Gemeenschap

Hoe begin je een eerste column? Je wil direct de aandacht pakken, maar eigenlijk moet je jezelf eerst voorstellen. Je wil spitsvondig zijn, maar ook een breed publiek aanspreken. Je wil diep gaan, maar wel binnen 400 woorden.

“Sex sells”, dus ik zet er maar meteen een dubbelzinnige titel boven. Aangezien ik niet zoals Herman Finkers een naakte vrouw door het beeld kan laten dansen, laat ik de rest aan je verbeelding over. Een column heeft zo z’n beperkingen.

Het zijn 400 woorden, maar ze kunnen wel elke twee weken opnieuw worden gevuld. Dat wordt mijn frequentie. Genoeg ruimte om het verhaal op te bouwen, maar ook genoeg mogelijkheid om te reageren. Daar kom jij in beeld.

Gemeenschap. Daar zullen mijn columns over gaan. En dan niet met het woord ‘hebben’ erachter, maar ‘zijn’. Een professionele gemeenschap. Met gedeelde waarden en doelen. Een gemeenschap van ambtenaren, want dat zijn we wat mij betreft. Dat klinkt hoogdravend, maar het is wel zo. We werken immers allemaal voor Nederland. En de publieke motivatie (zoals dat heet) is internationaal gezien hoog. De meeste ambtenaren willen met hun werk bijdragen aan de publieke zaak. Ofwel: Nederland verbeteren.

Dat doen we niet alleen, maar in een gigantisch raderwerk dat overheid heet, met gekozen bestuurders die richting geven en burgers en bedrijven die steeds beter weten wat ze willen. En daar staan wij dan tussen. Aan ons de opdracht uitvoering te geven aan al die plannen, aangesloten te blijven op wat er speelt in stad en land en het verschil te maken in een wereld die steeds hectischer wordt. Dat roept vragen op en daar moeten we het met elkaar over hebben.

Natuurlijk ziet die vraag er voor elke ambtenaar anders uit. Of je motoragent bent of vuurtorenwachter, buurtregisseur of beleidsmedewerker, gevangenenbewaarder of subsidieverlener. De diversiteit van het ambtelijk werk is schier eindeloos. Maar er is genoeg wat ons bindt. Dat we werken voor het algemeen belang. Dat we daarbij rekening moeten houden met collega’s en bestuurders, burgers en buitenlui. Dat we daarom een verantwoordelijkheid meedragen, om de juiste afwegingen te maken.

Ambtenaren zijn de schakels tussen samenleving en bestuur. Wat wij doen heeft impact op mensen. Dat is wat het werk van ambtenaren uniek maakt. Met de keuzes die je maakt kun je levens veranderen, kun je Nederland veranderen. Het is jouw ambtelijke verantwoordelijkheid om daarbij de juiste keus te maken en de juiste mensen te betrekken. Maar over wat dan juist is, daar moeten we het samen over hebben. Als gemeenschap. Als professionele gemeenschap.

Dat is waar ik het over wil hebben in deze columns. En dat is sexy genoeg, als je het mij vraagt!