Oorlogszuchtige vrouwen

Zelf had Obama er niet zo’n zin in, maar Hillary Clinton, Susan Rice en Samatha Power hebben op de president ingepraat. Drie namen die zo uit Sex and the City kunnen komen, alleen komen zij uit het Witte Huis en omstreken. Hillary is de minister van Buitenlandse Zaken, Susan is de Amerikaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties en Samatha is verbonden aan de Nationale Veiligheidsraad.

Terwijl de generaals nog twijfelden, drongen zij erop aan om bommen op het hoofd van Khadaffi te gooien. De vrouw als ijzervreter en houwdegen. Florence Nigthingale is volwassen geworden. Ze begon als verpleegster. Daarna is zij de oorlogsfabrieken ingegaan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren 20 miljoen Amerikaanse vrouwen goed voor de productie van 300 duizend vliegtuigen, duizenden schepen en tanks.

Vervolgens zijn vrouwen in tijden van oorlog echte beslissers geworden. Thatcher begon de Falklandoorlog, en samen met Bush sr. verdreef zij ook nog Saddam Hussein uit Koeweit. Madeleine Albright haalde Bill Clinton over om in Kosovo met militaire middelen orde op zaken te stellen. Condoleezza Rice - voorgangster van Hillary en geen familie van Samatha - was in 2003 de architect van de Golfoorlog.

En denk nu niet dat deze oorlogszuchtige vrouwen alleen in de Verenigde Staten voorkomen. Over de hele wereld bestaan zij, zelfs in Nederland. Dan moet u voor de grap nog maar eens het Screbrenica-rapport uit 2002 erop nalezen. Daarin is een apart deel opgenomen dat over de Nederlandse pers gaat. En wat blijkt? Het waren vooral vrouwelijke journalisten die aandrongen op militair ingrijpen.

Bij de Volkskrant was dat Anet Bleich, ook wel ‘het geweten van de krant’ genoemd. Bij NRC Handelsblad was dat Elsbeth Etty, die schreef: ‘het veel gesmade moralisme is mij vele malen liever dan de cynische benadering waarin geen plaats is voor ethische overwegingen’.

Kortom, wij trekken ten oorlog vanuit moralistische overwegingen. De kruisvaarders deden dat overigens ook al. De roep om de Serviërs een lesje te leren, heeft er vooral toe geleid dat het Nederlandse leger praktisch onvoorbereid naar de Balkan moest. Met alle gevolgen van dien. Vrouwenemancipatie heeft op alle fronten tot gelijkheid geleid. Het was een vrouw, die op het Libische strand de helikopter van de Nederlandse strijdkrachten bestuurde. Goed, het ging nog mis, maar alles moet geleerd worden.

Mensen roken minder, maar vrouwen roken meer, want zij moeten de mannen nog inhalen. Je kunt erop wachten: binnenkort zullen evenveel vrouwen als mannen worden getroffen door longkanker. Ook op minder bewonderenswaardige terreinen hebben mannen en vrouwen gelijke kansen gekregen. Als een nieuwe Jeanne d’Arc springt de moderne vrouw over de barricaden en schreeuwt: “Aanvalluh…!!”.