort van uit dat die taak naar de Wmo zou worden overgeheveld. Gemeentekoepel VNG trok de stekker uit het zorgoverleg met Van Rijn. Pas als de staatssecretaris klare wijn schenkt, wil de VNG verder praten.
Ook rommelt het rondom de Participatiewet. Deze moest dit voorjaar bij de Raad van State worden teruggehaald nadat het kabinet het sociaal akkoord had gesloten met werkgevers en werknemers. Dat akkoord had gevolgen voor onderdelen van de Participatiewet, zoals de toekomst van de sociale werkvoorziening. Sociale partners en gemeenten – die tot hun ongenoegen niet bij het sociaal akkoord betrokken waren – werden in een hok gezet (de zogeheten Werkkamers) met de opdracht die afspraken zo snel mogelijk uit te werken. Die komen er echter niet uit, of beter gezegd, willen er niet uitkomen.
Het leek vooraf een mission impossible en dat is het inmiddels ook. Want voordat de inkt van het sociaal akkoord was opgedroogd, verschilden kabinet aan de ene kant en de sociale partners aan de andere kant al van mening over welke afspraken nu precies waren gemaakt. De sociale partners houden nu vast aan hun interpretatie, en gemeenten – die nog niet over hun chagrijn heen zijn - aan die van het kabinet, omdat deze gunstiger zijn voor gemeenten.
Ondertussen tikt de klok door. Over vijftien maanden is the big bang, maar waar gemeenten nu precies verantwoordelijk voor worden en welk budget ze daarvoor krijgen, is nog steeds ongewis. Het kabinet zou zich eigenlijk de ogen uit de kop moeten schamen. Want een majeure operatie als deze moet nauwkeurig en zorgvuldig verlopen. Nu is het een decentraal rommeltje.
vind kritiek op de jeugdwet nogal opportunistisch en gemiauw van geluiden elders. Vanaf 2010 is zowel door kabinet als door parlementaire werkgroep bepleit voor overgang jeugdzorg naar gemeenten. Cf deze wensen is onder Rutte I op dit thema doorgezet en aankondigd de jeugdzorg naar gemeenten te decentraliseren. We zijn inmiddels bijna 4 jaar verder; dit zou inmidddels dan ook onderdele van het denken binnen gemeenten moeten zijn. Het ministerie van VWS geeft in overleg met VNG en ook de Algemene Rekenkamer en ism met instanties als het SCP een zo goed mogelijk beeld van de uitgaven aan jeugdzorg bij gemeenten en derhalve het beschikbare budget per 2015. DIt alles wordt via meerdere communicatiekanalen gedeeld en ook voor de samenleing via transparante wijze weergeven via internet.. Dit jaar is een weergave gegeven van gebruik van jeugdzorgg op basis van hetgeen tot dusver historisch is bekend, met de toezegging volgend jaar een update te geven op basis van de dan beschikbare gegevens en verwachtingen. Dit alles is bekend en tegelijkertijd is er vanuit VWS ruimte geboden voor overleg en voor bijstelling van standpunten op basis van goede argumentatie; hoeveel meer kan je doen en kan worden verwacht? Het kabinet voert voor de jeudzorg het beleid uit wat jarenlang breed politiek wordt bepleit. Hierbij wordt zorgvuldigheid tot in uiterste betracht. Bevreemdend zijn dan ook de nu terugkrabbelden geluiden van partijen die worden gehoord. Als daadwerkelijk serieus dan hadden deze zich veel eerder moeten manifesteren. Als op laatste moment gebruiktvoor eigen glorie zou mijn advies zijn dit zo snel mogelijk te wenden aan andere doeleinden!