‘We zijn nog lang niet uitgerestaureerd’

Wat maakt u zo geschikt voor deze functie?
Mijn liefde voor monumenten en mijn achtergrond in het vastgoed.

Wat heeft u met monumenten?
Ze vormen een tastbaar stuk van het culturele erfgoed. Je voelt het verleden in onze gebouwen. Ook is de invloed van monumenten op binnensteden van belang. Kijk naar de negen straatjes in Amsterdam. Daar was in het begin weinig belangstelling voor. Toen is Stadsherstel systematisch bezit gaan kopen, panden gaan opknappen en zijn er winkels in gekomen. Dat werkte aanstekelijk. Het is nu een heel levendig woon- en winkelgebied.

Wat is de grootste bedreiging op dit moment?
Dat Den Haag het subsidiestelsel heeft gewijzigd. Restauratiesubsidies worden omgezet in instandhoudingsubsidies. Wij restaureren voor ongeveer 10 miljoen euro per jaar, waarvan 3 miljoen werd gesubsidieerd. Komende jaren zal dat nog maar een paar ton zijn waarvan niet eens helemaal duidelijk is wanneer je daar gebruik van kunt maken. Een soort loterij. Daarnaast moeten we vanaf 2008 vennootschapsbelasting betalen. Om te mogen restaureren moeten we 1 miljoen afdragen aan Den Haag. De omgekeerde wereld.

Hoe gaat u dit onheil afwenden?
Ten eerste door de verantwoordelijke bewindslieden De Jager en Plaskerk duidelijk te maken hoe desastreus dit nieuwe beleid zal uitpakken. We zijn nog lang niet uitgerestaureerd. Er komt een nieuwe stroom aan. Denk aan gebouwen uit de wederopbouwperiode en industrieel erfgoed. Ook wil ik sterker gaan inzetten op fondsenwerving. In het uiterste geval moeten we panden uit de eigen portefeuille gaan verkopen. We bezitten nu vijfhonderd panden in Amsterdam. Dat doen we liever niet, maar het redden van een krot is belangrijker dan het beheren van een opgeknapt pand.

Klopt het dat jullie de stadsgrens steeds meer overschrijden?
De focus schuift wat op van het centrum naar de periferie. De Amsterdamse binnenstad is een groot succes en veel grachtenpanden worden tegenwoordig door particulieren opgeknapt. Wij richten ons nu ook op dorpskerkjes die in verval zijn, de forten van de stelling van Amsterdam en het industriële erfgoed in de regio. We beschermen de panden die het meest bedreigd worden.

Hoe signaleert Stadsherstel dat?
Neem de Piuskerk in Slotervaart, een mooi voorbeeld van wederopbouwarchitectuur. Actiegroepen wijzen ons erop dat deze kerk gesloopt gaat worden en wij springen erin. Wij houden onze eigen oren en ogen ook open, maar zijn zelf geen actiegroep. Stadsherstel is gebaat bij een goede relatie met woningcorporaties en de gemeente die tevens voor vijftien procent aandeelhouder is.

Wat voor een soort bestuurder bent u?
Recht op mijn doel af en ik hoop open en transparant. Dit werk is elke dag anders en je kunt heel creatief zijn. We zijn niet alleen bezig met kopen en restaureren, maar geven panden ook nieuwe functies. Herbestemmen vinden we allemaal het leukst. Kijk alleen al naar ons eigen kantoor in de Amstelkerk. Diezelfde kerk verhuren we voor diners, congressen en concerten. Er zit een restaurant in en op zondag wordt het nog gebruikt als kerk.

Was het lastig om het roer over te nemen?
Wim Eggenkamp, die hier zestien jaar werkte, kijkt op dezelfde manier tegen het bedrijf aan als ik. Die overgang ging vrij geruisloos. Het feit dat hij hier zo lang zat, zegt ook iets over de aantrekkelijkheid van het bedrijf. Zijn voorganger Jan Hengeveld was 25 jaar directeur. Ik hoop hem naar de kroon te steken.