Meerderheden
Het kabinet-Rutte heeft lang gehoopt op een meerderheid in de Eerste Kamer, maar zou dat eerlijk zijn geweest?
Ik telde de percentages van het kabinet op, gemeten naar de landelijke uitslag. De VVD kreeg 19,6 procent, het CDA kreeg 14,2 procent en de PVV kreeg 12,4 procent. Bij elkaar opgeteld: 46,2 procent.
Dat is in verhouding met het aantal zetels in de Eerste Kamer. Die (voorlopige) 37 senatoren voor het kabinet zijn er zelfs eentje te veel. De laatste jaren hoor je vaak dat de Nederlandse kiezer op drift is, maar de uitslag van de Statenverkiezingen laat zien dat in Nederland maar weinig verandert. Zo lang als ik leef, heeft links nimmer de meerderheid behaald. Links wint wel eens verkiezingen, maar meestal moeten zij die winst weer snel inleveren.
Direct na de oorlog dachten mijn ouders nog dat Drees voor een doorbraak zou zorgen, maar die verwachting kwam niet uit. Sindsdien zijn allerlei nieuwe partijen ontstaan, maar als geheel is links ongeveer even groot of klein gebleven.
Wat voor links geldt, geldt ook voor rechts. Ik heb wel eens een rechtse meerderheid meegemaakt, maar dat waren steeds kleine meerderheden. Het eerste kabinet-Van Agt bijvoorbeeld, dat regeerde van 1977 tot 1981, had een meerderheid van slechts twee zetels. Die meerderheid was extra wankel, omdat in de CDAfractie ook toen een paar dissidenten zaten te mopperen.
Ten aanzien van de meest fundamentele verhoudingen, die van links-rechts, is 65 jaar lang alles bij het oude gebleven. Wat ze ook over ons ook mogen zeggen, daar ver over de grenzen, wij zijn eigenlijk een heel stabiel landje. Wel hebben zich zowel binnen links als rechts verschuivingen voorgedaan. Traditioneel is de PvdA de partij van links, maar die partij is versnipperd door de komst van D66, de SP en GroenLinks. Ter rechterzijde is er van het CDA vrijwel niets meer over.
Ooit waren KVP, AR en CHU goed voor bijna zeventig zetels, maar nu staan zij op vijftien. De VVD en de PVV zijn in dat gat gesprongen. Zolang de secularisatie voortschrijdt en de katholieke kerk in opspraak blijft, hoeft het CDA zich geen enkele illusie te maken. Bij gebrek aan sprookjes is men daar op zoek naar ‘een verhaal’, maar dat verhaal is er gewoon niet meer.
Een charismatische leider zou het CDA nog tijdelijk kunnen opkrikken, maar Camiel Eurlings kondigde in het openbaar aan dat hij liever kinderen ging verwekken. Toen hij dat had gedaan, vloog hij snel de ooievaar achterna naar de KLM, waar hij de vrachtdivisie gaat leiden. In feite is de vlucht van Eurlings symbolisch voor de leegloop uit het CDA.
Intussen moet het kabinet-Rutte in de Eerste Kamer op zoek naar wisselende meerderheden. Als je bedenkt dat een meerderheid kan worden bereikt met steun van de rechtse SGP óf met steun van 50Plus, dat linkse partijtje van Jan Nagel, dan begrijp je dat Nederland volmaakt in evenwicht is. Het lijkt wel of heel stemmend Nederland aan yoga doet.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Typisch weer zo'n domme reactie van een radicale anti-PVVer. Elke andere visie dan die van uzelf onmiddelijk in het PVV verdomhoekje schuivend.
De laatste zin is veel ernstiger dan dom en zeer veelzeggend over uzelf!
In het algemeen:
Anders dan in 2002 (en Balkenende in de positie van premier minder kon in dat opzicht), heeft het CDA het laten afweten op de Fortuyn punten na diens dood.
De boeren voelden zich ook in de steek gelaten. De samenwerking met CU heeft ook een betuttelende uitwerking gehad, die niet breed gewaardeerd wordt onder Katholieken volgens mij.
De CU heeft ook verloren en daar gaan de argumenten die de columnist geeft m.b.t. CDAverlies niet op.
De schandalen bij de Katholieke kerk hebben m.i. niet een grote impact op kiesgedrag bij Katholieken. Het speelde zich af in andere tijden, decennia terug. Er zijn op dit moment nog misschien 100 priesters werkzaam in parochies en het daalt nog steeds door vergrijzing onder priesters.
Er werken al jaren voornamelijk pastoraal werkenden in de parochies, die leven zoals dominees dat ook kunnen. Getrouwd of niet. Voor mensen buiten die kerk ontstaat een beeldvorming alsof internaten nog bestaan en in elke Katholieke kerk nog priesters dagelijks werkzaam zijn zoals 40 jaar terug.
Katholieken kennen de realiteit tussen toen en nu heel goed.
De afstand tussen burger en "politieke vertegenwoordiging" is al decennia te groot. De effecten van beleid op verschillend terrein ondervinden weerstand. De politiek is onmachtig, met gezamenlijk nog geen 320.000 leden, daarop adequaat te anticiperen. Dus wordt het massaal zweven of een nieuwe partij maar de kans geven.
Fortuyn kon als relatieve outsider in Den Haag de Haagse blokkades doorbreken, maar zag een muur opdoemen van onterechte demoniserende oppositie daar en werd toen hij die valse voorstellingen enigszins doorbroken had vermoord. Zijn kiezers hadden zijn verweer tegen valse beschuldigingen niet nodig, maar hij deed dat voor het imago van Nederland.
Verder hebben CDA en PvdA eenzelfde probleem aangaande minder steun vanuit trouwe kiezers. Dat heeft een natuurlijke oorzaak i.v.m. de vergrijzing. Plus intern de tweedeling tussen pragmatische Christenen of sociaal democraten en de wensdenkers in beide partijen die De Waarheid claimen wat Christendom inhoudt of sociaal democratie.
.
Kiezers weten niet welke stroom met hun stem de overhand gaat nemen. Ook de PvdA is sterk in zetels verminderd. Men durft in beide partijen geen duidelijk profiel aan om intern gedonder te vermijden of afhaken van kiezers. Resultaat is dat de laatsten dat toch doen.
van beide verhoren hetzelfde zou zijn geweest. De aktie had de heer Pam als belastingbetaler veel gekost en dus zou de werknemer voor deze ongevraagde dienst de heer Pam iets verschuldigd zijn. Alsof een enquete niks kost.
In de eerste alinea van de column wordt de vraag gesteld of een meerderheid eerlijk zou zijn geweest.
Na vandaag roept de interpretatie van eerlijk en fair door de heer Pam bij mij wel wat vraagtekens op.