Lastig plaatsbare cliënt laat zich lastig vangen

Het lokaal organiseren van beschermd wonen is voor een klein aantal mensen met complexe problematiek moeilijk. Uit onderzoek in opdracht van onder andere de VNG, het ministerie van VWS en de GGZ blijkt alleen dat die groep zich maar lastig laat vangen. De onderzoekers vonden maar liefst 13 verschillende profielen waarbij beschermd wonen regelmatig bovenregionaal moet plaatsvinden.

Profiel

Vooral mensen met een combinatie van psychische problemen, middelengebruik en een licht verstandelijke beperking (LVB) zijn moeilijk plaatsbaar. 85 procent van de ondervraagde gemeenten zegt dat voor deze groep een bovenregionale plaatsing aan de orde was het afgelopen jaar. Ook mensen met psychische problemen die een veiligheidsrisico vormen voor andere cliënten of personeel stuiten vaak op problemen bij het vinden van een geschikte beschermde woonplek, maar er zijn dus nog 11 andere groepen waarbij het met enige regelmaat niet lukt.

Divers

Dat zijn bijvoorbeeld mensen die zijn afgekickt van een verslaving, verslaafde vrouwen die werkzaam zijn in de prostitutie, mensen met psychische problematiek, autisme en een hoog IQ, mensen die vanuit religieuze overtuiging een voorkeur voor een bepaalde aanbieder hebben en jongvolwassenen afkomstig uit de jeugdzorg die meer nodig hebben dan het beschermd wonen aanbod dat in de regio voorhanden is.

Oorzaken

Dat is direct ook de meest genoemde oorzaak voor het niet vinden van een lokale beschermd wonen locatie: dat er lokaal geen passend aanbod is of dat de beschikbare voorzieningen vol zitten. Soms wil een cliënt zelf niet in de regio meer wonen. In andere gevallen wordt door de zorgverleners bepaald dat het beter is dat iemand ergens anders komt te verblijven, maar over het algemeen is plaatsing lokaal wenselijk.

VNG

‘Inwoners willen bovendien meestal het liefst beschermd wonen ontvangen in hun eigen regio’, aldus de VNG in reactie op het onderzoek. ‘Het levert schrijnende situaties op als dat niet lukt.’ Ondanks dat het naar schatting gaat om maximaal 880 mensen per jaar wil de VNG het aantal bovenregionale plaatsingen verder terugdringen.

Innovatie

De onderzoekers doen verschillende aanbevelingen om het probleem aan te pakken. Een van de belangrijkste opties is om het benodigde zorgaanbod binnen de eigen regio te organiseren en beter samen te werken met aangrenzende regio’s. Volgens betrokkenen bij het onderzoek is er nog ruimte voor meer creativiteit en innovatie om maatwerk te bieden binnen de regio. Mensen worden volgens hen nog te vaak vastgepind op een risicoprofiel.