Jurken in snippers
Inkopen is een kunst. Vooral als je verschillende onderdelen moet kopen die je samen wilt stellen om er vervolgens één geheel van te maken. Neem bijvoorbeeld een jurk. Aan een jurk zitten alle mogelijke onderdelen. Ik houd het simpel: stof, knopen, ritsen, biezen, ceintuurs, kraagjes.
Je loopt een winkel binnen en daar hebben ze alleen stof om jurken van te maken. Een andere winkel verkoopt naaimachines. Weer een ander biezen, kraagjes en ritsen. Je hebt echter behoefte aan een complete jurk met knopen, rits, kwaliteit. Dan moet je verschillende winkels af voor je je jurk hebt.
In de praktijk gaat dat natuurlijk zo niet. De kledingindustrie heeft dat veel efficiënter en klantvriendelijker georganiseerd. Je hebt keus uit allerlei winkels met complete jurken, zij het dat ieder zich onderscheidt met bepaalde jurken, van hoogmodisch tot simpele dracht, van duur tot goedkoop, van maatwerk tot confectie.
Gemeenten staan voor de opgave om hulp voor hun jeugdige inwoners in te kopen. En men wil het op maat, integraal en liefst niet in snippers waardoor men van winkel naar winkel moet. De Jeugdwet definieert het begrip ‘jeugdhulp’ dan ook breed: steun en hulp aan ouders en jeugdigen bij alle denkbare opgroei/opvoed- psychische en psychiatrische problemen en stoornissen. Zowel het oude ‘jeugdzorg’ als het oude ‘jeugdGGZ’, ambulant dan wel residentieel, valt onder ‘jeugdhulp’. Enfin.
De inkoop is gestart en gemeenten zien een zee van aanbod aan jeugdhulp-snippers. Dat is niet zomaar 1,2,3 integraal te krijgen. Er ís wel al integraal aanbod ‘maar dat zijn pioniers … beetje eng’. Gezinnen, hun verwijzers en scholen hebben deze pioniers wel ontdekt, maar voor gemeenten en ook voor de meeste zorgaanbieders is het nieuw, ook al werken sommigen best al hard aan ontsnippering. Er wordt thans bij de inkoop veel ‘voorgedacht’ voor inwoners. Alles in sjablonen en werkplannen.
Vernieuwers hebben inmiddels jaren ervaring om complete jurken te helpen maken. En niet eens zo duur! Heb je geen ‘proef-ateliers’ voor nodig. Geen getob met convenanten, informatieuitwisseling, DSM-terreur, coördinatiegedoe, ‘keten’samenwerking. Hoewel, tobben is het nog wel, maar gemeenten hebben de kans om juist niet in dat moeras te verzeilen. De meesten contracteren echter ‘nog even’ al die snippers bijelkaar in de hoop op mooie jurken. Op den duur.
Welk stelsel je ook bedenkt, er zullen altijd kinderen of ouders zijn die geen enkele jurk willen passen of waar geen enkel kledingstuk past. Wethouder, communiceer dat met je inwoners. Wees niet bang en schep geen waterdichte verwachtingen. Dat doen de huidige financiers ook niet.
Mechtild Rietveld
Meer columns van Mechtild Rietveld lees je hier.
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.