‘Er is nooit gedonder’

Past dancefestival ook op Terschelling?

De burgemeester staat op de Willem Barentszkade als de Ms. Tiger aanmeert. De snelboot van Doeksen heeft weer vierhonderd enthousiastelingen afgezet op Terschelling. ‘De honderd horecagelegenheden zijn er klaar voor’, weet Bert Wassink. We lopen richting één van die gelegenheden: Paviljoen De Walvis. ‘Misschien wel het mooiste plekje van Nederland’, vinden ze zelf.

Burgemeester Wassink kan zich daar wel in vinden. Pal aan strand en wad met uitzicht op Vlieland. Voor De Walvis zijn reeds foto’s gemaakt van Wassink. De redactie wil weten of ze voor de lachende of de serieuze burgemeester moeten kiezen. ‘Wat denk je? Commissaris Jorritsma wilde geen avonturier op Terschelling, maar kijk om je heen. Dit is toch een vrolijkstemmend avontuur?’ Bert Wassink (62) begon in 2015 aan zijn eilandavontuur nadat hij op één na alle posten in het lokaal bestuur had bemand.

Wassink was topambtenaar in verschillende gemeenten in het noorden en westen des lands, raadsgriffier en gemeentesecretaris in Veendam en raadslid en wethouder in Aa en Hunze. Wassink (GroenLinks): ‘Bij mijn vertrek als wethouder in Aa en Hunze had burgemeester Eric van Oosterhout bij de VNG geïnformeerd of ze iemand kenden die net zoveel functies had bekleed als ik. Ze konden niemand vinden.’ Het ging er in het Drentse Aa en Hunze ontspannen aan toe, zegt Wassink.

‘Je bemoeide je met alles en iedereen hielp elkaar. Ik kon er met mijn ervaring alle kanten op. Bij mijn installatie zei toenmalig commissaris van de koning in Friesland Jorritsma mij te zien als een Dirk Kuyt voor Terschelling. Overal inzetbaar.’ De gemeenteraad van Terschelling (bijna 5.000 inwoners) zag in Wassink een rustige en onkreukbare rots in de branding, maar aan een zwervende burgemeester hadden de elf raadsleden geen behoefte. ‘Het werd mij snel duidelijk dat ik mij niet zoals in Aa en Hunze met alles kon bemoeien. Op Terschelling gaat het er behoorlijk politiek aan toe. Deze Dirk Kuyt moet gewoon in de spits. Iedereen doet zijn eigen ding en doet dat heel professioneel’, zegt Wassink.

‘Terschellingers weten alles van elkaar, dus dat is niet altijd even gemakkelijk, maar raad, college en inwoners proberen wel hun eigen rol te spelen. De belangstelling voor de politiek en de betrokkenheid met het eiland is groot. De raadsvergaderingen worden vakkundig uitgezonden op Terschelling TV. Voor de laatste raadsverkiezingen was er een debat in hotel Skylge. De zaal was helemaal vol met 350 mensen. Het debat werd thuis ook volop bekeken.’

Gemeentegrond
Wandelend naar Paviljoen De Walvis wijst de burgemeester bij het Groene Strand op een bank, geschilderd in de kleuren van het eiland: rood, blauw, geel, groen en wit. Solide en professioneel vastgezet in de grond. En wat een uitzicht over het wad! ‘Dit bankje zegt veel over Terschelling en over hoe je als burgemeester op een eiland werkt’, zegt Wassink. ‘Ik liep hier laatst en zag het bankje voor het eerst. Toch eens informeren op het gemeentehuis. Komt een buurtbewoner op mij af. Terschellingers zijn heel direct. “Wat vind je van de bank?” De buurt had het bankje neergezet.’ En de verordeningen dan, de vergunningen? ‘Precies’, lacht Wassink.

‘Je eerste reactie is: een leuk bankje, maar vervolgens zie je bezwaren. Je wilt niet dat bankjes als paddenstoelen uit de grond schieten. Dat gebeurt niet en je moet niet op alle slakken zout willen leggen. Dat kun je niet met elkaar samenleven op een eiland. Ik heb wél gezegd: “Jullie hebben die bank in gemeentegrond gezet, dus hij is nu van ons. We hebben het er nog over.”’ Even voorbij het bankje passeren we bij het Groene Strand een braakliggend terrein.

Lange tijd stonden daar ingestorte panden, maar die zijn een paar weken geleden opgeruimd. Het oude bouwterrein van Boersma en Ybema is al jaren een ‘schandplek’ en een netelige kwestie op het eiland. Want: volbouwen of niet. De burgemeester: ‘Er is grote woningnood op Terschelling. We gaan in deze raadsperiode daarom 135 tot 190 woningen bouwen. Dat is nodig, maar het wrijft wel. Bijna 90 procent van de grond op Terschelling is van Staatsbosbeheer, dus het gebied waarop je kunt bouwen is erg beperkt. De één wil meer campingruimte, de ander meer recreatiewoningen. En je hebt mensen die willen dat er niets wordt gebouwd. Legitieme opvattingen en belangen, die je als gemeente bij elkaar wilt brengen. Hier is dat niet gelukt. De grond is van een ontwikkelaar, die niet de sympathie van iedereen heeft.’

Grachtengordel
De projectontwikkelaar wilde vakantiewoningen bouwen, de gemeente vaste woningen. Het compromis werd 19 vakantiewoningen en 4 twee-onder-een-kappers. Hoogte en omvang waren volgende de gemeente ‘aanvaardbaar en passend bij de bestaande bebouwing’. Het aanpalende Paviljoen De Walvis en de Stichting Ons Schellingerland (SOS) vonden van niet. ‘Het aanzicht van West-Terschelling zal voor eens en altijd verkracht worden ten gerieve van de portemonnee van een stel dwazen.

Onze hoop is nu nog gevestigd op de Raad van State, want gelukkig vertoont deze gemeentelijke, bestuursrechtelijke gang van zake, vele losse eindjes en misstappen’, foeterde de eigenaar van De Walvis vorig jaar op Help Terschelling! Eind april deed de Raad van State uitspaak. ‘De bezwaren zijn verworpen en er mag meteen worden gebouwd’, zegt burgemeester Wassink, die overigens best begrijpt dat nogal wat Terschellingers liever hadden gezien dat het bouwterrein was teruggegeven aan de duinen.

Misschien dat Cornald Maas iets in een vakantiestulpje ziet. Of andere exponenten van de grachtengordel (Twan Huys, Eva Jinek) die volgende week op het eiland neerstrijken voor het televisieprogramma Opium op Oerol. Burgemeester van Heerlen Emile Roemer kan zich behoorlijk ergeren aan de (media)aandacht voor Oerol. ‘Heb jij weleens van Cultura Nova gehoord?’, vroeg hij vorig jaar retorisch in Binnenlands Bestuur. ‘Dat is een tiendaags internationaal theaterfestival dat sinds 1991 in Heerlen wordt georganiseerd. Cultura Nova is groter dan Oerol. Maar er is nul landelijke media-aandacht voor, nul.’

Dat Oerol veel aandacht krijgt en Cultura Nova niet, daar kan Bert Wassink niets aan doen. ‘Oerol is vernieuwend, dat weet ik wel. Ik betwijfel of Cultura Nova groter is. Oerol is overal op het eiland. En hoe kom je erbij dat het een festival is voor de grachtengordel? Denk je dat die tienduizenden bezoekers allemaal uit Amsterdam komen? Natuurlijk niet. Ze komen vooral uit de noordelijke provincies.’

Met z’n allen op Oerol creëert een speciale sfeer op het eiland, weet burgemeester Wassink, die zelf ook graag op de elektrische fiets naar een voorstelling mag peddelen. Vrijdag de 14e misschien naar camping De Kooi, waar Skoft&Skiep de ‘diepe existentiële gevoelens van campinggasten’ belicht. Zo’n voorstelling die ‘tot nadenken stemt’, trekt het publiek waar je van droomt, zegt Wassink. ‘Er komen 55.000 mensen in zo’n week naar het eiland, maar er is nooit gedonder. Het is druk op de fietspaden, maar mensen laten elkaar keurig voorgaan. Fantastisch publiek. Ik heb weleens een discussie gehad over de vraag of we het gebruik van glas niet moesten verbieden. Bij Oerol wordt niet met glas gegooid. Mensen ruimen hun spullen op.

We hadden wel keer een verwonding, maar dat was bij iemand die zijn hand te diep in de spoelbak had gestoken.’ Het toeristenseizoen op Terschelling loopt grofweg van april tot november, en die maanden moeten wel goed worden gevuld. In september was er nog een gaatje. Daar stortten de festivalorganisatoren Chasing the Hihat en Mojo zich op met het driedaagse dancefestival Eilân. Speciale gasten: Maribou State, Jungle bij Night en Apparat. Dance en elektronica op drie podia ‘midden in de prachtige natuur’ bij het Duinmeertje Van Hee. Dat is andere koek dan de ‘poëtische voorstelling over moed en wanhoop’ Woestijnjasmijntjes die tijdens Oerol iedere dag bij het Duinmeertje wordt gespeeld. Burgemeester Wassink vroeg zich bij Eilân meteen al af of Terschelling ‘daar nu wel op zat te wachten’. De kaarten voor Eilân waren in februari binnen twee dagen uitverkocht. Een vergunning was er niet.

Alcohol en drugs
Als we 3,5 maanden later neerstrijken in De Walvis, is de toestemming er nog steeds niet. Wassink: ‘Er zijn festivals, zoals Oerol en de Fjoertoer, waarmee de inwoners van Terschelling zich verbonden voelen, maar Eilân?’ De Stichting Ons Schellingerland riep eilanders en badgasten in de Terschellinger op om de burgemeester te vertellen er inderdaad geen enkele band met Eilân is. Het dancefestival zou haaks staan op ‘Terschelling als eiland van rust en ruimte’. Burgemeester Wassink: ‘Je kunt je afvragen of Eilân op een rustig eiland past, maar dat is geen criterium. De gemeenteraad heeft een evenementenbeleid nooit nodig gevonden. Als een evenementenorganisator met een aanvraag komt, dan kijken we daar welwillend naar. Ik toets een festival alleen op orde en veiligheid. Daar zijn de gemeenteambtenaren feilloos op ingesteld.’

En toen kwam evenementenorganisator Chasing the Hihat uit Amsterdam dus met een technomuziekfestival. ‘Dat associeer je toch snel met alcohol en drugs. Dat willen we niet op Terschelling. Als gemeenteambtenaren, politie en veiligheidsregio zo’n festival om die reden onverantwoord vinden, dan ben ik er gauw klaar mee. Dan doen we het niet’, zegt Bert Wassink. Maar dat vinden ze niet. Zolang aan bepaalde eisen wordt voldaan (geen drank in glazen maar in plastic bijvoorbeeld), zien de politie en de Veiligheidsregio Fryslân geen speciale risico’s voor het dancefestijn. Wassink: ‘Ik kijk dit weekeinde naar Eilân en dan gaat de conceptbeschikking de deur uit. Mensen hebben zes weken om daarop te reageren, waarna we het definitieve besluit nemen.’

De liefhebbers van dance die zich verheugen op Eilân hebben dit jaar weinig te duchten van de gemeente Terschelling, maar of dat zo blijft? De kritiek op de komst van het dancefeest geeft volgens burgemeester Wassink aan dat het eiland haast moet maken met een evenementenbeleid. ‘We hebben afgesproken dat we de discussie daarover in de gemeenteraad en met het eiland gaan voeren. Ik hoop dat er een hanteerbare evenementenvisie uitrolt. Dan kunnen we toetsen wat wel en wat niet bij Terschelling past. Willen we dat er tussen november en april ook van alles op het eiland gebeurt? Welke festivals voegen iets toe aan onze eigenheid en welke niet? Wat is die eigenheid? Wat wil Terschelling uitstralen?’

CV
Bert Wassink (Eerbeek, 1957) studeerde economie in Groningen, maar studeerde niet af. Tussen 1980 en 1983 volgde hij de heao in Arnhem. Tussen 1992 en 1998 haalde Wassink een meestertitel in het Nederlands recht in Rotterdam. Wassink begon zijn ambtelijke loopbaan in 1983 bij de GSD Lelystad. Hij werkte daarna bij de gemeenten Bergschenhoek, Rotterdam en Zuidlaren. In 1996 werd Wassink hoofd van de afdeling burgerzaken van de gemeente Groningen. In 2000 werd hij daar hoofd belastingen. Van 2003 tot 2007 was Wassink raadsgriffier in Veendam. Tussen 2007 en 2010 was hij er gemeentesecretaris. Tussen 1998 en 2006 was Wassink voor Groen- Links gemeenteraadslid in Aa en Hunze. Van 2010 tot 2015 was hij wethouder in Aa en Hunze. Sinds 16 januari 2015 is Bert Wassink burgemeester van Terschelling.