Poule des doods
Als je iets voor de derde keer doet, dan heet het een traditie. De avond voor het congres was er dus de traditionele Divosa-nacht. Ditmaal geen kroegentocht, want er was een gebeurtenis van nationale betekenis. Ruim honderd managers van sociale diensten zagen de Duitsers door de Nederlandse verdediging heenwandelen. Poule des doods? Niet voor Duitsland. Want zij hadden hun organisatie wél op orde.
Een harde les voor onze eigen poule des doods. Met zoveel instabiliteit en economisch noodweer mag niemand er op rekenen dat we het slechte nieuws van 2012 al kennen. Maar je komt er niet door je kraag op te zetten. Een crisis ga je te lijf met een betere organisatie, onorthodoxe maatregelen en realiteitszin. Het is met ons net als met onze klanten: het gaat er niet om wat we niet kunnen, maar om wat we nog wél kunnen.
Een voorbeeldje. Als je vanuit de bijstand weer aan het werk komt, is dat meestal een tijdelijk, klein baantje. Vaak uitzendwerk. Maar ook dat levert iets op: geld, ervaring en zelfvertrouwen. Liever vier uur gewerkt dan veertig uur op de reservebank.
Ons werk is om het te organiseren. Maar hoe goed zijn wij in tijdelijk werk? Hoe gaan we om met praktische problemen als kinderopvang en toeslagen? En voorkomen wij geldnood als iemand zijn tijdelijke werk weer verliest? De flexibele arbeidsmarkt is een nieuwe realiteit. De vraag is hoe wij ons daartoe verhouden.
Organiseren dus. Het kan verbeelding zijn, maar ik hoorde Tom van ’t Hek grijnzen toen hij vertelde dat Griekenland en Spanje doorgaan naar de volgende ronde. De parallel met het economisch nieuws is niet te negeren. Regeringsleiders en financiële markten wachten ademloos op de kwartfinale, komende vrijdag: Duitsland – Griekenland.
Duitsland wint. Desnoods in de verlenging.
René Paas
Meer columns van René Paas vindt u hier.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.