Nieuwe taken boa’s vergen ‘principiële discussie’

Boa’s krijgen de ene na de andere taak op hun bordje zonder dat daar met hen over wordt overlegd. Zij dreigen zo een duizend-dingen-doekje te worden, terwijl ze al tot over hun oren in het werk zitten. Die woorden sprak Richard Gerrits, voorzitter van vakbond BOA-ACP, vanochtend uit in de Telegraaf. Ruud Kuin, voorzitter van de Nederlandse BOA Bond, wil een principiële discussie over nieuwe taken.

Onrust onder boa's

Volgens Gerrits belasten natuurorganisaties, gemeenten en ov-bedrijven de handhavers met allerlei taken, terwijl ze daar zelf hun zegje niet over kunnen doen. ‘Over de veiligheid wordt niet eens gesproken. En we weten allemaal hoe mensen kunnen reageren als ze een boete krijgen’, zegt Gerrits. Door het nieuwe takenpakket is onrust ontstaan onder de boa’s, meldt Gerrits. ‘De plannen worden bedacht achter het bureau en er wordt niet nagedacht over wat het in de praktijk betekent.’ De bond wil de minister vragen de subsidies voor Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer stop te zetten ‘zolang er geen sprake is van goed werkgeverschap’.

Geen gemeentepolitie

Met hun beperkte uitrusting zijn boa’s ‘geen gemeentepolitie’, vervolgt Gerrits, terwijl ze wel oog in oog kunnen komen te staan met een ‘grote crimineel’ op straat of in het bos. Natuurmonumenten laat aan de Telegraaf weten dat boa’s wel degelijk bij de invoering van de aangescherpte regels betrokken zijn geweest. Maar Gerrits noemt dat ‘onzin’. Ook over het plan van de G4 om boa’s in te zetten voor verkeerscontroles is de bond ‘pas op het allerlaatst geïnformeerd’. Volgens Gerrits is boa’s niet gevraagd ‘of dit wel kan’. Hij wijst erop dat als boa’s verkeerscontroles erbij moeten gaan doen, een aanpak waar ook de VNG achter staat, andere taken dan blijven liggen.

Keuzes maken

‘Taken erbij is altijd relatief, het is een kwestie van keuzes maken’, reageert Ruud Kuin, voorzitter van de Nederlandse BOA Bond, tegenover Binnenlands Bestuur. ‘Als wij een rol moeten hebben in het verkeer, zoals alcoholcontroles doen, dan gaat die keuze inderdaad ten koste van andere dingen.’ Meer problemen heeft Kuin met de veiligheid, want boa’s zijn in domein 1 in gemeenten over het algemeen niet bewapend. ‘De wapenstok is helaas nog steeds een uitzondering. Als de G4, onder aanvoering van Rotterdam, er dan een taak bij willen met extra gevaarlijke situaties, dan vind ik dat heel bijzonder. Rotterdam is, met burgemeester Aboutaleb, juist een van de grootste tegenstanders van bewapening van boa’s.’

Wapenstok en pepperspray

En die bewapening is echt nodig als boa’s alcoholcontroles in het verkeer gaan doen, vervolgt Kuin. Als een boa op straat iemand tegenkomt, dan 'scant' die deze persoon. Daarin zijn boa’s getraind: een inschatting maken. 'Maar als je een auto aanhoudt, soms geblindeerd, dan zie je niet hoeveel mensen erin zitten, wat er in de auto ligt en waar hun handen zijn. Dat is dus veel gevaarlijker.’ En als er alcohol in het spel is, hebben mensen andere grenzen, weet Kuin. ‘Dat is moeilijker in te schatten en gevaarlijker. Wij vinden dat boa’s dan sowieso een wapenstok moeten hebben om afstand te houden en ook over pepperspray moeten beschikken.’

Principiële discussie

De discussie over taken erbij, omdat de politie die laat liggen, vereist een meer principiële discussie, vindt Kuin. ‘Een discussie over hoe de taken te verdelen en hoe boa’s en agenten op een effectieve manier kunnen samenwerken.’ Kuin heeft geen geluiden gehoord dat boa’s niet betrokken zijn bij een nieuwe taakverdeling en daar boos over zijn. ‘Ik denk dat we voorlopig niks meer over het G4-plan horen. Zij hebben wel het recht om de discussie te openen. Ze hoeven daarvoor niet per se de bonden te horen, maar als ze het echt van plan zijn, dan zou dat natuurlijk wel verstandig zijn.’

Afgebakend aantal wetten

De ‘onrust’ onder de leden herkent Kuin ook niet. ‘Boa’s zien heel veel, ze zijn de nieuwe surveillanten, maar hebben beperkte bevoegdheden. Die situatie is al langer zo, ook bij winkeldiefstal. Ze hebben dezelfde taken als een politieagent, maar de boa valt onder een afgebakend aantal wetten. Daar heerst eerder frustratie over: we kunnen meer en dat zou ook wel kunnen. Dat gaat overigens niet over de werkdruk, maar wel over keuzes maken.’