Mystery Burger (30): What’s in a name?

In de gemeente Zandvoort wordt gesproken over een nieuw bestemmingsplan voor het lokale bedrijventerrein. Het oude plan dateert nog van uit de jaren zestig. Door de jaren heen zijn er rommelige gedoogsituaties ontstaan, waarbij bedrijfswoningen wel en niet mochten worden bijgebouwd. Nu moet het allemaal anders, zo vindt de wethouder.

Voordat de raad over het nieuwe bestemmingsplan praat mogen insprekers hun zegje doen. Ondernemers, die duidelijk door de voorzitter worden aangekondigd, blazen stoom af. ‘Mijn bedrijf behoort eigenlijk tot categorie één, maar volgens de milieudienst val ik in categorie twee. Ik begrijp dit niet’, zegt Patrick Berg, ondernemer van een viskraam en visafslag. Ook meneer Cohen is boos. ‘Er is in dit bestemmingsplan al jaren sprake van een zwalkend beleid door het gemeentebestuur. En dan hebben we ook nog ambtenaren die hun eigen hobby’s botvieren op dit nieuwe bestemmingsplan. De burger wordt misleid!’

Na de inspraakronde mogen de raadsleden reageren. De voorzitter van de raad - naam ombekend - geeft het woord aan een man met baard, wiens naam hij rap en onduidelijk uitspreekt. ‘Van 1966 tot 1986 is er al jarenlang een gedoogbeleid op het bedrijventerrein gevoerd. Als je dan toch gaat handhaven, dan moet je er samen uit komen’, meent hij. De voorzitter, die op een stoel zit met een extra hoge leuning, geeft het woord aan een kale man. Ook zijn naam wordt niet goed uitgesproken. ‘We zeggen zo graag dat Zandvoort een dorp is en geen wereldstad. Hoe kan het dan dat dit plan zoveel voeten in aarde heeft?’ vraagt de man zich af. De voorzitter heeft een ander raadslid het woord. ‘De grondprijs was altijd relatief laag. Bedrijven werden gebouwd en de bijgebouwde bedrijfswoningen werden zo gesubsidieerd.’ Dan komt de wethouder - naam onbekend - aan het woord. ‘Tegen inspreker Cohen wil ik zeggen dat het niet zo is dat ambtenaren hun hobby’s laten botvieren. Daar moet u mij op aanspraken,’ zegt ze, terwijl ze Cohen streng aankijkt. De inspreker schreeuwt door de zaal: ‘Zullen we dan een afspraak maken?!’ Maar meteen snoert de voorzitter hem de mond.

Hierna is er geen tijd meer voor een tweede termijn. Het wordt niet duidelijk waarom dit zo is. Een vrouw op de publieke tribune haalt haar schouders op. ‘Hoe heet dat raadslid van die subsidies?’ vraagt ze aan haar buurman. ‘Ik weet het niet’, zegt hij. Ze lopen naar de gang voor de koffiepauze, waar wel tijd voor is.

Het gebruik van naambordjes met de voornaam, achternaam en politieke partij van raadsleden is cruciaal voor een goed raadsdebat. De gemeenteraadsleden van Zandvoort kennen elkaar wel van haver tot gort, maar ze vergeten dat hun toeschouwers op de tribune hen meestal niet kennen. In de badplaats is vanavond een fundamenteel debat gevoerd over een bestemmingsplan dat waarschijnlijk verkeerd geïmplementeerd is, maar door het ontbreken van simpele naambordjes wordt het debat er alles behalve duidelijker op en is de toeschouwer vooral bezig met het ontdekken van namen en rugnummers. De voorzitter helpt daarin een handje mee door de namen veelal kortaf uit te spreken.

Echter, de raadsvergadering is er voor de bevolking, dus is het verstandig om het voor de bezoekers zo makkelijk mogelijk te maken. Voor hen moet het een nachtmerrie zijn geweest.

Tip: gebruik eens naambordjes.

Kemal Rijken

Klik hier voor het dossier met alle Mystery Burgers