Zorgakkoord: uitholling zorgkeuzevrijheid

Let wél op, want gemeenten worden vanaf 2015 verantwoordelijk voor onder meer ouderen én voor jeugd en gezin. Althans, voorzover die steun nodig hebben, want iedereen is in eerste instantie natuurlijk zelf verantwoordelijk voor zijn leven. Ouderenzorg en jeugdhulp zijn onderdeel van de drie (vier, vijf?) grote transities naar gemeenten. De zorg moet ambulanter, integraler, dichter bij huis.

Er komt ook een hoop geld naar gemeenten. Wethouders vrezen te weinig, maar dat vrees ik niet. Er is nu best veel budget en daar wordt 15% op bezuinigd. Dan houd je nog steeds veel over. De zorgclubs die nu al op de gewenste manier zorg verlenen, werken nu al op 80% van de huidige landelijk vastgestelde tarieven. Dat is dus al een besparing van 20%. Dat kunnen anderen ook, als ze ambulanter, integraler en op maat gaan werken. Dat is ook de bedoeling van de transitie, uhh, transformatie.

Kritiekpunt op het Akkoord is de uitholling van de zorgkeuzevrijheid. Die vrijheid is Europeesrechtelijk geborgd. Het Akkoord knabbelt daar toch veel van af. De vrije-keuze-polis (geheten ‘restitutiepolis’) blijft wel in het basisaanbod maar het is een iets duurdere polis dan de gebruikelijke zogeheten ‘naturapolis’. Als je genoeg geld hebt en de weg weet naar de goede polis, kun je gewoon blijven kiezen voor je eigen zorgverlener. Als je arm bent en minder behendig, krijg je wat verzekeraars denken dat goed voor je is. Niks keuze. Je kunt hoogstens kiezen welk van de vier verzekeraars je neemt. Dat noemt de minister ‘marktwerking’. Financiers gaan dus ‘voor jou denken’. Goed bedoeld en niet onbegrijpelijk, want de opdracht is helder: zorgkosten moeten omlaag.
 

Terug naar tweedeling in de zorg? Het is niet echt liberaal en ook niet echt sociaal.

Toch gaan regeringspartijen ervoor, omdat ze denken dat het scheelt in de kosten. Ja, op korte termijn misschien, maar op langere termijn? Verzekeraars kijken slechts per jaar naar hun ‘schadelast’ en hebben nog weinig affiniteit noch ervaring met preventie en vernieuwing. En juist dat laatste zorgt op de lange duur voor minder maatschappelijke kosten en dan in brede zin, uitstijgend boven alle hokjes. Gemeenten, houd de keuzevrijheid van uw inwoners voor hun zorg hoog! Uw burgers weten heel goed zelf te kiezen. Schep ruimte voor vernieuwing en kans op lagere kosten.