Vakantie en bezinning

Na de vakantie, en na wat bezinning op het rekenwerk, blijkt het voordeel van Noord-Holland vast groter. In Nederland zijn er dit jaar 2 procent meer auto’s bijgekomen. Tegelijk worden auto’s zwaarder – het zijn net mensen. Volgend jaar zal de stijging net zoiets zijn. Twee provincies echter, Noord-Brabant en Zuid-Holland, zeggen dat daar in 2020 mínder auto’s zijn waarover zij opcenten op de motorrijtuigenbelasting kunnen heffen. Ik geloof dat ook niet. Na vakantie en bezinning zal ook daar wat meer realisme zijn.

Als deze wonderbaarlijke berekeningen van de drie grootste provincies toch kloppen, dan nemen in 2020 de opcenten op de motorrijtuigenbelasting in alle provincies samen een procent toe. Als ze niet kloppen, dan heffen de provincies volgend jaar 2 procent meer opcenten dan dit jaar. Dat valt wel mee, er zijn immers ook 2 procent meer auto’s.

De vraag is: waarom laten de provincies die belasting niet méér stijgen? Dat is een heerlijke kerstvraag. Het heeft te maken met niet meer- dan-nodig, met bescheidenheid. Het heeft te maken met zuinigheid, met beperken van ambities. De provincies tonen begrip voor de mensen die de motorrijtuigenbelasting moeten betalen, met een modaal inkomen, voor een oud autootje, en die veel andere lasten zien stijgen. Laten we, bijna Kerstmis immers, niemand vergeten te noemen. Wat doet het rijk? Toont dat ook bescheidenheid en zuinigheid, beperkt dat zijn ambities, denkt dat aan de mensen die het moeilijk hebben? Laat het rijk zijn overschot van 11 miljard euro een beetje meewegen? Nee hoor. Het rijk vraagt volgend jaar gewoon 50 miljoen euro motorrijtuigenbelasting extra, bij de mensen met oude auto’s. Dat naast de gewone jaarlijkse stijging van 2 procent.

Kerstmis is ook het feest van vergeving. Van wegwassen van de zonden. Van een nieuw jaar, een nieuw leven. Ik wens daarom niet alleen u maar vooral het rijk een lange vakantie en veel bezinning toe!