Leer-werkbedrijven voor werk bijstandsgerechtigden

Gemeenten moeten voor bijstandsgerechtigden eerlijk werk organiseren via gemeentelijke leer-werkbedrijven, in plaats ze ‘te werk te stellen’ met behoud van uitkering.

Vragenlijst

Dat stelt SP-Kamerlid Sadet Karabulut in een reactie op de resultaten van een enquête die de partij de afgelopen maanden onder bijstandsgerechtigden heeft gehouden. Ruim 1700 mensen hebben de vragenlijst ingevuld.

Wegconcurreren

Volgens het Kamerlid leidt het economisch beleid van het kabinet tot hogere werkloosheid en worden mensen vervolgens ‘in de bijstand te werk gesteld met behoud van uitkering, en dus onder het minimumloon. Zo wordt eerlijk werk van vakkrachten weggeconcurreerd en ontstaat een nieuwe onderklasse van werkende armen.’

‘Eerlijk werk’

Van de bijstandsgerechtigden die met behoud van uitkering werken doet een groot deel dit al langer dan twee jaar, zo blijkt uit de enquête. Zij hebben daarbij geen uitzicht op een vaste baan. Dit leidt tot verdringing en werkende armen, stelt Karabulut. Daarom vindt ze dat gemeenten ‘eerlijk werk’ via gemeentelijke leer-werkbedrijven moeten organiseren.

Arbeidsbeperking

Uit het onderzoekt blijkt tevens dat de begeleiding van met name mensen met beperkingen ver onder de maat is. Deze conclusie komt overeen met de bevindingen van de inspectie van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW), neergelegd in het rapport ‘Werken met beperkingen. Van arbeidsbeperking tot arbeidsmogelijkheden.’ Belangrijkste conclusies uit dat rapport zijn dat gemeenten en UWV er niet goed in slagen om uitkeringsgerechtigden met een arbeidsbeperking aan het werk te krijgen en hen bovendien onvoldoende begeleiden. Karabulut houdt wat dat betreft haar hart vast. Via de Particpatiewet worden gemeenten vanaf 2015 verantwoordelijk voor de begeleiding van arbeidsgehandicapten.

Respectloos

Bijstandsgerechtigden voelen zich vaak niet serieus genomen en respectloos behandeld, zo blijkt verder uit het onderzoek. Karabulut: ‘Ze hebben het idee dat ze door officiële instanties en de samenleving met een schuin oog aangekeken worden, in plaats van goed geholpen te worden aan een nieuwe baan.’