Advertentie
financiën / Nieuws

Provincie Utrecht stopt met rotondekunst

De provincie Utrecht stopt een project met omstreden kunstwerken op rotondes. De VVD-fractie diende daartoe een motie in, die maandag tijdens de vergadering van Provinciale Staten werd aangenomen.

16 december 2009
Vandalisme
Het RotondeLab, een clubje creatievelingen die werken in opdracht van de provincie, is verantwoordelijk voor meerdere aparte rotondes in de regio. Zo groeven ze vorig jaar in Lopik voor 85.000 euro vergulde miniatuurontwerpen in. Een grote pijl meldde dat het 'Goud van Lopik' er was verstopt. Het kunstwerk werd een mikpunt van vandalisme. Buurtbewoners plaatsten Teletubbies op de rotonde en spoten graffiti op het werk. Met het project is ruim 1 miljoen euro gemoeid. Daarvan is een kwart al uitgegeven. Voor het overgebleven bedrag kan een nieuw projectvoorstel op het gebied van verkeer en vervoer worden ingediend.

Reacties: 4

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Criticus - NL
Een verstandig besluit.
Kunst op rotondes is uit!
P.C. Groen / milieuinspecteur
Kunst op rotondes lijkt prima als er aan enkele randvoorwaarden wordt voldaan. Het brelangrijkste lijkt mij dat de kunst niet verkeersdeelnemersafleidend mag zijn. Het lijkt mij overduidelijk dat bovenstaand project? daar niet aan voldoet. Welke waanzinnige denkt dat de rotonde met rust gelaten wordt als er voor Euro 85.000 ?!?!? vergulde miniatuurvoorwerpen begraven zijn.
Gudrun Feldkamp / communicatieadviseur gemeente Rotterdam
Een aantrekkelijke buitenruimte, daar hoort kunst gewoon bij. Een rotonde fungeert vaak als een soort stadspoort, als entree tot een gebied of wijk. Het is een plek waar zorgvuldig mee omgegaan moet worden.
Helaas kan niet alle kunst zonder meer overal maar worden geplaatst. Ik heb soms de indruk dat kwantiteit het verliest van de kwaliteit.
Wat is kwaliteit bij kunst? De professionaliteit van de hier betrokken kunstenaars staat buiten kijf en de conceptuele waarde van het ontwerp eveneens. Kwaliteit in de kunst is subjectief: wat mensen ervan vinden. Die mening wordt gevormd door wat mensen weten.
Nieuwe kunstwerken moeten vele malen beter moeten worden ingebed bij de uiteindelijke gebruikers. Het is er immers niet zomaar neer geplempt maar heeft betekenis voor de plek en staat in een relatie tot het verleden en heden van mensen uit juist dat gebied! Op zich kun je mensen niet veranderen en wie niets met kunst heeft zal niet veranderen, maar het gevoel van vervreemding , daar is wel veel aan te doen. Door bijvoorbeeld participatieprojecten in de buurt waarbij de eindgebruikers centraal staan. Dat betekent samenwerkingsprojecten tussen de partners in een gebied die gezamenlijk eraan werken dat mensen vanuit een meer gedifferentieerde kennis hun mening kunnen vormen. Daardoor ontstaat een focusshift en hoe meer mensen vinden dat een kunstwerk waarde toevoegt aan hun leefomgeving, hoe minder draagvlak en begrip er is voor vandalisme. Een altijd sprekend voorbeeld voor hoe je dat doet is de Rotterdamse Zadkine, het monument voor 'de stad zonder hart'. Als kunsthistorica zie ik een tweederangs kubistisch werk dat weinig boeiend is, maar voor de Rotterdammers is de Zadkine het symbool pur sang voor hun stad. Een stukje identiteit! Deze beeldvorming heeft alles te maken met de zorgvuldig georkestreerde meningsvorming rondom de plaatsing. Meer aandacht voor marketing en communicatie bij kunst in de openbare ruimte kan veel ellende en teleurstelling voorkomen.
Mark / beleidsmedewerker
Gemeenten moeten hun prioriteiten aanpassen aan middelen die zij hebben. Als de thuiszorg over de kop gaat moet je niet rotondes gaan opleuken met kunst (in ieder geval niet met dergelijke absurde bedragen). Maar dat is mijn mening.
Advertentie