Klijnsma verandert niets aan ongelijkheid studietoeslag

Beleidsvrijheid gemeenten
SP-kamerlid Sadet Karabulut stelde Klijnsma Kamervragen over de sinds 1 januari dit jaar ontstane ongelijkheden per gemeente door de sterk uiteenlopende uitgekeerde bedragen. Dit bleek uit verordeningen die Binnenlands Bestuur onderzocht bij vijftig gemeenten. Klijnsma benadrukt in haar reactie op de Kamervragen dat het bepalen van de hoogte van studietoeslag aan de gemeenteraden is. ‘Voor de Participatiewet is de beleidsvrijheid van gemeenten een belangrijk uitgangspunt. Dit uitgangspunt is ook gehanteerd bij het amendement dat tot het opnemen van de individuele studietoeslag in de Participatiewet heeft geleid. Dit amendement is gesteund door vrijwel de gehele Kamer, op de PVV na.’

Afstemmen op lokale omstandigheden
Volgens de staatssecretaris kunnen gemeenten met het zelfstandig bepalen van de individuele studietoeslag hun beleid goed afstemmen op lokale omstandigheden. Dat de hoogte van de studietoeslag soms wel met een factor 11 per gemeente kan verschillen is dan maar zo, is de redenatie van Klijnsma. ‘Ik acht het van belang dat via gemeentelijke politiek en jurisprudentie op deze manier invulling wordt gegeven aan het centrale begrip: eenheid in verscheidenheid.’Klijnsma is van mening is dat arbeidsgehandicapten, die in de ene gemeente duizenden euro’s per jaar meer steun krijgen dan de andere, in Nederland nog steeds gelijke kansen op onderwijs hebben. ‘De gelijke kansen op onderwijs zijn goed geborgd met onder andere voorzieningen als studiefinanciering en de WTOS’.

Steun in de rug
De studietoeslag bedroeg voorheen voor iedereen via de landelijke studieregeling meer dan vierduizend euro. Nu gemeenten dit regelen is de hoogte in sommige gemeenten gereduceerd tot een tiende van dit bedrag. De toeslag is er omdat de arbeidsbeperkte studenten door hun handicap vaak lastig kunnen werken naast hun studie, om deze te bekostigen zonder veel te moeten lenen. Een studietoeslag moet hun bemoedigen om alsnog een studie op te pakken. Klijnsma ziet studietoeslag nog wel als steun in de rug maar tegelijkertijd acht ze ‘het van belang dat de gemeenten -  binnen de gestelde wettelijke kaders - in een gemeentelijk verordening zelf invulling geven aan de individuele studietoeslag.’

Geen individueel studierecht
Een individueel studierecht voor arbeidsgehandicapten om zo de ongelijkheid tussen de gehandicapten in diverse gemeenten weg te nemen, zoals Karabulut in haar vragen voorstelt, ziet Klijnsma niet zitten.  ‘Gemeenten hebben de mogelijkheid het beleid in het kader van de individuele studietoeslag af te stemmen op de lokale omstandigheden. Het centraal voorschrijven past hier niet bij.’