Beveiligingsgekte

Ook op Schiphol wordt het aantal beveiligingsmaatregelen steeds uitgebreid en verfijnd. Alle bagage moet door een scan. Scharen en vloeistoffen mogen niet meer mee met de handbagage. Tubes crème en tandpasta moesten in speciale, afsluitbare plastic zakken van maximaal 100 ml worden gestopt, en apart getoond aan het beveiligingspersoneel.

De laatste keer dat ik ging vliegen, moest ik mijn laptop uit mijn rugzak halen. Toen ik míjn rugzak open wilde ritsen en míjn laptop er uit wilde pakken, reageerde de beveiligsbeambte als door een wesp gestoken. Ik haalde het toch niet in mijn hoofd om míjn laptop zelf uit míjn rugzak te halen? Dat moest hij doen.

Deze zomer verscheen het volgende berichtje op de website van Binnenlands Bestuur:
‘De Koninklijke Marechaussee op Schiphol wil vooraf beschikken over de identiteits- en ticketgegevens van passagiers. Zo meldt de Telegraaf. De grensbewakers willen daarmee vóórdat reizigers naar de luchthaven komen een risicoanalyse maken. Over het informatieregister met persoonsgegevens dat daarvoor noodzakelijk is wordt nog overlegd met de IND, Schiphol, KLM, Douane en NCTb. Wanneer het nieuwe controlesysteem wordt ingevoerd is nog niet bekend.’

Nu snap ik best dat er strenge controle nodig is bij vliegvelden. Want voor terroristen zijn dat geweldig mooie doelwitten om dood en verderf te zaaien.  En ik snap ook dat we de koningin goed willen beveiligen. Maar wanneer verandert ‘goed beveiligen’ in ‘overdreven beveiligen’? Is de beveiligingsindustrie niet aan het doorslaan? Volgens mij staan de steeds uitdijende beveiligingsmaatregelen in geen verhouding tot de risico’s.

WAT? Hoe durf ik dat te beweren? Hoe weet ik nu wat die risico’s zijn?

Dat is een goed punt. Ik weet niet wat die risico’s zijn. Maar dat weet die beveiligingsindustrie ook niet. Omdat we in onzekere tijden leven en iedereen bang is te worden opgeblazen, grijpen de beveiligers hun kans en komen met steeds meer maatregelen, protocollen en scans.  Zonder dat we weten of die maatregelen echt onze veiligheid verhogen, of alleen maar steeds meer beveiligingspersoneel aan het werk houden. Overheden en directies van vluchthavens betalen er grif voor, want ze willen niet dat ze als ‘laks’ te boek komen te staan.

Ik voorspel dat de beveiligingsindustrie de komende jaren met nog draconischer maatregelen zal komen om onze veiligheid te bewaken. Niet omdat dat nodig is, maar omdat daar veel geld mee valt te verdienen. En niemand weet of dat geld goed of slecht besteed is.
De beveiligingsindustrie vaart er wel bij.

En dat het ons als burger veel onnodige, tijdrovende overlast oplevert…ach, wie bekommert zich daar nu om?

Paul Lensink