Advertentie
sociaal / Column

Anticyclisch werkgeverschap: pauze, plezier en privé

Bezuinigen, meer met minder, geen extra’s, werkdruk omhoog, weg met overbodige luxe. De tijd van verschraling is aangebroken. De beginjaren van de 21e eeuw gaan de geschiedenisboeken in als de crisisjaren. Geldcrisis, voedselcrisis, energiecrisis, met hier een daar een lichtpuntje.

Osama Bin Laden is vermoord; helaas gaat de woekerende existentiële crisis over welke god het voor het zeggen heeft, door. Toch is de dood van Bin Laden een lichtpuntje en een knap staaltje opsporingswerk.

In deze tijden van bezuinigingen zijn er meer lichtpunten. De samenleving laat 15 miljard euro liggen vanwege chagrijnig personeel. Blije werknemers zijn niet alleen goed voor de kas van de werkgever. Plezier in het werk is ook de beste motor voor personeelsleden zelf. Lachend de klus klaren kost minder tijd dan met tegenzin. Negatieve energie stroomt niet. Positief denken helpt. De vraag is: Welke werkgever durft in deze tijd anticyclisch te werken? Wie heeft het lef om de bevindingen uit dit onderzoek waarin de negatieve relatie tussen werkprestatie en gemoed wordt beschreven, om te zetten in actie?

Ik hoop dat er werkgevers zijn die zich, juist nu, realiseren dat de toekomst van hun bedrijf kan worden bedorven door het chagrijn. Nederlanders staan niet bekend om hun zonnige blik op de wereld. Het wemelt van de azijnpissers. Hun motto: een dag niet gezeurd, een dag niet gewerkt.

In de wetenschappelijke literatuur is breed beschreven hoe organisaties het beste uit mensen kunnen halen, maar de stap naar het durven toepassen hiervan is te groot. Met enige verzachting zie ik dat aan. Het is on-Nederlands en wij zijn een klein land dat niet zelf de revolutie wil starten. Ik durf te stellen dat het over 10 jaar normaal is, dus kunt u net zo goed vandaag starten met toonaangevend anticyclisch werkgeverschap.

 

Uw agenda, samengesteld uit een aantal onderzoeken, is simpel. Geef mensen vaker pauze, zeker in nachtdiensten en niet meer dan drie nachtdiensten achter elkaar. Laat mensen een dutje doen. Geef ruimte voor een ommetje in de buitenlucht. Regel een masseur. Laat mensen ook privézaken regelen tijdens werkuren. Geef tijd aan medewerkers om hun maatschappelijke verantwoordelijkheid op te pakken. En realiseer u dat de vrijdagmiddagborrel een goede start is van het weekend. Inspelend op pakkende titels introduceert u vanaf morgen de 3 P’s: Pauze, Plezier en ruimte voor Privé.

Het kost wat….maar dan hebt u ook wat!

Reacties: 2

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Michiel Jonker / ambtenaar bij een decentrale overheid
Goede werknemers (een minderheid) zullen daar uit zichzelf wel goed mee om kunnen gaan. Maar voor de rest is het vooral nodig dat leidinggevenden zelf echt betrokken zijn bij hun medewerkers. Dat contact maakt, als de leidinggevenden tenminste sociaal vaardig zijn (en dat is slechts een minderheid) dat de 3 P's goed werken. Zonder dat contact leiden de 3 P's bij de vele middelmatige medewerkers juist tot lamlendigheid en leegloop.
bea
leuke column over de 3 p's!
Advertentie