Beschut werkers uit zicht gemeenten
Burgers met een afstand tot de arbeidsmarkt zijn nauwelijks in beeld bij gemeenten. Dat concludeert de Nationale ombudsman in zijn dinsdag verschenen rapport ‘Klachten uit zicht, mensen buiten beeld?’
Burgers met een afstand tot de arbeidsmarkt zijn nog steeds nauwelijks in beeld bij gemeenten. Dat concludeert de Nationale ombudsman in zijn dinsdag verschenen rapport ‘Klachten uit zicht, mensen buiten beeld?’ De ombudsman roept de verantwoordelijke wethouders op om te zorgen voor één loket waar burgers, met name kwetsbare groepen zoals inwoners met een arbeidsbeperking, rechtstreeks terecht kunnen met hun probleem of klacht.
Ingewikkeld
Als mensen met een arbeidsbeperking een probleem willen aankaarten of een klacht willen indienen, verdwalen zij nu in een bestuurlijk doolhof. Ze weten niet waar ze moeten zijn. Bij de gemeente, de gemeenschappelijke regeling, het SW-bedrijf of bij alle drie. De meeste gemeenten hebben beschut werk in een gemeenschappelijke regeling belegd. ‘Uitbesteding van taken kan ertoe leiden dat, als het gaat om verantwoordelijkheid nemen, naar elkaar wordt gewezen’, constateert de Nationale ombudsman Reinier van Zutphen. Het helpt niet dat de regelgeving over beschut werk ingewikkeld is ‘en de wijze waarop de uitvoering is georganiseerd zo mogelijk nóg ingewikkelder’.
Klacht
De deur van de gemeente moet altijd wijd openstaan, zeker voor kwetsbare groepen, vindt Van Zutphen. ‘Ook al heeft een gemeente taken uitbesteed, een burger moet bij zijn gemeente terecht kunnen met een klacht, zeker als hij bij de uitvoerende instantie niet verder komt.’ Gemeenten moeten met alle partijen die zijn betrokken bij de uitvoering van beschutte werkplekken afspraken maken over de klachtprocedure en de afhandeling van klachten. Ook moeten gemeenten bij signalen dat het niet goed gaat op de werkvloer ingrijpen. Gemeenten moeten daarnaast actief navragen hoe het met hun inwoners met een arbeidsbeperking gaat op hun aangepaste werkplek, vindt de ombudsman.
Zorgelijk
Sinds de invoering van de Participatiewet lijkt het erop dat de overheid meer op afstand van de burger is komen te staan in plaats van dichterbij, aldus de ombudsman. Onder meer omdat gemeenten de wettelijke taken veelal hebben overgedragen aan gemeenschappelijke regelingen. ‘Dit staat haaks op wat destijds met de decentralisaties in 2015 werd beoogd: zorg en ondersteuning dichter bij burgers organiseren om meer maatwerk te kunnen leveren en kosten te besparen’, stelt de ombudsman. Van Zutphen vindt dat een zorgelijke ontwikkeling. ‘Ondanks goede intenties en inspanningen van gemeenten en betrokken instanties om mensen met een arbeidsbeperking een positie in onze maatschappij te geven, is er beperkt zicht op hoe het deze kwetsbare groep vergaat. Een groep die niet snel aan de bel trekt bij problemen. Gemeenten mogen hen niet aan hun lot overlaten.’
Reacties: 6
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Vervolgens eind januari gevolgd een enquête welke conclusies zij getrokken hebben en welke acties zij gaan ondernemen. Het invullen van de enquête wordt gemonitord en er vindt, anonieme, rapportage over de resultaten plaats.
De zgn decentralisaties hebben de sociale macht van de overheid over haar burgers bij de gemeenten gecentraliseerd. De decentralisatie betrof louter de politieke aansturing, burgers zitten nu in de centralistische klem van de gemeenten.
Het past allemaal in het 'Huis van Thorbecke' denken van gemeenten. Wij zijn autonoom, wij denken alles zelf uit, Best Practices?, nooit van gehoord, heeft de Blindenvereniging een plan voor een nationale route aanpak?, weg ermee, onze stagiair kan dat beter.
De gemeentelijke bastions zijn de grootste bottle neck voor verandering en innovatie in Nederland. Zij weten het altijd en overal beter. Wij zijn autonoom, dank Thorbecke, u zien wij niet staan.
Daarom is het belangrijk dat de ombudsman doorpakt en de lokale minkukels op hun plaats zet. Gemeentelijke autonomie kost ons bitter noodzakelijke sociale en dus economische groei.
'De deur van de gemeente moet altijd wijd openstaan, zeker voor kwetsbare groepen, vindt Van Zutphen. ‘Ook al heeft een gemeente taken uitbesteed, een burger moet bij zijn gemeente terecht kunnen.....'
In het bestuursrecht heet dit de 'verkeerde deur problematiek'. Het bestuursrecht eist in dat geval dat een burger naar de goede deur wordt gebracht, en niet wordt weggestuurd met een verwijzing.
Ongeacht bij welke gemeentelijke deur een burger aanklopt, het is de taak en de verantwoordelijkheid van de betreffende ambtenaar naar de juiste deur te brengen. De verkeerde deur is niet het probleem van de burger maar van de betreffende ambtenaar. Die moet namelijk uitvinden welke dat is.