FNV-onderhandelaar: ‘Iedereen wilde eruit komen’

Minister en bonden zijn het eens over een nieuwe cao bij het rijk. Rijksambtenaren krijgen er 7 procent en 450 euro (bruto) bij. FNV-onderhandelaar Marco Ouwehand staat niet te juichen, ‘maar per saldo is het een goede cao’.

De vlag is uitgegaan bij de bonden?

‘Ik moet zuinig zijn, want op woensdag zijn de teksten definitief bekend en kunnen de vakbondsleden zich over het akkoord uitspreken. Maar goed, er is een deal en het is goed dat we tot dit punt zijn uitgekomen. We hebben een loonakkoord, maar er zijn ook goede afspraken op de inhoud gemaakt. Tezamen zijn de afspraken te verdedigen. De looptijd van de cao is verkort, van 3 jaar naar tweeënhalf jaar, waardoor we in 2020 weer goed het gesprek kunnen aangaan. Die periode is te overzien. Het is ook goed dat iedereen er per 1 januari 450 euro bruto op vooruit gaat, ongeacht de loonschaal. We hadden ingezet op een loonsverhoging van 3,5 procent per jaar, dus ik zit niet alleen maar te juichen, maar per saldo is het een goede cao. Dat ga ik denk ik wel zeggen woensdag.’

7 procent erbij in anderhalf jaar, meldt de minister trots. Ik zou willen dat ik er zoveel bijkreeg.

‘Ik neem het BZK wel kwalijk dat ze die anderhalf jaar zo prominent in hun berichtgeving over het akkoord etaleren. Ze spelen met de waarheid. De eerste loonsverhoging komt op 1 juli aanstaande, en de laatste is op 1 januari 2020. Dat is anderhalf jaar. En dús zegt het ministerie, ik las het nota bene op de website van de rijksoverheid: ‘Akkoord cao rijksambtenaren: 7 procent meer loon komende 1,5 jaar’. Dat is waar, maar de cao zit er een half jaar voor, waarin je niets hebt gekregen, en een half jaar na, waarin je ook niets krijgt. We hebben het over een cao die tweeëneenhalf jaar loopt en niet anderhalf jaar. Je kunt een akkoord ook te gretig willen verkopen. Ik wil mensen het eerlijke verhaal vertellen.’

Toch wel opmerkelijk: tot 25 mei van dit jaar wilde de minister niets, en nu ligt er precies een maand later een akkoord.

‘De minister deed op 25 mei eindelijk een serieus openingsbod. Beide partijen hebben vervolgens de wil getoond om er met elkaar uit te komen. We hebben allemaal serieus het maximale gezocht. We zaten drie, vier keer in de week een halve dag bij elkaar. Dan wil je er echt wel uitkomen. Er zit een goede afspraak in dat we mensen helpen die op termijn kunnen worden getroffen door digitalisering. Ook wordt de keuze voor mensen groter: er komt een individueel keuzebudget waarin vakantie- en eindejaarsuitkering naar eigen keuze kunnen worden opgenomen of als verlof kunnen worden gespaard. Verder hebben we kunnen afspreken dat in de langere looptijd nog steeds zaken nader kunnen worden uitgewerkt. Een voorbeeld daarvan is het roosteren. Op termijn stappen we over naar meeroosteren (een werkvorm waarbij medewerkers diensten kiezen die passen bij hun werk of privéwensen, red.). We hebben afgesproken dat de voorwaarden waaronder dat kan en de specifieke invulling voor te leggen aan de mensen die écht in roosterdienst werken. Dat is heel positief. We hebben niet over ze zonder ze besloten. Zij hebben het laatste woord.’