Meeste reacties op papieren advertentie

De belangrijkste spelers op het gebied van arbeidsmarktcommunicatie en werving in de publieke sector spreken zonder uitzondering over een toenemende invloed van de social media op hun terrein. Over hoe groot die invloed daadwerkelijk is, verschillen de meningen. ‘Ja, we zien een toename, maar in de praktijk valt het mee. Er wordt veel over gesproken, de stap naar de praktijk blijkt echter lastig te maken. Je moet er als organisatie wat mee doen, met die sociale media. Maar het kost mankracht en specialisatie. Het is intensief en tijdrovend’, zegt Wim Lochtenberg (JS Consultancy).

Jetske Goudsmit (PublicSpirit) neemt een verschuiving van manier van werven waar. ‘Maar om nou te zeggen dat het echt heel veel oplevert? Mensen die op zoek zijn naar een andere baan binnen de publieke sector hebben toch een aantal favoriete sites die ze bezoeken. Laat ik het zo zeggen: social media zijn wel belangrijk, maar niet voor de werving. Het is een interessant medium om te communiceren als je iets nieuws hebt en je wilt mensen daarop attent maken - richting opdrachtgevers dus. Maar bij het zoeken van personeel gaat het toch om een één op één relatie, om exclusiviteit en vertrouwelijkheid. Daarvoor is Twitter te openbaar’, zegt ze.

Welk communicatiekanaal je gebruikt, hangt bovendien nauw samen met het niveau van de functie die je als gemeente ingevuld wilt hebben. Zo worden gemeentesecretarissen standaard niet op de digitale manier geworven, maar managementassistenten en projectleiders in bijvoorbeeld bouw- en woningtoezicht weer wel. ‘Een gemeentesecretaris plaatst niet snel zijn cv online. Gemeenten kloppen voor dat soort functies toch bij grote bureaus aan.’ Volgens haar evenknie bij JS Consultancy, Wim Lochtenberg, kiezen gemeenten om nog een andere reden voor de inzet van een gespecialiseerd bureau: als het krachtenveld complex is. ‘En dat is vaak zo in een politieke organisatie. Vooral waar het gaat om hogere functies’, zegt hij.

Wisselend resultaat

Abovo communiceert zowel via print als online. ‘Als gemeenten werven, doen ze dat 90 procent op print en maar 10 procent online. Dat blijkt uit onze meest recente peiling’, zegt Robin Keijzer. ‘We krijgen ook nog steeds de meeste reacties op een papieren advertentie. Online blijft een wisselend resultaat geven.’

Rob Kempers (Mercuri Urval) ziet dat social media vooral worden ingezet om de advertentiekosten te drukken. ‘Print verdwijnt niet helemaal, maar de advertenties worden korter en verwijzen naar een uitgebreidere toelichting op internet. De social media nemen een steeds prominentere positie in. Die verschuiving van print naar online zal alleen daarom al doorzetten’, aldus Kempers.

Keijzer kan wel begrijpen waarom gemeenten nog relatief veel gebruik maken van print. ‘Het gaat door de bezuinigingen op personeel om vrij weinig advertenties. Dan ga je niet opeens alles anders doen. En vergeet niet dat je veel respons krijgt op print met doorverwijzing naar de vacaturesite van de betreffende uitgever.’ Dat het binnen afzienbare tijd gebeurd is met print gelooft hij niet. ‘Mensen blijven op zaterdag toch graag een papieren krant of weekblad op schoot hebben.’

Jessica Benedictus (Trace) denkt er anders over. ‘Die oude manier van werven op print? Die komt nooit meer op het oude niveau terug. Je zult als gemeente andere strategieën moeten gebruiken wil je straks nog aan personeel komen als de arbeidsmarkt echt krap is. Je zult meer moeten inzetten op public relations, wegen moeten zoeken om in contact te komen en te blijven met mensen die geïnteresseerd zijn in jouw organisatie. Gemeenten zullen veel meer aan branding moeten doen. Ook, nee, vooral in de social media. De nieuwe generatie heeft veel te kiezen - en straks op een krappe arbeidsmarkt nog meer. Dus moet je zorgen dat je als organisatie op hun radar staat. Doe je dat niet, dan loop je het risico dat je straks alleen de kneusjes binnenkrijgt.’