De RWI: Een schijndiscussie
Minister Kamp wil de rijksbijdrage aan de Raad voor Werk en Inkomen (RWI) stoppen. Dat doet zeer. Nog meer pijn doen zijn argumenten. Die zijn niet serieus te nemen.
Minister Kamp wil de rijksbijdrage aan de Raad voor Werk en Inkomen (RWI) stoppen. Dat doet zeer. Nog meer pijn doen zijn argumenten. Die zijn niet serieus te nemen.
Zou de minister melden dat hij geen voorstander is van het poldermodel. Dat hij minder adviesorganen wil, dat hij de RWI te kritisch (links) vindt. Of dat hij gewoon geld op zijn begroting zoekt. Dan zou ik daarover graag met hem in debat gaan.
Maar de minister meldt doodleuk – zonder enige vorm van evaluatie - dat de RWI niet meer nodig is omdat de uitvoering in de sociale zekerheid elkaar al gevonden heeft en dat hij voor advies ook bij de SER terecht kan.
Hoezo? Bestond de SER niet ook al toen de RWI in 2002 werd opgericht? En – veel belangrijker – is de uitvoering nu wel op orde dan? Kamps voorganger, minister Donner, kwam nog geen jaar geleden met een heel epistel en de dreiging van een AMvB omdat de voortgang van de Werkpleinen onvoldoende zou zijn. Werkpleinen die overigens nu plotseling helemaal niet meer nodig lijken te zijn, de minister schrapt er 70 van de 100. Hoezo, een betrouwbare overheid? Maar dat terzijde.
De huidige arbeidsmarkt vraagt juist om heel nieuwe oplossingen. De oplossingen moeten komen van nieuwe arrangementen tussen publieke en private partijen. Alleen dan kan de nieuwe onderkantregeling een succes worden. En alleen dan kunnen de moeilijk vervulbare vacatures in een krappe arbeidsmarkt worden ingevuld. Samenwerking tussen gemeenten en ondernemingen wordt dan juist steeds belangrijker. Dat geldt ook voor het regionale arbeidsmarktbeleid. Allemaal thema’s die – gezien de unieke samenstelling van de RWI: werkgevers, werknemers én gemeenten - bij uitstek bij de RWI horen.
Niet uitgesloten is dat ook een eerder links imago van de RWI heeft meegespeeld. Maar juist in de producten van de afgelopen periode heeft de RWI laten zien het hele politieke spectrum te bedienen. Een mooi voorbeeld is het advies over zelfsturing. Een advies dat rechtstreeks inspeelt op minder overheid en een grotere rol voor de burger. Een advies dat nu rechtstreeks in een aantal gemeenten wordt toegepast!
Kortom, ik wil graag in debat met minister Kamp. Maar laten we dan wel discussiëren over de zaken waar het echt over gaat. Aan schijndiscussies heb ik een broertje dood. Dan kunnen we onze tijd inderdaad beter aan andere dingen besteden.
Pieter Jan Biesheuvel
Voorzitter Raad voor Werk en Inkomen
Visie van de RWI tegenover gelegenheidsargumentatie van de Minister. De armoede en "verlegenheid" aan argumentatie vanwaaruit de Minister opereert, staat in schril contrast met die beargumenteerde visie RWI.
En het is schraapmans keukenmeester op het Ministerie SZW, want ik schat de rijksbijdrage aan RWI op hooguit 25 miljoen. Dat zijn 25 bonussen aan bankdirecteuren. Het is allemaal klein-bier.
Ik beschouw de RWI als een baken van licht - ook even overdrijven - in de duistere nacht van onmacht om 1,4 miljoen burgers die geacht worden, en ten principale ook WILLEN meedoen, aan betaald werk, maar daarvan zijn buitengesloten, weer aan betaald werk te helpen.
Ik zou me overigens als RWI niet zo druk maken over 80.000 zogenaamd "moeilijk vervulbare" vacatures. Laat de werkgevers daarvoor maar zelf mooie creatieve oplossingen bedenken.
Want ZELFS als die vervuld zijn - moet je eens mensen gaan opleiden! - leert een eenvoudige rekensom dat er dan nog een "rest" - lees: HOOFD - probleem van 1.320.000 banentekort over is. Laat beleidmakend Nederland zich dáárover eens druk maken i.p.v. over niks.
En laat die RWI met een verdubbeld budget deze problematiek eens een intelligente oplosssing voor bedenken!