Juichen om zetelverlies

Ze hadden er in de peilingen, nog beroerder voorgestaan. Van de peilingen hadden ze dus wel gewonnen. Meer dan 400 raadzetels minder. Dat wel. Het waren opmerkelijke verkiezingen, die derde maart van 2010. In Rotterdam ging er zoveel mis, dat Marco Pastors, de lijsttrekker van de Leefbaren, tot de dag van vandaag uit woede de slaap niet kan vatten. Hij vindt dat hem een mogelijke overwinning werd ontstolen. En een punt heeft hij ongetwijfeld.

Er zijn in de Rotterdamse stembureaus tal van onregelmatigheden voorgevallen die alleen maar geen punt zouden zijn als zijn partij en de PvdA er ter plaatse geen nek aan nek race van gemaakt hadden. Nu scheelde het maar 651 stemmen of Pastors had een college mogen formeren en niet zijn tegenstrever Dominique Schrijer. Verkiezingsuitslagen moeten boven alle twijfel verheven zijn. Dat is de Rotterdamse uitslag niet.

Geregeld zagen we mensen tegen de regels in met meerderen tegelijk in het stemhokje staan, bij andere gelegenheden stemden inwoners op mensen van wie ze van hogerhand moesten stemmen. Ook werden er partijpropagandisten in de stembureaus aangetroffen. Burgemeester Aboutaleb verklaarde de uitslag desondanks geldig, wat een vreemde conclusie genoemd mag worden aangezien hij zelf de voornaamste belanghebbende bij zijn eigen slotoordeel is.

Ook in andere steden zoals Capelle en Helmond ging er op verkiezingsdag veel mis. Daar was misschien geen opzet in het spel, maar echt overtuigend is het niet als zes allochtonen onverwacht de plaats innemen van zes mannen en vrouwen die door hun eigen PvdA hoger op de kieslijst geplaatst zijn. Een licht onbevredigende smaak zal altijd aan de verkiezingsdag van 3 maart 2010 kleven.

Maar vreemder dan alle andere merkwaardigheden was het feit dat de PvdA de enorme electorale oorwassing toejuichte alsof het om een victorie ging. De cijfers spraken voor zich. In Amsterdam van 20 naar 15 zetels, een verlies van 10,5 procent. In Rotterdam van 37,1 naar 28,9, een verlies van 8,2 procent. In Eindhoven van 27,0 naar 20,6 procent. In Maastricht van 30,3 naar 15,5 procent, een verlies van 14,8 procent. Ga zo maar door. In Den Bosch van 18,6 naar 11,5 procent. In Utrecht van 30,0 naar 18,7 procent. Kortom: een verschrikkelijk pak slaag met als gevolg dat de sociaal-democraten in Utrecht voorbij zijn gestreefd door GroenLinks en bijna door D66.

Misschien is het wel heel sociaal-democratisch: de treurige werkelijkheid niet onder ogen te willen zien. En om in plaats daarvan te geloven in een wederopleving die in de stembussen niet is terug te vinden. Maar inderdaad. In Den Haag is de PvdA de grootste. Een paar procentjes groter dan de PVV. Tel uit je winst.