Drinkwatervoorziening Limburg vraagt om strenger beleid

De kwaliteit van drinkwaterbronnen in Limburg is nu al onvoldoende en er liggen nieuwe risico’s in het verschiet. Dat constateert de Zuidelijke Rekenkamer op basis van een onderzoek naar de drinkwatervoorziening in Limburg.

Geen acuut tekort

Voorlopig is er voldoende goed drinkwater beschikbaar in Limburg. Het drinkwater komt uit verschillende soorten waterbronnen, zoals diep en ondiep grondwater en oppervlaktewater uit de Maas. Risico op een acuut tekort aan drinkwater is er voorlopig niet, stelt de Zuidelijke Rekenkamer. Maar op de lange termijn zijn er wel degelijk risico’s en kan de beschikbaarheid van drinkwater onder druk komen te staan, onder meer door natuurvergunningen, verontreinigingen en droge periodes. De provincie moet daarom meer de urgentie inzien bij het invullen van haar rol.

Nitraat en PFAS

De kwaliteit van water dat gebruikt wordt voor de Limburgse drinkwatervoorziening voldoet niet altijd aan de normen. De belangrijkste knelpunten voor de drinkwaterwinning zijn nitraat, bestrijdingsmiddelen en stoffen zoals PFAS. Volgens de Rekenkamer kiest de provincie niet voor eigen strengere regels, maar wacht op actie van het rijk. Wanneer de kwaliteit van het grond- en oppervlaktewater dat wordt gebruikt voor drinkwaterwinning onvoldoende is, zorgt de Waterleiding Maatschappij Limburg (WML) door middel van zuivering voor schoon drinkwater. Maar deze extra zuivering kan behoorlijk in de papieren lopen en is niet in overeenstemming met Europese regelgeving, stelt de Rekenkamer. Volgens die regels mag grondwater slechts beperkt worden opgepompt, vanwege het gevaar voor verdroging van natuurgebieden. De onderzoekers stellen dat op dat punt de grenzen in bepaalde gebieden van Limburg in zicht zijn en zelfs al zijn overschreden.

Minder afwachtend

De Rekenkamer roept de provincie daarom op een minder afwachtende houding aan te nemen om de drinkwatervoorziening in Limburg voor de toekomst zeker te stellen, onder meer door  het aanscherpen van regels voor grondwateronttrekkingen, het beter beschermen van grondwaterbeschermingsgebieden tegen nitraat en bestrijdingsmiddelen en het zorgen voor actuele en volledige lozingsvergunningen.

Tik op de vingers

Eerder dit jaar kregen de provincies een tik op de vingers van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT). Ook die stelde dat de provinciebesturen een zorgplicht hebben voor de drinkwatervoorziening, maar daar te weinig prioriteit aan geven. De toezichthouder constateerde dat vergunningen voor nieuwe drinkwaterwinningen worden niet of pas laat afgegeven. Bestaande vergunningen worden beperkt, onder andere vanwege natuurherstel. En in de coalitieakkoorden van de nieuwe provinciebesturen is nauwelijks aandacht voor drinkwater.