Overheid schat woningbouw te rooskleurig in
Als ieder dorp en iedere stad er een straat bij zou bouwen, zou de woningcrisis zijn opgelost, stelt het Economisch Instituut voor de Bouw.
De uitvoering van zeventien voorgenomen grootstedelijke projecten voor woningbouw in Nederland is te rooskleurig ingeschat door de overheid, concludeert het Economisch Instituut voor de Bouw (EIB) in een rapport. Naar verwachting kan pas na 2030 een belangrijk deel van deze woningen worden opgeleverd.
Complex
Volgens de plannen moeten de grootstedelijke projecten honderdduizenden woningen opleveren. Het EIB wijst er echter op dat het om zeer complexe projecten gaat, waarbij bijvoorbeeld oude industrieterreinen opnieuw ingericht moeten worden en omgebouwd tot woningen. Daarbij moeten ook wegen worden aangelegd met voorzieningen als openbaar vervoer. Dit gaat volgens de onderzoekers allemaal veel langer duren dan gedacht.
Na 2030
Vorig jaar werd al duidelijk dat meer dan de helft van deze woningbouw pas na 2030 kan worden opgeleverd. ‘Maar op basis van recente ontwikkelingen en gesprekken met projectleiders is deze schatting nog duidelijk te optimistisch’, concludeert het bouwinstituut.
Bouwkosten
Een van de belangrijkste tegenvallers is de onvoorziene stijging van de bouwkosten. In zo'n anderhalf jaar gingen deze kosten met een kwart omhoog. Daardoor ontstaan problemen met de financiering van de bouwprojecten.
Versnellen
Het EIB ziet overigens wel mogelijkheden om toch tot versnelling van de woningbouw te komen. Als ieder dorp en iedere stad een straat zou bijbouwen, dan is de woningcrisis opgelost, aldus het instituut. Alleen al in Noord-Holland zouden zo volgens het EIB meer dan 300.000 woningen gerealiseerd kunnen worden, terwijl het ministerie van Binnenlandse Zaken uitgaat van het bouwen van 200.000 woningen tot en met 2030.
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
No shit Sherlock!
Negatieve effecten zijn o.a. onvoldoende integratie in de samenleving, het drukkend effect op de lonen, het dalende effect op het minimum loon, de over het algemeen matige behuizing voor arbeidsmigranten. Arbeidsmigratie op een structureel verantwoorde wijze kan het beste worden geregeld via quota en naar behoefte, specialiteit en beschikbare woonruimte.