Te veel salaris? U mag het houden

In de clinch is een rubriek waarin jurist/columnist Michel Knapen actuele zaken in het ambtenarenrecht belicht. 

Eigenlijk snapte Carol Emilee* er ook weinig meer van. Periodieke verhogingen, die vaak pas maanden later werden uitgekeerd. Indexeringen die te laat ingingen en op de vreemdste momenten met terugwerkende kracht werden uitbetaald. Slechte beoordeling? Toch extra geld. Het wordt een kwestie als de gouverneur van St. Maarten, het landsdeel van het Koninkrijk in de Cariben, gaat berekenen hoeveel pensioen Emilee zal ontvangen als ze over enige tijd ophoudt met werken.

In 2001 is ze aangenomen als medewerker studiefinanciering bij het Ministerie van Onderwijs. Op 15 november 2011 wordt ze bevorderd tot senior medewerker en wordt ingedeeld in salarisschaal 9, trede 14. Zes weken later, op 1 januari 2012 gaat ze naar trede 15. Een jaar later krijgt ze een periodieke verhoging (trede 16), in juli 2015 gebeurt dat opnieuw (trede 17). In oktober 2015 ontdekt de gouverneur onregelmatigheden. In het Bezoldigingsbesluit ambtenaren staat immers dat het salaris pas kan worden verhoogd als er sinds de aanstelling ten minste zes maanden zijn verstreken. Emilee kreeg als senior haar verhoging al na zes weken. Dat kan dus niet, vindt de gouverneur. Terugbetalen a.u.b.

Emilee is hiermee niet akkoord en het conflict belandt bij het Gerecht in Ambtenarenzaken van Sint Maarten, die 5 juni uitspraak deed. Die stelt dat de gouverneur het Bezoldigingsbesluit verkeerd interpreteert. Emilee was dan wel zes weken in functie als senior medewerker, maar dat is niet relevant.

In totaal was zij meer dan tien jaar in dienst, en daardoor was een salarisverhoging zeker toegestaan. Maar vaste jurisprudentie zegt ook: als de ambtenaar wist of behoorde te weten dat hij te veel salaris had gekregen, kan dat ook een reden zijn om terug te betalen. Maar ook deze vlieger gaat volgens het Gerecht niet op. Van een ambtenaar mag dan wel een aanzienlijke mate van oplettendheid worden verwacht bij het controleren van salarisstroken, maar voor Emilee was dat erg lastig.

Verhogingen werden steevast enkele maanden te laat uitbetaald, nabetalingen werden met terugwerkende kracht uitgekeerd, soms tegelijk met een uitbetaling, soms kort daarna. En omdat de bedragen relatief laag waren, kon het voor Emilee nooit duidelijk zijn dat deze fout waren. Komt bij dat er in 2012 ook nog een indexering plaatsvond die in juli van dat jaar, met terugwerkende kracht tot 1 januari 2012 is uitbetaald. Maar op haar loonstrook van juli 2012 is de indexering weer niet vermeld.

De gouverneur geeft echter niet op. Hij zegt dat de loonsverhoging van januari 2013, naar trede 16, een fout was. Omdat Emilee in januari 2012 al een verhoging had gekregen, naar trede 15, had ze kunnen weten dat die van januari 2013 ten onrechte was. Ze had dus kunnen weten dat ze te veel kreeg.

Ook daar steekt het Gerecht een stokje voor – vooral omdat alle onduidelijkheden zijn te wijten aan de chaotische salarisadministratie. Neem de salarisverhoging van juli 2015. Die had Emilee zelfs nooit mogen krijgen, omdat ze over 2014 een negatieve beoordeling had gekregen. Carol Emilee valt dit gerommel allemaal niet aan te rekenen, oordeelt het Gerecht in Ambtenarenzaken. De gouverneur wel: die had zijn loonadministratie niet op orde. Hij kan fluiten naar zijn centen.

* De naam Carol Emilee is gefingeerd.
ECLI:NL:OGAACMB:2017:27