Duidelijkheid voorop
Dat vraagt om goede samenwerking bij de overdracht van deze mensen en het benutten van de kennis die UWV heeft opgebouwd over deze groep. In een aantal gemeenten, zoals Amsterdam, Rotterdam en Utrecht is dit al de praktijk en ik hoop dat meer gemeenten volgen.
De vakantie ligt alweer ver achter ons en ook in Den Haag draait het politieke bedrijf weer op volle toeren. De komende tijd zal de uitwerking van de afspraken uit het Sociaal Akkoord, en in het bijzonder de Participatiewet, veel aandacht vergen van alle partijen in het sociale domein.
Voor de zomer heeft staatssecretaris Klijnsma de hoofdlijnenbrief over de Participatiewet naar de Tweede Kamer gestuurd. Belangrijkste doel van de wet, die op 1 januari 2015 moet ingaan, is om meer mensen met een arbeidsbeperking aan het werk te krijgen bij een reguliere werkgever. Te participeren dus. Hoewel nog niet alle details zijn uitgewerkt, weten we dat er bij de uitvoerende partijen veel gaat veranderen als de wet wordt aangenomen. Zo is het plan dat Wajongers met arbeidsvermogen van UWV overgaan naar de gemeenten en is het de bedoeling dat meer medewerkers van een Sociale Werkplaats straks aan de slag gaan bij een reguliere werkgever.
Bij de uitwerking van de plannen moeten wat mij betreft de afnemers centraal staan, niet de instanties. Door de Participatiewet zo in te richten dat deze vooral ook duidelijk is voor de doelgroep. Het is een kwetsbare groep, die gebaat is bij duidelijkheid en een eenduidige communicatie. Een van onze ‘eigen’ Wajongers bij UWV verwoordde het onlangs zo: “Ik voel me letterlijk en figuurlijk op mijn plek, met een baan en een aangepaste werkplek. Nu wordt alles misschien weer anders.” Het is juist daarom zaak dat er zo snel als mogelijk helderheid komt over de overgang van de Wajongers met arbeidsvermogen.
Een ander belangrijk aandachtspunt is het zorgen voor continuïteit in de dienstverlening aan de Wajong-doelgroep. De beoordeling van arbeidsvermogen moet een activiteit zijn binnen een doorlopend proces waarbinnen de dienstverlening aan de afnemers gewaarborgd blijft en tegelijk in onderling overleg taken en verantwoordelijkheden overgaan van UWV naar gemeenten. Dat vraagt om goede samenwerking bij de overdracht van deze mensen en het benutten van de kennis die UWV heeft opgebouwd over deze groep. In een aantal gemeenten, zoals Amsterdam, Rotterdam en Utrecht is dit al de praktijk en ik hoop dat meer gemeenten volgen.
Over deze samenwerking gaan wij graag het gesprek aan met gemeenten. Ik kijk daarom met extra veel belangstelling uit naar ons najaarscongres op 7 oktober aanstaande, met als thema de participatie van mensen met een lichamelijke beperking. Ik noem enkele vragen die aan de orde komen. “Wat betekent de nieuwe situatie voor de kansen van mensen met een lichamelijke beperking op de arbeidsmarkt?” “Wat zijn de gevolgen voor de indicatiestelling?” “Hoe waarborgen we een goede overdracht van taken?” Zijn dit ook voor u relevante vragen en wilt u hierover in discussie? Dan ontmoet ik u graag op ons middagcongres in Utrecht.
Bruno Bruins
Meer columns van Bruno Bruins leest u hier.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Als het UWV mensen gaat oproepen voor herkeuring die al 10, 20 of 30 jaar in de uitkering zitten, zal het rechtszaken regenen.
Feit is dat mensen na zoveel jaar duurzaam arbeidsongeschikt zijn. Mensen die 80-100% AO zijn mogen na zoveel tijd dus niet meer lastiggevallen worden wanneer hun persoonlijke situatie daar geen aanleiding voor geeft..
Daarnaast zijn er nog verscheidene juridische redenen waarom groepen Wajongers gevrijwaard dienen te zijn van massale herkeuring. Er zijn meerdere stelselherzieningen geweest in het verleden, waarbij bestaande rechten gewaarborgd zijn. Deze dienen onverkort gehandhaafd te worden, anders is er van sociale zekerheid geen sprake meer.
Tevens zijn bij voorgaande herkeuringen mensen boven de 45 of 50 jaar uitgezonderd, dat zal nu ook weer moeten gebeuren om rechtsongelijkheid te voorkomen. Zij die in 2004 al uitgezonderd werden omdat hun afstand tot de arbeidsmarkt te groot was, hebben nu een nog veel grotere afstand, zodat elk excuus om hen opeens weer bloot te stellen aan herkeuring als onrechtmatig beschouwd moet worden.
Dan zijn er nog de vele Wajongers waarvan UWV op basis van het dossier al weet dat die te kansarm zijn en de Wajongers die momenteel al een baan hebben.
Zo blijft er een aanzienlijk kleinere, nauw afgebakende groep over bij wie een herkeuring nog rationeel is. Dit zal veelal om mensen onder de 35 gaan, aangezien ouderen door het UWV meestal al afgeschreven zijn, getuige het feit dat ze nauwelijks in re-integratietrajecten voorkomen.
Er wordt een heel gemeen spel gespeeld, waarbij geen van de betrokkenen eerlijke informatie verstrekt, Jetta Klijnsma glashard liegt, en vele duizenden arbeidsongeschikte mensen een koopkrachtverlies van 100% te wachten staat, omdat ze bij een arbeidsongeschiktheid van 70% of minder onder de partner- en vermogenstoets zullen vallen.
Het is een extreem onrecht dat chronisch zieke of gehandicapte mensen hun hele inkomen, elke economische zelfstandigheid en elk perspectief in het leven afgenomen dreigt te worden, onder het mom van naar (niet-bestaande) banen toeleiden, en met als werkelijke reden meer dan een miljard euro op deze kansarme en kwetsbare mensen te bezuinigen. En dat alles omdat ze nog thuiswonen, of met een partner samenwonen, of spaarzaam geleefd hebben.
Na zes maanden is er nog steeds geen enkele geruststellende mededeling gedaan door geen enkele instantie. Wajongers zijn hier elke dag mee bezig, tallozen piekeren zich suf en hebben slapeloze nachten van de stress. Verscheidene signalen van ophanden zijnde zelfmoorden zijn al gehoord. Er heerst woede en radeloosheid, hoe het in vredesnaam mogelijk is in ons land dat de totale bestaanszekerheid onder mensen weggehaald kan worden.
Mocht ik als oudere Wajonger een oproep van UWV ontvangen dan zal ik meteen de rechter inschakelen om UWV te sommeren de oproep in te trekken.
Het bestaan van duizenden mensen staat op het spel. Het is verbijsterend dat er geen protest klinkt van verstandige buitenstaanders met verantwoordelijkheidsgevoel die aangeven deze herkeuringsoperatie onaanvaardbaar te vinden.
Nederland is voor ons een onherbergzaam land geworden.