Steve Jobs' les voor het openbaar bestuur
Waarom zou de overheid niet als Apple ge(re)organiseerd kunnen worden? Iedereen die de autobiografie van Steve Jobs heeft gelezen, weet dat je in zijn realitity distortion field terecht kon komen. Zeggen dat iets niet kan, onmogelijk is, is er niet bij. Ontslag of een onvoorstelbare scheldkanonnade, was je verdiende loon, al had je alle argumenten aan je zijde.
Het succes van het bedrijf Apple en de producten die worden gemaakt, is integratie. Alle afdelingen werken samen, integraal, van begin tot het eind. Alles staat in het teken van kwaliteit én het eindproduct. Wat een inspiratie voor het openbaar bestuur. Openbaar Bestuur, de O en de B uit Jobs zijn naam. Ons openbaar bestuur zakt door zijn hoeven van de kokers.
Op papier is het integraal wat de klok slaat. In de praktijk is er geen doorkomen aan. We ploeteren voort. Van poging 1 naar mislukte poging 2 tot we erbij neervallen. We zwelgen in onze eigen verklaringen waarom het niet lukt. Het is zooooo complex. Er zijn zooooveel belangen. Weet je niet hoe ingewikkeld het is? Deze zin kan ik niet meer horen, maar hoor ik elke dag. Een zin die nota bene wordt gebruikt ter verantwoording.
Eilanden en koninkrijkjes blijven eilanden en koninkrijkjes. Het wordt soms erger door de oplossingen die er tegen over worden gezet. Polderen, afstemming, de duizenden convenanten die ons land rijk is. Wie weet nog wat het echte doel is?
Laten we van de te vroege en droevige dood van Steve Jobs een deugd maken. Benoem als openbaar bestuur een beperkt aantal eindproducten. Lijn alle activiteiten zo op, dat die doelen centraal staan, elke dag weer, bij alles wat je doet. Opereer op snijvlakken. Daar zit de innovatie, niet in kokers, kolommen of sectoren. Gebruik je intuïtie. Intuïtie is niet vaag, vrouwelijk of niet ter zake doende, maar doorleefde wijsheid.
Zeggen dat het niet kan…… wie zal het zeggen.
""Alles staat in het teken van kwaliteit én het eindproduct. "
Dit is precuies waar het fout gaat:
het ebsturu van de overheid is democratisch: een LEKENbestuur. Er is geen enkele vorm van selectie voor bestuurders, anders dan het numemrtje op de lijst.
Als kwaliteit voroop meoet staan, gedlt dat ook voor politici zelf.
Dus geen ebnoemingen op basis van politieke kleur, maar op basis van capabelheid, kennis en verstand van zaken. Maar ja, inmiddels weten we allemaal hoe je vicevoorzitter van de Raad van State wordt...