Geschonden norm

Vorige week presenteerde het Centraal Bureau voor de Statistiek het overzicht van de opbrengsten van de gemeentelijke belastingen van dit jaar. En wat blijkt? De opbrengst van de ozb is 3,95 procent hoger dan vorig jaar. Dat is meer dan de norm van 3,75 procent. Ai!

Wat gebeurt er nu? Het kabinet zou eigenlijk moeten besluiten de gemeenten een boete op te leggen voor te hoge belastingstijging. Die boete bedraagt dan vijf miljoen euro, dat is het bedrag dat de gemeenten de ozb te veel hebben laten stijgen. Maar het zou natuurlijk hartstikke hypocriet zijn, als dít kabinet, met zijn nieuwe bejaardenbelasting, verpakkingsbelasting, luchthavenbelasting en wat al meer aan nieuwe belastingen, de gemeenten een boete zou opleggen voor te hoge belastingstijging. Bovendien krijgt het kabinet dan het verwijt juist zelf te profiteren van de overmatige ozb-stijging.

Het kabinet wilde met de norm en de boetedreiging niet de ozb beteugelen, maar vooral stoer doen naar de bevolking en de Tweede Kamer alsof het serieus de belastingen niet teveel wil laten stijgen. Het kabinet kan ook besluiten om de te hoge ozb-stijging door de vingers te zien. Dan zou er alleen van het moreel gezag van het kabinet op het gebied van de gemeentebelastingen weinig overblijven. Het meest waarschijnlijk is daarom dat het kabinet, achteraf, de norm zodanig gaat bijstellen dat het lijkt alsof de gemeenten de norm niet hebben overschreden.

Dan kan het kabinet vrolijk beweren dat door zijn toedoen de ozb beperkt is gebleven. Het kabinet gaat bijvoorbeeld zeggen dat de opbrengst van de bestaande woningen en bedrijven 3,75 procent hoger mag zijn dan vorig jaar. Dan mag de opbrengst dus stijgen met 3,75 procent plus de ozb van de nieuwe woningen en bedrijven. Of het gaat zeggen dat de opbrengst 3,75 procent meer dan de inflatie mocht stijgen. Of het kabinet schuift de beslissing twee jaar voor zich uit, door te beweren niet te kijken naar de raming van de ozb in de gemeentebegrotingen, maar naar de uiteindelijke stijging bij de jaarrekeningen van de gemeenten? Of misschien gaat het kabinet de kwijtgescholden ozb meetellen?

In dit scenario zijn er alleen maar verliezers. De gemeenten zijn dan morele verliezers, die zich zelfs niet aan een simpele norm kunnen houden. Het kabinet is ook een morele verliezer, die zelfs niet in staat blijkt een simpele norm voor de ozb te handhaven. Maar de grootste verliezers zijn de inwoners en de bedrijven, die te maken hebben met vijf miljoen euro meer ozb-stijging dan de Tweede Kamer accepteerde. Bovenop de vele belastingstijgingen van het kabinet.