Rode sokken

Op de bijeenkomst pleitte de historicus Maarten van Rossum voor een blijvend vertrouwen in de sociaaldemocratische traditie. Hij vindt vernieuwing flauwe kul, zo lees ik in de Volkskrant. Typisch Van Rossem, die tegenwoordig zo’n beetje alles flauwe kul noemt en daardoor wel erg een karikatuur van zichzelf wordt. ‘Het populisme moet dood’, verklaarde hij ook nog. (…) Dacht u dat Drees naar het volk ging luisteren?’ Ik dacht het wel. Van Rossem kan dat als een retorische vraag stellen, maar ik ben net oud genoeg om de vraag met ja te kunnen beantwoorden. Als kind ging ik met mijn vader mee naar PvdA-bijeenkomsten op het Amstelveld. Daar liep ook Drees rond tussen het volk. Hij luisterde en beantwoordde vragen van partijgenoten en niet-partijgenoten. Opgetild door mijn vader mocht ik Drees een handje geven, wat ik nooit ben vergeten. Tot op de dag van vandaag hangt een portret van Drees in mijn werkkamer.

Drees wist verdomd goed wat er onder het volk leefde, laat u niks wijsmaken. Wat hij wel uitstraalde was gezag. Altijd keurig in een grijs driedelig pak, sprekend in prachtige volzinnen, die toch begrijpelijk waren. Als er iets is dat tot de sociaaldemocratische traditie behoort, dan is het wel dat je je altijd netjes moet kleden. Dat behoorde tot de verheffing van het volk. Nooit, zoals Maarten van Rossem, ongeschoren de straat opgaan. En zeker niet aan het grote volk laten weten dat je het liefst ongewassen de dag doorbrengt. Zo is het ook een misverstand om te denken dat het tot de sociaaldemocratische traditie behoort om je te vertonen in een vormeloze slobbertrui.

Wel eens oude beelden gezien van Koos Vorrink, die de AJC toespreekt? Dacht u dat die eruit zag als een overjarige existentialist? Of neem de grote Amsterdamse wethouder Wibaut? Dacht u dat die een trui en afgezakte spijkerbroek in de kast had hangen? Natuurlijk niet, altijd donkere pakken, met vest en das. Voor Wibaut zou Hans Spekman iemand zijn van een andere planeet. Het is waar dat de kleur rood een belangrijke rol heeft gespeeld in de sociaaldemocratie, maar of rode sokken tot nieuwe ideeën leiden, lijkt mij twijfelachtig. Een rode muts of pet was meer op zijn plaats geweest. Kleding helpt, maar uiteindelijk gaat het toch om het gezag dat je uitstraalt. De PvdA heeft geen ideologisch probleem, maar een probleem met de personele bezetting. Zoek een nieuwe Drees en de peilingen schieten omhoog. Maar laat je niets wijsmaken door de Van Rossums of Spekmannen, dat zijn stripfiguren.