‘Ik vind die vlaggen wel een vrolijk gezicht’

Winterswijk staakte gisteren het verwijderen van omgekeerde vlaggen. De sfeer werd grimmig op straat. Burgemeester Bengevoord zet wel door. ‘Het openbaar gebied moet neutraal zijn’, zegt hij. Burgemeesters in vier andere agrarische gemeenten maken zich niet zo druk om de omgekeerde driekleur. ‘Maak van de vlag nu geen probleem.’

Joris Bengevoord in Winterswijk

‘De actie met de omgekeerde vlaggen heeft twee weken geduurd. De agrariërs begrepen dat het voorbij was. Steeds meer mensen kwamen naar ons toe die aangaven dat ze die vlaggen lastig vonden en er ook boos om waren. Daarom hebben we in samenspraak met de provincie Gelderland besloten om ze weg te halen. Het gaat erom wie de baas is in het openbaar gebied, en dat is volgens mij de overheid. Je moet ergens een grens trekken. Wat zou er gebeuren als op straat allerlei vlaggen van Greenpeace zouden hangen? Het openbaar gebied moet neutraal zijn. Het kan niet zo zijn dat een aantal mensen, van wie ik mij overigens afvraag of ze van hier komen, gaat bepalen hoe de openbare ruimte in de gemeente Winterswijk eruit ziet. De aannemer werd gisteren bedreigd en dus hebben we de opruimactie gestaakt. We gaan met de politie kijken hoe we het werk kunnen hervatten en we gaan op zoek naar een aannemer die deze klus voor ons wil gaan doen. Als je besluit om die vlaggen weg te halen, dan moet je zo’n besluit ook doorzetten.’

Marcel Thijsen in Tynaarlo

‘We hebben één vlag op een rotonde weggehaald, maar dat was vanwege de verkeersveiligheid. Tot gedoe heeft het niet geleid. Zolang het veilig is, geven we protesterende boeren een podium. Als de vlaggen niet in de weg hangen, laten we ze hangen. Het gaat niet om een paar procenten in de cao of zo, hé? De onvrede van de boeren wordt breed gedragen. Er is grote onvrede over de manier waarop Nederland wordt bestuurd. Dat moet je niet de kop in willen drukken. Ik begrijp dat niet iedereen blij is met die omgekeerde vlaggen, maar het is een vreedzame en vriendelijke vorm van protest. Je ziet in deze discussie ook weer de toenemende afstand tussen Randstad en het platteland. Een groot deel van het land herkent zich niet in de onvrede op het platteland.’

Jean Paul Gebben in Dronten

‘Ik kreeg een paar weken geleden reacties van mensen die zich stoorden aan de omgekeerde vlaggen. Eén van hen is een oorlogsveteraan. Hij zei: “Ik heb gevochten voor vrede en veiligheid. Dat die vlaggen op hun kop hangen, raakt mij. Wat mij vooral stoort is de hoeveelheid vlaggen. Ik kan ze niet ontwijken.” Hij zal er morgen ook wat over zeggen bij Omroep Flevoland. Samen met de wethouder handhaving heb ik toen het initiatief genomen om met een paar boeren en die veteraan in gesprek te gaan. Dat gesprek verliep goed. De boeren vroegen in het gesprek of ze de vlaggen tot 6 september mochten laten hangen, want dan komt het kabinet terug van reces. Je kunt wel zeggen: nú weg met die vlaggen, maar dan loop je de kans dat ze Dronten helemaal vol gaan hangen en loopt het uit de hand. Om escalatie te voorkomen, handhaven we daarom niet tot 6 september. We hebben wel een paar vlaggen weggehaald, maar dat was vanwege de verkeersveiligheid.’

Tjeerd van der Zwan in Heerenveen

‘Wij zijn een agrarische gemeente. We staan heel goed in verbinding met de boeren. Wij halen de omgekeerde vlaggen alleen weg als ze gevaarlijk zijn voor het verkeer. Dat is nog niet gebeurd. Ze hangen vooral in het buitengebied, in weilanden of aan lantarenpalen. De vlaggen hangen wel op hun kop, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik die wapperende vlaggen wel een vrolijk gezicht vind. Ik heb begrepen dat mensen aanstoot nemen aan die omgekeerde vlag, maar dat vind ik zo overdreven. Rood-wit-blauw of blauw-wit-rood, het heeft voor mij dezelfde connotatie. En zou dat niet gelden voor de meeste mensen?’

René Verhulst in Ede

‘Je ziet ook bij ons vlaggen omgekeerd in voortuinen en op weilanden hangen. Gaan we aanbellen en vragen we of mensen die vlaggen willen weghalen? Dat is niet te handhaven. Alleen als ze in de weg hangen op gemeentegrond halen we ze weg, maar daarvan heb ik nog niet gehoord. Overigens zou ik dat dan wel in overleg doen. Het is een dilemma: het recht op demonstreren versus het nationale rood-wit-blauw. Ik hoor van mensen: “Het is verdrietig, want op 4 mei herdenken we de doden bij dezelfde vlag.” Ik hoor ook van gekwetste militairen die zich hebben ingezet voor ons rood-wit-blauw. Tegelijk snappen zij ook het protest van de boeren tegen de stikstofmaatregelen. Ik vind: los dát probleem op en maak van de vlag nu geen probleem.’