Wethouders Apeldoorn gaan flexen

‘Doe het niet!’, waarschuwt kantoorkenner Japke-d. Bouma de Apeldoornse gemeentebestuurders, nadat zij een artikel in De Stentor had gelezen over het vernieuwde Huis van de Stad (stadhuis). Dat wordt verbouwd en moet ruimte gaan bieden aan 1.350 ambtenaren, 250 meer dan voorheen. 

Daarvoor is veel gesloopt (3,5 ton puin), waaronder veel tussenmuren. Het gebouw moet openheid uitstralen en ambtenaren moeten gaan werken op flexplekken. Burgemeester en wethouders krijgen wel eigen werkplekken op de eerste verdieping, maar wethouder Wim Willems (Lokaal Apeldoorn) is solidair met zijn medewerkers en wil als bestuurder het goede voorbeeld geven: hij gaat ook flexwerken. ‘Andere collega’s zullen dit zeker ook gaan doen.’ Deo volente is het gebouw voor Kerst klaar voor gebruik.

Burn-out
Als er íéts vaak misgaat op kantoor, dan is het wel werken op flexplekken, verzucht Japke-d. Bouma in haar column in NRC Handelsblad. Weten ze in Apeldoorn dan niet dat die open ruimtes funest zijn voor de concentratie, slecht zijn voor het brein en de kans op een burn-out vergroten? Kennen ze niet de naweeën van flex’en: te weinig werkplekken op drukke dagen en gammele vloeren door het verdwijnen van muren?

Hilly Jager, opdrachtgever van de gemeente Apeldoorn, verzekert haar dat ambtenaren niet terechtkomen in een struggle for life. Niettemin voorspelt Bouma chaos, maar Jager houdt vol: ‘Mochten er te weinig plekken zijn, dan kunnen we de indeling nog gemakkelijk aanpassen.’