'Maak de annexatie van Haren ongedaan'

Minister Ollongren trok vorig jaar een streep door de herindeling van Scherpenzeel omdat de financiële positie van Barneveld slecht is en omdat de inwoners van Scherpenzeel geen fusie wilden. Precies dezelfde argumenten waren er volgens Gustaaf Biezeveld voor Haren dat niet wilde fuseren met Groningen. Maar die fusie ging wel door.  

Geheime afspraak

Het verschil volgens Biezeveld, voorzitter van het burgercomité Haren? ‘De burgemeesters én een geheime afspraak tijdens de formatie van het kabinet-Rutte III over steun voor het herindelingswetsvoorstel van toenmalig minister Plasterk. Minister Ollongren wilde vervolgens niets weten van onderbouwde klachten over de herindelingsprocedure en de onjuiste informatie in het herindelingsadvies. Ze vond de klachten maar ‘gevoelens.’’

Verzwegen

De geheime afspraken die volgens hem zijn gemaakt over de uitkomst van een nog te voeren herindelings- en wetgevingsprocedure, steken Biezeveld misschien nog wel het meest. ‘Dergelijke afspraken horen niet thuis in een democratische rechtsstaat. De ministers die Haren behoorden te beschermen tegen onzorgvuldig handelen speelden onder één hoedje met de provincie. Zo kon een misleidend herindelingsadvies leiden tot een wet die onzorgvuldig en onrechtmatig is voorbereid. Ook werd de werkelijke financiële situatie van Groningen voor de wetgever verzwegen.’

Twee werelden

Als buitenstaander denk je: gemeente Haren of Haren gem. Groningen, wat maakt het uit. Dat heeft Biezeveld vaker gehoord. ‘Dat zeg je omdat je Haren en Groningen niet kent en niet weet dat ze totaal verschillende werelden zijn. De inwoners waren betrokken bij het bestuur en het bestuur bij de inwoners. Korte lijnen en de menselijke maat. Dat interesseert de ambtenaren en wethouders in Groningen niets. De dorpen spelen geen rol. Alles moet worden aangepast aan de stadse maat. De burgerkracht en het gemeenschapsgevoel verdwijnen daardoor.’
 

Gewend

Opvallend is dat de lokale krant Haren/de Krant niet zo zwaar lijkt te tillen aan dat vermaledijde blauwwitte bord aan het begin van het dorp. De krant schreef deze maand: ‘Tijd heelt wonden en nu Haren sinds 2019 onderdeel is van de gemeente Groningen zijn veel mensen eraan gewend en lopen de emoties niet meer op, behalve bij een beperkte groep.’

Murw

Is dat zo? Biezeveld: ‘Een kleine groep roert zich, de rest van het dorp is murw. De mensen moeten verder met hun leven. Ze hebben zich verzet tegen de annexatie en gemerkt hoe ze zijn bedrogen. Dat uiten ze niet iedere dag. Maar dat betekent niet dat ze niet zouden willen dat Haren weer loskomt van Groningen. Dat kan door Haren af te splitsen van Groningen en de gemeente weer in te richten, of door Haren aan Tynaarlo te koppelen.’

Beweging

Hij denkt dat de tijd rijp is voor zo’n drastische bestuurlijke ommezwaai. De annexatie van Haren komt volgende maand weer ter sprake in de Groningse Staten. In april wordt Haren besproken in een commissiedebat in de Tweede Kamer. ‘Er is beweging’, zegt Biezeveld, ‘en ik hoop dat die wordt aangezwengeld door de wens van dit kabinet en de Kamer om de bestuurscultuur te veranderen. Vicepremier De Jonge zei in oktober 2020 namens de ministerraad dat “daar waar het misgaat de overheid moet herstellen wat is misgegaan, en goedmaken wat verkeerd is gegaan.”’
 

Vertrouwen

Als politiek Den Haag werk wil maken van een nieuwe bestuurscultuur, dan behoort ze volgens Biezeveld de annexatie van Haren tegen het licht te houden. 'Ik heb vertrouwen in de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken Bruins Slot. In januari zei ze in de Kamer dat bescherming van de democratische rechtsstaat prioriteit heeft. Dat is hoopvol.’

Schandalig

‘Nog nooit is een gemeente bij een herindelingsproces zo schandalig behandeld’, besluit de voorzitter van het burgercomité Haren. ‘Door een verkeerde bestuurscultuur waarin eerlijkheid en de principes van de rechtsstaat niet tellen, is de inwoners onrecht aangedaan.’

Maling

Biezeveld bladert door een ordner en vindt de brief die minister Ollongren eind vorig jaar aan de Kamer schreef over de rol van provincies bij herindeling. ‘Herindelingen moesten volgens haar van onderop komen. Dat staat negen keer in die brief. Weet je hoeveel keer ze Haren noemt? Nul! Zij heeft het liever niet over de keer dat ze daar maling aan had. Die schande moet uit de doofpot.’