'Te weinig geld voor woningdeler in bijstand'
Mensen in de bijstand die met anderen in een huis wonen houden te weinig geld over om van te leven. Volgens de zogeheten kostendelersnorm kunnen meerdere bewoners in een woning met elkaar de gezamenlijke kosten, maar uit de praktijk blijkt dat de woningdelers veel minder kosten kunnen delen met elkaar dan was berekend.
Mensen in de bijstand die met anderen in een huis wonen houden te weinig geld over om van te leven. Volgens de zogeheten kostendelersnorm kunnen meerdere bewoners in een woning met elkaar de gezamenlijke kosten zoals huur, energie en internet delen. Ze krijgen daarom een lagere uitkering. Maar uit de praktijk blijkt dat de woningdelers veel minder kosten kunnen delen met elkaar dan was berekend.
Ondeelbare kosten veel hoger
De kosten die je niet kunt delen met je medebewoners, zoals je zorgkosten en kosten voor eten, verzekeringen, kleding, persoonlijke verzorging en dergelijke, zijn volgens het onderzoek veel hoger dan het kabinet heeft aangenomen. Dat blijkt uit onafhankelijk onderzoek van Regioplan, uitgevoerd in opdracht van de gemeente Amsterdam.
Helpende mensen niet straffen
De kostendelersnorm werd vorig jaar ingevoerd door staatssecretaris Jetta Klijnsma (Sociale Zaken). De gemeente Amsterdam heeft laten berekenen wat in de praktijk de gevolgen zijn. 'Over het nut van de kostendelersnorm kun je discussiëren. Het mag duidelijk zijn dat ik het principe van deze wet niet onderschrijf, aldus de Amsterdamse wethouder Arjan Vliegenthart. 'Mensen die elkaar helpen moet je niet straffen.'
Situatie repareren
Maar ook de voorstanders van deze wet moeten van deze conclusie schrikken, vindt hij. 'Het zal niet de bedoeling van de wet zijn om mensen zo af te knijpen dat ze niet meer in hun eigen onderhoud kunnen voorzien. Ik ga dit aankaarten bij staatssecretaris Klijnsma en ga ervan uit dat zij deze situatie zal repareren.'
Klijnsma: lagere uitkering redelijk
Klijnsma realiseert zich dat de bijstand geen vetpot is. Volgens haar is het redelijk dat mensen die de kosten voor huur en verwarming met elkaar kunnen delen, een lagere uitkering krijgen dan mensen die alleen wonen. 'De kostendelersnorm is gebaseerd op schaalvoordelen die in lijn zijn met CBS-berekeningen. Daarnaast moeten gemeenten altijd naar individuele omstandigheden kijken en daar naar handelen', aldus de staatssecretaris.
en in het algemeen ondoelmatig beleid die de woningnood verhoogt en de aanspraak op van overheidswege geregelde hulp verhoogt
en dus in strijd met andere grondwettelijke bepalingen.
De verplichte bijstand door de overheid is alleen voldaan als volledig in het (minimum) bestaan wordt voorzien.
Anders kan de Nederlander hier te lande nog steeds niet in zijn bestaan voorzien.
Als dan valselijk met verkeerde aannames, normen en van het kastje naar de muur sturen onvoldoende in het bestaan wordt voorzien, dan is dat in strijd met de grondwet en dus in strijd met het EU-verdrag. Medische en andere noodzakele hulp behoort ook tot het (minimum) bestaan.
Het blijkt dat de zogenaamde voordeurdelerskortingen vaak te hoog zijn en dus gemiddels minstens gehalveerd moeten worden. Het is helemaal een randgeval als er gekort wordt vanwege een medebewoner die geen inkomen en geen vermogen heeft.
Als de rijksoverheid de plichten over de schutting bij de gemeenten dumpt maar dan te weinig geld aan de gemeenten verstrekt, dan handelt de rijksoverheid cq handelen de "Binnenhovelingen" in strijd met de grondwet.
Het beleid is ondoelmatig en kostenverhogend.
Het jaagt de aanspraak op goedkope zelfstandige woonruimte omhoog terwijl daarvan een schrijnend tekort is. De kostenverhoging is ook direkt zichtbaar in de aanspraken op huurtoeslag.
Het jaagt de aanspraak op van overheidswege geregelde (medische) zorg omhoog als de mensen een sterkere financiele dwang krijgen om apart te gaan wonen.
Het is een interessante rechtsvraag.
Moeten de gemeenten in strijd met de grondwet de foute wet- en regelgeving gehoorzamen ?
Of mogen de gemeenten conform de grondwet de foute wet- en regelgeving negeren ?
In een echte rechtstaat zoals Duitsland kan men zo een kwestie aan het constitutioneel hof voorlegen.
In Nederland is deze er niet en blijven zulke kwesties en de mensen hangen.