Burgemeesters onder vuur

Veghel: wethouderskwestie

 

Arno Frankfort biedt in 2008 zijn ontslag aan uit solidariteit met het aftreden van alle wethouders. Frankfort wordt verweten ‘een weinig pacificerende houding’ te hebben in de kwestie rondom de misstanden en ongewenste omgangsvormen in de ambtelijke organisatie. Ook wordt hem afzijdigheid verweten.

 

Dinkelland: gebrekkige chemie

 

Ondanks massale steun van de bevolking wordt Frans Willeme in 2008 door de gemeenteraad de deur gewezen. Een krappe meerderheid in de raad van Dinkelland honoreert het verzoek van de wethouders die het samenwerken met Willeme beu zijn. Per motie van wantrouwen wordt Willeme de uitgang gewezen.

 

Littenseradiel: plooien gladstrijken

 

Zelfs een tweede motie van wantrouwen kan Johanna Liemburg niet vermurwen. De verhoudingen raken na de raadsverkiezingen in 2007 verstoord als burgemeester Liemburg geconfronteerd wordt met een wethouderskeuze die haar niet zint. Ze blijft zitten, ondanks de moties en zelfs ondanks het advies van de commissaris van de koningin om het bijltje erbij neer te leggen. Na een zomer van goede gesprekken worden alle plooien gladgestreken.

 

Maasdonk: botsende werkstijl

 

Peter Boelens treedt op in handhavingszaken jegens een drietal raadsleden. Hem wordt vervolgens verweten dat hij vaak de verkeerde dingen doet en dat zijn werkstijl niet aansluit bij de verwachtingen van de meerderheid van de raad. Hij kiest in 2007 voor vertrek.

 

Kampen: kermis op zondag

 

Tegen het advies van zijn wethouders geeft Jan Oosterhof in 2007 vier kermisattracties een vergunning om op zondag te draaien. De raad veroordeelt hem met een motie van afkeuring. Oosterhof pikt dat niet. Na bemiddeling van de commissaris spreken fractievoorzitters alsog het vertrouwen in hem uit.

 

Vlissingen: falen aan de schelde

 

Tegen het falend collegebeleid inzake de ontwikkeling van het voormalige Scheldeterrein neemt de raad in 2006 een motie van wantrouwen aan. Burgemeester Anneke van Dok acht zich medeverantwoordelijk voor het collegebeleid dat alle wethouders en de gemeentesecretaris de kop kost. Zij blijft daarom niet buiten schot en gaat vervroegd met pensioen.

 

Sittard-Geleen: ’vriendenrepubliek’

 

Wim Dijkstra krijgt in 2005 een motie van afkeuring aan de broek vanwege zijn afwijkende standpunt over de bouw van een brede school. Dijkstra vraagt en krijgt een time-out omdat hij in het college alleen is komen te staan. Na twee maanden keert Dijkstra terug, maar korte tijd later verlaat hij Sittard-Geleen. Hij oordeelt dat de ‘vriendenrepubliek’ in Limburg nog steeds bestaat.

 

Den Helder: verziekte sfeer

 

Een eerste collegecrisis in 2003 overleeft Jeroen Staatsen. Een tweede in 2005 leidt tot zijn vertrek. De aanleiding: een wethouder die verdacht wordt van diefstal wordt de laan uitgestuurd, dat leidt tot het uiteenspatten van de gehele coalitie en in de verziekte, bestuurlijke verhoudingen wordt de burgemeester daarin meegesleurd. Staatsen vertrekt.

 

Bennebroek: mediation helpt niet

 

Mediation helpt niet om de ernstig verstoorde verhoudingen tussen burgemeester en wethouders te verbeteren. Burgemeester Annelies van Koningsveld kan niet door een deur met een van de wethouders. Het verstoort ook de verhoudingen met de raad, waarop die in 2005 het vertrouwen opzegt in het voltallige college - inclusief burgemeester Annelies van Koningsveld.

 

Drimmelen: belangenverstrengeling

 

Jan Elzinga maakt zich in 2004 schuldig aan belangenverstrengeling rondom de onderhandse verkoop van drie starterswoningen, onder meer aan een van zijn kinderen. Daarmee zet hij de verhoudingen met de raad op het spel. Een nederig mea culpa in de gemeenteraad blijkt onvoldoende om het vertrouwen van de gemeenteraad terug te winnen. Elzinga treedt af.

 

Goedereede: te weinig informatie

 

Cees Sinke moet in 2004 zijn biezen pakken vanwege belangenverstrengeling inzake de lokale visafslag. Sinke blijkt de gemeenteraad niet actief geïnformeerd te hebben over twee risicovolle financiële garantstellingen waarvoor hij persoonlijk heeft getekend. Het kost eerder al een wethouder de kop. Sinke laat het niet op een confrontatie met de raad aankomen, maar kiest voor vertrek en krijgt een chique aftocht.

 

Losser: 1,5 miljoen tekort

 

De raad zegt het vertrouwen in het college op vanwege een tekort van 1,5 miljoen euro bij de organisatie van de Landesgartenschau, een soort Keukenhof met culturele activiteiten. De raad vindt dat hij niet tijdig en juist is geïnformeerd over de financiële problemen van het project waarmee de burgemeester Netty van den Nieuwboer-Langenkamp Losser op de kaart wil zetten. Een bemiddelingspoging van de commissaris van de koningin levert niets op. Alle wethouders én de burgemeester verdwijnen in 2004 van het pluche.

 

Heythuysen: lipstick-affaire

 

Irene Maks wordt verdacht van een nooit bewezen poging tot diefstal van een lipstick en krijgt in 2003 ontslag. De gemeente weigert een wachtgeldregeling van vierhonderdduizend euro omdat Maks het ontslag aan zichzelf te wijten zou hebben. De minister van Binnenlandse zaken verleent Maks eervol ontslag op grond van ‘verstoorde verhoudingen’ waardoor zij recht houdt op een wachtgelduitkering.