Alzheimer Nederland: 'creatiever kijken naar Wmo'

Kwaliteit leveren, kosten besparen en cliëntgericht werken. Dat zijn drie pilaren waar gemeenten zich op moeten richten bij de Wmo. Dit stellen verschillende maatschappelijke organisaties in een handreiking.

Grotere doelgroep
Met de notitie wil Alzheimer Nederland gemeenten concrete handvatten bieden om straks goed om te gaan met de Wmo. Het is nodig om kritisch en creatief te kijken naar de behoeften van de doelgroep, schrijft de organisatie in de handreiking. Er komen meer mensen die vanaf 2015 gebruik gaan maken van de Wmo, het budget wordt minder.

Cliëntgericht werken
‘Er moet minder nadruk gelegd worden op zorg’, zegt Julie Meerveld van Alzheimer Nederland. Voor plezier, cultuur en natuur zou meer aandacht moeten zijn. De activiteiten die georganiseerd worden moeten laagdrempeliger en anders ingericht worden dan nu. Vroeger was haken en breien de dagbesteding, nu zou dat moeten worden afgestemd op wat de cliënt wil. De kwaliteit moet gewaarborgd worden door professionals. Vrijwilligers zouden kunnen helpen met de ondersteuning. ‘Dan moeten ze wel getraind worden’, zegt Meerveld. Ze ziet hier niet per definitie een rol in voor gemeenten; ook haar eigen organisatie kan dit doen.

Kosten
Kostenefficiëntie is ook een punt waar veel aandacht aan geschonken wordt. ‘Goedkoper is niet altijd efficiënter’, waarschuwt de nota, waarbij het voorbeeld van opname door de crisisdienst gegeven wordt. Gemeenten zouden bijvoorbeeld van sportclubs die subsidie krijgen kunnen verlangen dat zij ook meedoen aan projecten voor dementerende mensen. Ook de locatie is van belang, omdat vervoer weer een extra kostenpost is. ‘Betrek ook andere partijen, als bibliotheken, de sportschool of de tuinman erbij’, zegt Meerveld. Dat scheelt geld en levert ook nog diversiteit op.

Goede voorbeelden
Een misverstand waar Meerveld tegenaan loopt, is de opvatting dat wat goed is voor ouderen, ook automatisch goed zou zijn voor mensen met alzheimer. ‘Mensen denken dat ouderen vanzelf om hulp vragen. Die benadering werkt niet bij dementerenden. Als zij om hulp vragen, is het vaak al te laat om nog iets te kunnen doen’, legt ze uit. Er zijn al goede initiatieven, zegt Meerveld. ‘Het Van Abbe Museum in Eindhoven laat elke maandag dementerende mensen en hun mantelzorgers het museum beleven. Dat is een prachtig project.’ Een ander voorbeeld is een sportinstructeur in Noord-Holland die sport met mensen die geheugenproblemen of dementie hebben.

Academie
De handreiking gaat naar alle gemeenten en Wmo-raden. Met het rijk is Meerveld in gesprek om de richtlijn goed vast te leggen. ‘Het liefst zou ik een alzheimer-academie oprichten waar we mensen kunnen trainen en ook kunnen laten zien wat er al aan initiatieven zijn.’