Provincies dragen 20 miljoen bij aan frictiekosten jeugdzorg
20 miljoen trekken de provincies ervoor uit. Maar dat is maximaal en meer wordt het ook niet.
Provincies trekken maximaal 20 miljoen euro uit om bij te dragen aan frictiekosten die gemoeid zijn met de transitie Jeugdzorg. Dat meldt het IPO. Hoewel ze dit niet verplicht zijn, doen de provincies dit om de transitie ‘zo succesvol mogelijk te laten verlopen’.
Hoogte
Per 2015 worden gemeenten verantwoordelijk voor de zorg voor de jeugd. Een deel van die zorg valt nu nog onder de verantwoordelijkheid van de provincies (Bureaus Jeugdzorg). Met de overgang ontstaan frictiekosten voor personeel dat ontslagen moet worden, organisaties die afgebouwd moeten worden of huisvesting die opgezegd moet worden. Hoe hoog de frictiekosten zijn, is niet precies bekend. Deze zijn ook afhankelijk van de manier waarop gemeenten hun jeugdzorg vanaf 2015 in willen richten.
Wie betaalt?
Wie deze moet betalen, is ook nog niet bekend. Gemeenten vinden dat het rijk en de provincies hier een rol in moet spelen. De provincies lijken die handschoen nu op te pakken, hoewel ze in hun uiting benadrukken dat ze niet verantwoordelijk zijn voor de frictiekosten. Tegelijk met de toezegging van maximaal 20 miljoen euro zeggen ze er vanuit de gaan ‘gevrijwaard te worden van financiering van verdere frictiekosten die de transitie jeugdzorg met zich meebrengt of nog zal brengen.’ ‘Al hoewel de Jeugdzorg straks geen provinciale taak meer is, willen we nu toch een extra financiële bijdrage leveren, als we ook de zekerheid krijgen dat we hiermee gevrijwaard zijn van verdere kosten’, aldus Marc Witteman, portefeuillehouder jeugdzorg van het IPO.
Inspanningsverplichting
Behalve het toegezegde geld voor de frictiekosten gaan provincies ook een inspanningsverplichting aan om vanaf nu pas op de plaats te maken met besteding van doeluitkeringsreserves waarover ze nog beschikken. Het resterende geld kan dan ook ingezet worden om de frictiekosten te dekken.
Reacties: 9
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Er zijn weinig mensen in Nederland die meer verstand hebben dan ik van jeudzorg dus je vergist je. Ook vergis je je als je denkt dat jeugdzorg om BJZ-medewerkers gaat en die tevreden stellen. Alsof ze zo hard zouden werken (negen tot vijf over het algemeen met af en toe een piketdienst die keurig wordt verrekend)
Dit is flauwekul allemaal en van een zeer laag argumentatieniveau. Was er meer intelligentie, zoals bij de Abvakabo-leden van de thuiszorg en verpleegtehuizen, dan zou jeugdzorgpersoneel zelf ook wel inzien dat ze worden bedonderd door bestuurders.
Die stoken hun medewerkers op dat berichten over misstanden met kinderen zogenaamd onfair zijn tegenover medewerkers. Of dat de politiek zogenaamd te weinig geld voor de hardwerkende medewerkers zou hebben. Het doel daarvan is overduidelijk dat de BJZ's telkens weer meer geld en minder kritiek krijgen.
Hoe is het mogelijk dat zoveel HBO-opgeleide mensen daar met open ogen intrappen? Dat spel niet zien, zich zelfs aan de zjde van de bestuurders scharen in plaats van die bestuurders aan te pakken.
De problemen komen niet van de politiek, en de politiek geeft geld zat aan BJZ's. De problemen komen ook niet van critici die op misstanden wijzen. De problemen worden veroorzaakt door de bestuurders zelf.
Vele BJZ-medewerkers hebben dat in het verleden wel degelijk doorzien, daarom is het verloop in de sector ook zo groot. Daarom zijn er zoveel zeer jonge onervaren meisjes en jongens in de jeugdzorg, want die trappen nog in de verhalen van die bestuurders?
Totdat.... zij merken dat die bestuurders hen net zo beduvelen als zj dat bij iedereen doen. Bijvoorbeeld als ze erachter komen dat medewerkers niet worden gedekt door bestuurders op het juridische vlak, en zelf persoonlijk kunnen worden gedaagd. Zie de dood van Savanna en wat er toen gebeurde.
In de jeugdzorg worden medewerkers door bestuurders gebruikt als fontsoldaten, men voert de caseload telkens weer op, er zijn wachtlijsten, soms moeten medewerkers op hun eigen baan solliciteren en dan in een lagere schaal. En misstanden en fouten van bestuurders en organisateis worden onderdrukt omdat de openbaarheid daarvan 'schrinend' zou zijn voor jeugdzorg.
Tot slot daarit de hele jeugdzorg om geld maar doorzien de meeste piepjonge medewerkers dat ook niet. Die zien niet dat - ondanks hun goede bedoelingen - kinderen vaak helemaal niet zijn geholpen met jeugdzorg. En kennelijk is het hen ook niet bekend dat er bij wetenschappers en deskundigen overeenstemming is over het feit dat jeugdzorg nul effectiviteit heeft en zelfs vaak schadeljk is.
Te belachelijk voor woorden ook dat er geen kritiek in de maatschappij daarop zou mogen zijn maar dat er werkelijk wordt verwacht van media of hoogleraren dat die meedenken over de kwaliteit van de jeugdzorg. Dat zijn de gedachten van dictaturen, van totalitaire systemen. En nageklets door mensen die niets begrijpen van maatschappelijke verhoudingen en van een rechtsstaat.
Niemand is verplicht om kritiek voor zich te houden en om 'positief' te doen bij zulke ernstige misstanden. De maatschappij is geen schoolklas waar de gezinsvoogd de stoute (en vaak slimste) kindertjes belerend toespreekt om toch vooral 'positief' te zijn.
Kortom, medewerkers laten zich door bestuurders gebruiken op een verbijsterende manier. De maatschappij is alleen maar gediend met ontslag van dit soort kritiekloze schapen, en zeker niet met het behoud ervan!
Dan liever al die veelslimmere medewerekers uit het verleden terug, die de jeugdzorgbestuurders en het spel in de jeugdzorg wel doorzagen, en om die reden ervoor kozen niet langer hier bij te willen horen. Van dat soort mensen is voor kinderen ook veel meer heil en daadwerkelijke hulp te verwachten!
Over belangen van kindren gesproken. Ook die holle nietszeggende retoriek moet eens afgelopen zijn. Volgens de wetenschap, de kinderombudsman, alle maatschappelijke rapporten en de enorme klahtenstroom heeft jeugdzorg weinig met belangen van kinderen te maken.
Laat staan dat 'het belang van het kind' een reden zou zijn om kritiek op misstanden de kop in te drukken of tegenstanders te verwijten dat zij niet aan het belang van het kind denken.
Het is allemaal van een gebrek aan intellect en intellectueel niveau dat verbijsterend is. Jeugdzorgmedewerkers zijn dan wel niet wetenschappelijk opgeleid en blinken niet uit in rederen en abstraheren.
Maar daar staat tegenover dat medewerkers in de thuis- en verpleegzorg wél de streken van bestuurders en hoe bestuurders ook hen als medewerkers daarbij gebruiken, doorhebben. Daar gaat men, ook binnen de Abvakabo, de strijd met bestuurders aan.
Daar kan de jeugdzorg heel erg veel van leren!
Ben je je ervan bewust dat kinderen in echt levensgevaar voortdurend door jeugdzorgbestuurders worden opgeofferd? Immers, signalen van particuliere melders als familie en buren worden over het algemeen niet serieus genomen. Dat is ook gewoon uit rapporten bekend, bv het schokkende rapport van de Veiligheidsraad over dat jeugdzorg neits leert van dode kinderen en steeds dezelfde fouten maakt.
Namelijk eindeloos in zee gaan met ouders die ja en amen knikken en zodra de gzinsvoogd weg is de kinderen weer mishandelen. En inzetten op het keihard aanpakken van ouders die kritisch zijn naar jeugdzorg, vaak omdat zij daarmee hun kinderen willen beschermen.
Dus ook die analyse van jou klopt niet, je praat na wat bestuurders je vertellen.
Je zou dit ook zelf hebben kunnen zien. Want je hebt er vast wel eens bijgezeten als kindertehuizen in vergaderingen vragen aan de RvdKB om eens door te komen met OTS-en en UHP's omdat zij plekken open hebben.
Of als de rvdKB de afdeling toegang van de BJZ's verzoekt eens door te komen met OTS-verzoeken omdat zij ruimte over hebben.
Het gaat niet om kinderen maar om economie, om ketens, om bezettingsgraden. Maar bestuurders vertellen hun medewerkers dat het om knderen gaat en die hebben vaak geen flauw benul van de perverse prikkels waar zij met hun neus bovenop zitten.
Daarom heeft topeconoom Heertje de jeugdzorg heel veel beter door dan jeugdzorgbestuurders willen toegeven En daarom doen jeugdzorgbestuurders er alles aan om hun niet economisch geschoolde, niet academisch geschollde en vaak jonge en levensonervaren personeel op te stoken voor de belangen van de bestuurders en geld te strijden.
Terwijl die medewerkers denken dat het over kinderen gaat en de buitenwereld geen verstand van zaken heeft en zo gemeen is.
Frontsoldaten dus, misbruikt en opgeofferd door hun eigen superieuren zonder dat ze het door hebben.
Bent u niet in staat om tegenargumenten te geven op alle kennis die ik hier heb weg gegeven? En is het daarom maar beter om critici als leugenaars en fantasten weg te zetten?
Dictaturen kunnen nog wat van de jeugdzorg leren en hoe men omgaat met inhoudelijke kritiek en hoe men systematisch boodschappers van die kritiek afschildert als gek en leugenachtig, in plaats van op argumenten in te gaan.
Dank echter voor uw reactie, heel zinnig dat de lezers hier dit kunnen zien. En dan te bedenken dat mensen als u jeugd moeten opvoeden in respectvol zijn, het op argumenten houden in plaats van schelden.
Uw reactie is beschamend maar helaas typisch voor de jeugdzorgsector.
Een rechter zal echter geen schadeclaim aan gemeenten afwijzen omdat burgers die schade vorderen, niet zouden weten waar zij over praten in hun eigen zaak of een 'levendige fantasie' zouden hebben.
Gemeenten moeten echt opletten nu! Kijk wat je in huis haalt aan mentaliteit binnen de jeugdzorg en wat een enorme risico's je daarmee neemt op zeer ernstige burgerklachten en bijbehorende claims.
Niet de claims op zorg zullen het probleem zijn, of mogelijk hooguit uit de jeugd-GGZ hoek. De claims op schadevergoedingen zijn het probleem als het om jeugdzorg gaat. Zeker als gemeenten weigeren in te zien welk paard van Troje ze naar binnen halen, door de misstanden in de jeugdzorg niet te willen zien.
Godzijdank hebben we hier de reacties van 'Bert' en in het verlengde daarvan de columns van Erik Gerritsen. Iedereen die oplet ziet het disrespect naar burgers, het propaganda-element, de roep om steeds weer nieuw publiek geld.
En elke gemeentebestuurder dient zich te realiseren tot welke enorme problemen dat kan leiden. Het is niet voor niets dat de Rijksoverheid van jeugdzorg af wilden. De onbetaalbaarheid ervan speelde de belangrijkste rol maar achter de schermen betaalt het ministerie nu al geregeld forse schadevergoedingen uit aan slachtoffers van jeugdzorg.
Die mogen daar niet over praten, deel van de overeenkomst. Maar gemeenten moeten echt wakker worden over de ware aard van jeugdzorg.
Zie de opmerkingen van Bert.
Aha, dat verklaart uw gebrek aan kennis.
Ik werk wel in de sector en vertel wat daar gaande is. En u als buitenstaander beschuldigt mij en andere deskundigen van 'gebrek aan kennis' een een 'levendige fantasie'?
Waarom is het voor u zo belangrijk - zonder kennis van zaken - toch ernstige verhalen over de misstanden in de jeugdzorg in te gaan?
Wat is uw belang om daar zo heftig en op de man gespeeld tegenin te gaan? Zonder kennis van zaken?
Wie de jurisprudentie van de afd. bestuursrechtspraak van de RvS kent over subsidiestopzettingen, weet dat onder bepaalde omstandigheden, de subsidient gehouden is om frictiekosten te vergoeden. En uit onderzoek weet ik dat er sprake is van bedoelde omstandigheden.
Uitspraken van de rechtbanken van Zwolle en Den Haag op dit punt zullen m.i. dan ook niet standhouden in hoger beroep.