Waterschap Limburg sluit dijkdoorgangen langs Maas

Het Waterschap Limburg wil af van de doorgangen in dijken langs de Maas. Die zogeheten coupures moeten bij hoogwater vaak handmatig worden afgesloten met balken. Dat kost tijd en menskracht, en brengt risico's met zich mee.

Waar mogelijk dicht maken

In een nieuw beleidsplan stelt het waterschap dan ook voor om de dijkdoorgangen waar mogelijk dicht te maken en om bij nieuwe dijken niet meer voor deze constructie te kiezen. 'Alleen als het echt niet anders kan, maken we in de toekomst nog doorgangen in dijken', zegt bestuurslid Jeroen Achten van het Waterschap Limburg. Hij gaat binnen het dagelijks bestuur over waterkeringen en hoogwaterbescherming.

Schotbalken

Het waterschap beheert 200 kilometer aan dijken langs de Maas. Volgens een woordvoerder zijn veel van die dijken aangelegd na de grote overstromingen van de Maas in het begin van de jaren negentig, toen een flink deel van Limburg onder water kwam te staan. 'Op diverse plekken kwam een doorgang in de dijk, omdat daar bijvoorbeeld al een weg of pad liep. Die maken we bij hoogwater dicht met zogeheten schotbalken. Deze balken plaatsen we ook op een aantal plekken waar geen ruimte is voor een gewone dijk.' In Limburg zijn 126 van zulke coupures. Daarnaast worden bij hoogwater op 36 plekken met balken wanden gemaakt bij woningen.

'We zien dat er, mede door de klimaatverandering, steeds vaker hoogwater voorkomt in de Maas', aldus Achten. 'Dus moeten onze mensen ook steeds vaker al die gaten in de dijken dichtzetten. Dat moet binnen een korte tijd gebeuren, want het water komt vaak snel.'

Alternatieven

Sinds 2017 gelden aangescherpte normen voor de primaire waterkeringen. Rijkswaterstaat en de waterschappen hebben tot 2050 om ervoor te zorgen dat hun keringen hieraan voldoen. 'We zijn op veel plekken bezig om onze dijken 'op hoogte' te brengen', aldus het Waterschap Limburg. 'We kijken dan gelijk of we doorgangen kunnen sluiten en of de weg over in plaats van door de dijk gelegd kan worden.' Het waterschap onderzoekt ook alternatieven, zoals deuren die sluiten bij hoogwater of het plaatsen van een glazen wand, zodat omwonenden hun uitzicht behouden en toch beschermd zijn.

Het is niet bekend wat de plannen kosten. 'Dit is een beleidsplan voor de lange termijn, we gaan hierna kijken wat er per doorgang nodig is. In 2050 moeten we klaar zijn', aldus de woordvoerder.