Gemeenten weinig behulpzaam

In BB03 schrijft Jetske Bouma in een essay dat er moet worden nagedacht over manieren om duurzaam gedrag te faciliteren. Daarin is de houding van gemeenten volgens mij cruciaal, en die is bij mijn gemeente op zijn zachtst gezegd niet erg faciliterend. Ik woon op het eind van een rijtje en wilde mijn zijgevel isoleren.

De ambtenaar met wie ik sprak verlangde allerlei documenten die helemaal niets met de situatie te maken hadden, maar die volgens zijn checklist nu eenmaal geleverd moesten worden. Ook nam hij geen genoegen met het tekenen van de situatie op de vergunningtekening van de vorige verbouwing: er moesten nieuwe digitale tekeningen gemaakt worden. Dat kostte op een paar tientjes na duizend euro. De welstand had ook nog wensen ter waarde van vele honderden euro’s. Terwijl ik niet eens op de hoek van de straat woon: er staat naast mijn garage nog een huis. En hoewel volgens mijn uitleg van het bestemmingsplan (ik ben planoloog en werk er dagelijks mee) het een binnenplans geval was, werd ik aangeslagen voor een buitenplanse afwijking: 450 euro. Al ruim 1.400 euro uitgegeven aan bureaucratie voordat ik in de buurt kwam van de uitvoering. Daarnaast heb ik ook de daken van mijn huis en mijn garage belegd met een groendak. Dat van mijn huis met subsidie, dat van de garage zonder. Want kennelijk tellen waterbuffering en biodiversiteit wel op een woning maar niet op een garage.

De ambtenaar met wie mijn vrouw sprak stuurde een e-mailtje met een verslag van het gesprek, waarin precies het tegengestelde stond van wat hij had gezegd. Ik heb hem daarover gemaild, ook omdat hij met een voorwaarde kwam die niet vermeld stond op de (overigens zeer duidelijke) webpagina met voorwaarden voor groendaksubsidie. In het vervolg van onze conversatie heb ik hem in drie achtereenvolgende mails gevraagd in welke regeling die voorwaarde stond en waar ik die kon vinden, en op die vraag nooit antwoord gehad.

Kortom: gemeenten zouden wat mij betreft inderdaad faciliterender mogen worden. Dat zit hem in de houding van ambtenaren, maar ook regelingen, zoals de bestemmingsplanvoorschriften: maak daarin kleine afwijkingen ten behoeve van isolatie vergunningvrij of tenminste binnenplans mogelijk. En heb wat meer vertrouwen in de burger.

Valentijn Muit, Nijmegen