Flex-ambtenaar blijft vaker ‘hangen’

Flexwerkers in het openbaar bestuur hebben 43 procent kans om binnen drie jaar een vast contract te krijgen. Die kans is lager dan in de financiële sector en de bouw, maar hoger dan in de handel, horeca of in de landbouw.

Leger tijdelijke werknemers groeit

Dat blijkt uit onderzoek van SEO Economisch Onderzoek, uitgevoerd in opdracht van het ministerie van SZW (Sociale Zaken en Werkgelegenheid), naar de positie van flexwerkers in Nederland. Uit het onderzoek – ‘De sociaaleconomische situatie van langdurig flexibele werknemers’ – komt naar voren dat de flexibele schil in ons land verder toeneemt. Sinds de eeuwwisseling is het aandeel tijdelijke en flexibele banen opgelopen van 17 naar 27 procent van het totaal aantal banen.

Langer verblijf in flexibile schil

Niet het aantal tijdelijke en flexibele dienstverbanden groeit. Dat geldt ook voor de lengte van het verblijf in de flexibele schil. De kans dat iemand langdurig – langer dan drie jaar – in tijdelijk werk blijft hangen, is verdrievoudigd. Van ruim 10  naar ruim 30 procent in de periode 2006-2010.

Middenpositie publieke sector

Flexwerkers stromen dus steeds minder snel uit naar een vast contract. Die daling heeft volgens de SEO-onderzoeker voornamelijk te maken met de economische crisis. De publieke sector (22 procent van het totaal) neemt een middenpositie in: flexwerkers hebben daar respectievelijk 47 procent (zorg), 44 procent (onderwijs) en 43 procent (openbaar bestuur) kans om binnen drie jaar een vast contract te krijgen.
In de financiële sector (56 procent) en de bouw (51 procent) is die kans hoger, maar lager in de handel en horeca (41 procent) of de landbouwsector (40 procent). Elk licht economisch herstel heeft volgens de onderzoekers in recente jaren overigens geleid tot een groei van de doorstroom naar vaste banen.

Flexwerker leunt op partner

Uit het onderzoek blijkt verder ook dat het huishoudinkomen van de meeste mensen die langdurig een tijdelijk contract hebben, nauwelijks lager is dan dat van vaste werknemers. Dat komt dan wel doordat ze vaak een goedverdienende partner hebben of kunnen leunen op andere inkomsten.
Flexibele werknemers stromen wel vaker in de WW en in de bijstand dan vaste werknemers. Ook leven zij ongezonder.

Vaste collega's scholen zich vaker

In verhouding tot vaste werknemers volgen de flexwerkers vaker een zogeheten post-initiële scholing. Daarvoor gebruiken ze in de regel de periode tussen twee flexbanen in. Wanneer alleen wordt gekeken naar scholing op het werk, blijken tijdelijke werknemers minder scholing te volgen dan hun vaste collega’s.