Brief Van Rijn schiet wethouder in verkeerde keelgat
De Maastrichtse wethouder Jack Gerats (Wmo) is laaiend over de brief waarin staatssecretaris Van Rijn gemeenten de les leest over de noodzakelijke aanpassingen van de gemeentelijke beleidsplannen huishoudelijke hulp. ‘In plaats van ons de les te lezen, zou hij eerder zijn excuses moeten aanbieden. Hij heeft zelf de verwarring gesticht met een onduidelijke wet.’
De Maastrichtse Wmo-wethouder Jack Gerats is laaiend over de brief waarin staatssecretaris Van Rijn gemeenten oproept snel de gemeentelijke beleidsplannen huishoudelijke hulp in lijn te brengen met de Wmo 2015. ‘In plaats van ons de les te lezen, zou hij eerder zijn excuses moeten aanbieden. Hij heeft zelf de verwarring gesticht met een onduidelijke wet.’
Gaten in de wet
De wethouder refereert daarbij aan twee wezenlijke onderdelen uit de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB): huishoudelijke hulp valt onder de Wmo 2015 en kan slechts onder strikte voorwaarden als algemene voorziening worden aangeboden. ‘Dat de huishoudelijke hulp onder de Wmo 2015 valt, was voor veel gemeenten niet duidelijk en de staatssecretaris heeft dat ook nooit duidelijk gesteld. Gelukkig heeft de Centrale Raad dit gat gedicht.’ Daarnaast is er een nieuwe definitie van het begrip algemene voorziening, dankzij de hoogste rechter, vervolgt Gerats. ‘Nu is duidelijk dat gemeenten overeenkomsten moeten sluiten met aanbieders. Ook dat was open gelaten.’
Meer zekerheid
In zijn brief roept Van Rijn de wethouders op hun verantwoordelijkheid te nemen, het beleid indien nodig zo snel mogelijk in overeenstemming met de Wmo 2015 te brengen en daarover ‘helder te communiceren met uw inwoners’. Ook die passage is bij Gerats verkeerd gevallen. ‘Van Rijn is niet helder geweest in zijn wet, hij heeft niet duidelijk gecommuniceerd naar gemeenten en dan vertelt hij ons dat wij helder moeten communiceren.’ Het zou Van Rijn passen de hand in eigen boezem te steken, meent Gerats. ‘Alle verantwoordelijkheid wordt weer bij de gemeenten gelegd’, verzucht de wethouder. Hij is overigens wel blij met de uitspraak van de Centrale Raad. ‘De gaten in de wet zijn gedicht en er is nu meer zekerheid.’ De wethouder weet niet of zijn ongenoegen breed wordt gedeeld. De brief is gisteren aan het einde van de middag aan de wethouders gestuurd. Hij heeft nog geen tijd gehad bij collega’s te polsen.
Eigen bijdrage
Het Maastrichtse beleid hoeft niet rigoureus op de schop, weet Gerats. De huishoudelijke hulp is een maatwerkvoorziening en er worden altijd keukentafelgesprekken gevoerd. Rondom de eigen bijdrage, die de raad in een verordening moet vastleggen, moet actie worden ondernomen. Die staan namelijk wel in Maastrichtse beleidsregels, maar niet in een verordening. Mogelijk moet ook de ruimte worden gedicht die de gemeente nu aan de gecontracteerde aanbieders geeft, om over de invulling van de geïndiceerde uren met de cliënt in gesprek te gaan.
Reacties: 18
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Hoe wij ons ook voelen en hoeveel klachten wij ook indienen het belandt in de prullenbak en geen Gerats die het iets kan schelen.U geeft alleen om u zelf.
Net als vroeger moet iedereen zijn plaatsje kennen niets mis mee want het is nu echt een allegaartje zonder regels niemand luistert naar elkaar en ze willen allemaal overheersen.Het is te vrij op alle gebied echt in elke sector dreigt het mis te lopen het lijkt zo leuk maar het werk gewoon niet.
We hebben nog nooit zoveel problemen gehad in dit land.
De wijkteam aanpak is zeer zorgelijk voor de toekomst.
Er moet een landelijk meldpunt komen waar burgers met klachten naar toe kunnen.Zo help je de meest kwetsbaren in deze maatschappij die daar niet tegen zijn opgewassen. Je verwacht een menselijk humaan sterk trekje van een wethouder in deze mislukte participatietperiode.Dat willen wij zien in deze tijd. Het duurt niet lang meer of je krijgt de grootste wantoestanden als er niets tegen gedaan wordt.
Gemeenten worden agressief naar de ministers en de burgers worden steeds feller naar de gemeenten en de intens gemene wijkteams toe omdat ze het gedrag onverdraagzaam gaan vinden en ze geen stem meer hebben in het geheel.
Dit krijg je als er geen goed gezag, overwicht en totaal geen kennis van de activiteiten in de decentralisatie is. Minister van Rijn staat boven een wethouder en deze heeft hier mee te dealen.
De wethouder lijkt wel een klein kind.
De overheid moet de kar trekken.
Daarnaast blijven de verschillende uitvoerende instanties te vaak in hun eigen hokje denken en is er te weinig samenwerking, waardoor degenen die hulp nodig hebben én degenen die deze daadwerkelijk kunnen leveren door de bomen het bos niet meer zien.
Steeds meer wordt duidelijk dat de hokjes-bezuinigingen slechts leiden tot meerkosten op de langere termijn.
Jammer dat nét de mensen met nood hiervan de dupe zijn!